Fajnie się czyta. sporo anegdotek, