Peter powoli układa sobie życie, zarówno jako bohater, zyskując coraz więcej nowojorskiego szacunku, a także jako zwykły człowiek, naprawiając swoje relacje rodzinne i towarzyskie. Wszystko wydaje się w porządku, aż nagle pojawia się młody mutant, nie do końca panujący nad mocami.

Brzmi oklepanie i tak prawdopodobnie powinni być, bo mutancka historia, pomimo tego, że pojawiają się w nich same komiksowe tuzy (Xavier, Storm) zostaje zepchnięta na dalszy plan przez fantastyczną obyczajówkę. To dopiero, ile? Czterdzieści kilka numerów, a Bendis sprawia, że w otoczeniu Parkerów czuję się jak w rodzinie. Problemy, które ich dotykają (związek Petera i MJ, Ciotka May na terapii - przekozacka scena! - peterowe problemy w łączeniu życia bohatera i zwykłego człowieka) męczą również mnie. Brawo, Bendis, że z czysto rozrywkowego komiksu potrafiłeś zrobić tak wciągającą i przejmującą historię.

Prawdopodobnie powinienem teraz lekko zwolnić, zachować USM na potem, przeczytać coś innego... nawet na to nie liczcie. Ten komiks jest zbyt zajebisty, żeby tak po prostu przestać, właśnie otwieram tom numer 8.

Peter powoli układa sobie życie, zarówno jako bohater, zyskując coraz więcej nowojorskiego szacunku, a także jako zwykły człowiek, naprawiając swoje relacje rodzinne i towarzyskie. Wszystko wydaje się w porządku, aż nagle pojawia się młody mutant, nie do końca panujący nad mocami.

Brzmi oklepanie i tak prawdopodobnie powinni być, bo mutancka historia, pomimo tego, że...

NIEODPOWIEDZIALNY

Siódemka to podobno szczęśliwa liczba. Także dla Petera, który powoli zaczyna układać niektóre aspekty swojego życia, ale przede wszystkim dla czytelników, bowiem w siódmym tomie fabuła wraca na znakomity poziom. Co oczywiście zawdzięczamy głównie wątkom obyczajowym.

Peter ma kiepski czas. Stracił kostium, nie wie jak zdobyć nowy, życie super-bohatera, kiedy jest się nastolatkiem, zaczyna uwierać go coraz bardziej. Ale oto wszystko nabiera kolorów, gdy tylko relacje z MJ zaczynają się poważnie ocieplać. Ale na horyzoncie pojawia się on. Geldof. Uczeń z Latverii, który siłą woli potrafi sprawiać, że dowolne rzeczy wybuchają, a którym interesuje się Charles Xavier…

Siłą tego albumu są nie walki, nie akcja, choć Bendis błyska trafnymi spostrzeżeniami odnośnie codzienności życia herosów i realnego ich istnienia, problemów odpowiedzialności za własne moce i granic działania w imię dobra, ale zwyczajność. Liściki Petera i MJ, w których oboje próbują ustalić co do siebie czują wpadają w ręce nauczyciela, ciocia May na terapii martwi się o własną psychikę a opuszczanie lekcji przez Parkera ma swoje konsekwencje. Najwięcej emocji budzą uczucia właśnie. Szara codzienność dodająca całości posmaku realizmu.

Rysunki nadal nie urzekają. Aż żal, co przez lata stało się z kreską Bagleya. Ale nie jest to też powód do płaczu – w końcu daleko jest od tragedii.

Efekt końcowy zaś, jak zawsze w przypadku tej serii, wart jest szczerego polecenia. Szkoda, że nikt po Fun Media nie zaczął regularnie wydawać USM i tylko czasem w ramach WKKM trafić można na coś z tej serii.

Recenzja opublikowana także na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/01/20/ultimate-spider-man-vol-7-irresponsible-brian-michael-bendis-mark-bagley/

NIEODPOWIEDZIALNY

Siódemka to podobno szczęśliwa liczba. Także dla Petera, który powoli zaczyna układać niektóre aspekty swojego życia, ale przede wszystkim dla czytelników, bowiem w siódmym tomie fabuła wraca na znakomity poziom. Co oczywiście zawdzięczamy głównie wątkom obyczajowym.

Peter ma kiepski czas. Stracił kostium, nie wie jak zdobyć nowy, życie super-bohatera,...

Komiks świetny. Stworzono tu świetną historię, która prawie w ogóle nie skupia się na naparzaniu supermocami, a mi to czyta sie to dobrze. Jedynym minusem są czasami rysunki. Niektóre rzeczy nagle zmieniają kolor między kadrami (np. włosy Liz i Mary Jane),niektóre kadry sprawiają wrażenie narysowanych na szybkiego bez zagłębiania się w detale.

Komiks świetny. Stworzono tu świetną historię, która prawie w ogóle nie skupia się na naparzaniu supermocami, a mi to czyta sie to dobrze. Jedynym minusem są czasami rysunki. Niektóre rzeczy nagle zmieniają kolor między kadrami (np. włosy Liz i Mary Jane),niektóre kadry sprawiają wrażenie narysowanych na szybkiego bez zagłębiania się w detale.