Dziura w sercu

Przed chwilą skończyłm czytać książkę i stwierdziłam, iż jestem bardzo podobna do Fusi - głównej bohaterki. Ona czuje się wybrakowana, szuka chłopaka. Na dodatek nie ma rodziców, a mieszka z ciotką. Jedyna krewna jest chora na cukrzycę. Na głowę jeszcze wchodzi im Jacek, jego rodzice są alkocholikami, i są one zmuszone do zajmowania się tym bahorem.
aksamitne-stronice.blogspot.com

Przed chwilą skończyłm czytać książkę i stwierdziłam, iż jestem bardzo podobna do Fusi - głównej bohaterki. Ona czuje się wybrakowana, szuka chłopaka. Na dodatek nie ma rodziców, a mieszka z ciotką. Jedyna krewna jest chora na cukrzycę. Na głowę jeszcze wchodzi im Jacek, jego rodzice są alkocholikami, i są one zmuszone do zajmowania się tym bahorem....

Nastolatki za wszelką cenę chcą mieć chłopaka, a potem chwalić się nim wśród koleżanek w szkole. No bo jak go nie masz, nie włączysz się do rozmowy, to jedyny temat. Tak przynajmniej się dowiedziałam z tej książki oraz przeglądając internet. Sama nie mam takich doświadczeń. Moja szkoła nie jest typową gimbazą i gadamy na ciekawsze tematy niż większość dziewczyn w naszym wieku.

Gimnazjalistka Faustyna (zwana Fusią) po śmierci matki i odejściu ojca mieszka w małym miasteczku z ciotką. Nie przelewa im się. Dziewczyna mimo urody nikomu się nie podoba. Uważa, że gdyby mogła kupić sobie nowe ubrania i kosmetyki, miałaby większą szansę upolować chłopaka.
Książka porusza typowe problemy nastolatek - kłótnie z przyjaciółką, szukanie miłości oraz nawiązywanie nowych przyjaźni. Znajdziemy tu także kłopoty nietypowe w młodzieżówkach, np. kleptomania czy cukrzyca (przynajmniej ja nigdy się z nimi nie spotkałam). Mamy tu również do czynienia ze "sprawą honorową", dla której Fusia i jej ciotka są w stanie poświęcić czas i pieniądze, a przecież nie mają ich za wiele.

Dość dawno nie czytałam książek młodzieżowych, a już szczególnie tych przeznaczonych specjalnie dla dziewczyn. Postanowiłam w wakacje wziąć się za te, które od dawana zalegają na moich półkach, zanim wyrosnę z tego gatunku. Podziwiam tych autorów, którzy potrafią napisać dla nastolatków tak, by nie wiało fałszem. Często jestem przy młodzieżówkach zawiedziona, ponieważ wielu dorosłych nie przedstawia w tych książkach sposobu myślenia dzieci, tylko pomniejszonych dorosłych. Dlatego chwała panu Romkowi, że mnie nie zanudził :)

Nastolatki za wszelką cenę chcą mieć chłopaka, a potem chwalić się nim wśród koleżanek w szkole. No bo jak go nie masz, nie włączysz się do rozmowy, to jedyny temat. Tak przynajmniej się dowiedziałam z tej książki oraz przeglądając internet. Sama nie mam takich doświadczeń. Moja szkoła nie jest typową gimbazą i gadamy na ciekawsze tematy niż większość dziewczyn w naszym...

Lekka, sympatyczna książeczka do przeczytania w jeden dzień. Polecam młodszym czytelnikom.

Lekka, sympatyczna książeczka do przeczytania w jeden dzień. Polecam młodszym czytelnikom.

Fusia straciła mamę, a tata... A tata odszedł. Tak po prostu. Faustyna (bo tak ma naprawdę na imię) czuje się wybrakowana. Mieszka u swojej cioci, ale nie może znaleźć swojego miejsca na świecie. Traci przyjaciółkę. Poznaje Hanię i to ona staje się jej podporą w najbliższych dniach. A dzieje się wiele... Fusia poznaje Damiana i się zakochuje, a ciocia trafia do szpitala. Musicie przeczytać, bo naprawdę warto

Fusia straciła mamę, a tata... A tata odszedł. Tak po prostu. Faustyna (bo tak ma naprawdę na imię) czuje się wybrakowana. Mieszka u swojej cioci, ale nie może znaleźć swojego miejsca na świecie. Traci przyjaciółkę. Poznaje Hanię i to ona staje się jej podporą w najbliższych dniach. A dzieje się wiele... Fusia poznaje Damiana i się zakochuje, a ciocia trafia do szpitala....

Ta książka jest zwykłą, niewyróżniającą sie powieścią. Naprawdę szybko się ją czyta. To jedna z tych, o których szybko się zapomina. Dlatego nie uważam jej za jakieś arcydzieło, ale podobała mi się, bo jest o prawdziwym, statystycznym, szarym życiu nastolatki.

Ta książka jest zwykłą, niewyróżniającą sie powieścią. Naprawdę szybko się ją czyta. To jedna z tych, o których szybko się zapomina. Dlatego nie uważam jej za jakieś arcydzieło, ale podobała mi się, bo jest o prawdziwym, statystycznym, szarym życiu nastolatki.

Fusia straciła ojca, gdy odszedł do innej kobiety. Matka dziewczyny zginęła w wypadku. Przez te przykre sytuacje wędrowała między rodziną, ale nikt jej nie chciał. Jednak pewnego dnia postanowiła się nią zająć Ciotka Stasia z Kalenicy. Chciała dać Fusi prawdziwy dom. Sama nigdy nie miała dzieci, a jej mąż jakiś czas temu zmarł. Jednak dziewczyna nie jest zadowolona z tej sytuacji. Perspektywa nowej szkoły, znajomych, brak rodziców to jest o wiele dla niej za dużo. Chce zapomnieć o przeszłości, ale jest to dla niej trudne. Tęskni za domem, wycieczkami, zabawami z rodzicami. Jedynym oparciem jest dla niej plakat słonia z cyrku, który kiedyś dostała od taty na pamiątkę.

" Fusia naprawdę była wybrakowana. Zanim trafiła do Kalenicy, mieszkała pod Warszawą, w Legionowie. Teraz patrzyła na tamte dni jak na świat spowity mgłą, tak gęstą, że z trudem dawało się z niej cokolwiek zobaczyć.Szczegóły się zatarły, pozostały tylko zarysy wspomnień, a i te dziewczyna starała się puścić w niepamięć. Były bowiem przykrym dowodem na to, że jej życie kiedyś wyglądało zupełnie inaczej. Dom, rodzice, wycieczki... " *

Fusia pewnego dnia wracając ze szkoły, widzi przed klatką małego, szczerbatego chłopaka. Okazuje się potem, że to chłopak, któremu pomaga ciocia dziewczyny. Chłopak ma na imię Jacek i nie ma łatwego życia. Fusia za nim nie przepada. Kiedy myśli, że już nigdy nie znajdzie przyjaciółki, w szkole jest afera z kradzieżą. Jest o nią oskarżona prymuska szkolna, Hanka Wadecka, która staje się czarną owcą w szkole. Po jakimś czasie obie dziewczyny zostają przyjaciółkami, a Fusia dowiaduje się, że jej stara przyjaciółka rozsiewa o niej plotki. Później poznaje Damiana, który jest gotarzystą zespołu rockowego. Zaprzyjaźniają się i wreszcie Fuśka nie jest sama. Jednak czy to oznacza już brak problemów tej dziewczyny ?

Książka jest naprawdę fajnie napisana. Jest to lekka pozycja, która świetnie nadaje się na odpoczynek w wiosenną pogodę. Są pokazane w niej wartości, którymi często kieruje się młodzież. Bohaterka nie ma łatwego życia, więc możemy się w tą postać sami wcielić i spróbować razem z nią przechodzić przez kolejne przeszkody, ale też szczęście, radość, przyjaźń i miłość. Sama fabula książki jest bardzo interesujące. W pewnym momencie, gdy myślimy, że już wszystko jest dobrze to następuje zwrot akcji.

" Wracała ze szkoły, wodząc po ścianach domów i twarzach ludzi, a w jej głowie kłębiły się myśli typowe dla nastolatki poszukującej swojego miejsca w życiu. Marzenia o chłopaku i atrakcyjnych ciuchach mieszały się z pretensjami o wszystko do świata, ciotki, Iwki, nawet Wadeckiej " **

Polecam tą pozycję wszystkim, którzy chcą odpocząć od ciężkich paranolmali, a zagłębić się w prostą życiową drogę gimnazjalistki, która chce dojść do czegoś w życiu i być po prostu szczęśliwa. Polecam ją wszystkim, którzy lubią czytać książki młodzieżowe oraz tym , którzy przebierają w pozycjach problemowych.

* str. 9
** str. 96

Fusia straciła ojca, gdy odszedł do innej kobiety. Matka dziewczyny zginęła w wypadku. Przez te przykre sytuacje wędrowała między rodziną, ale nikt jej nie chciał. Jednak pewnego dnia postanowiła się nią zająć Ciotka Stasia z Kalenicy. Chciała dać Fusi prawdziwy dom. Sama nigdy nie miała dzieci, a jej mąż jakiś czas temu zmarł. Jednak dziewczyna nie jest zadowolona z tej...

Przeciętna.

Przeciętna.

Jedna z lepszych książek jakie czytałam. Bardzo polubiłam Fusię, Hankę i innych bohaterów. Bardzo polecam. Choć zaczyna się średnio po 3-4 stronach jest wybitna. Cała seria ,,ze spręznyną" ma w sobie to coś, że przywiązuje się do bohaterów.

Jedna z lepszych książek jakie czytałam. Bardzo polubiłam Fusię, Hankę i innych bohaterów. Bardzo polecam. Choć zaczyna się średnio po 3-4 stronach jest wybitna. Cała seria ,,ze spręznyną" ma w sobie to coś, że przywiązuje się do bohaterów.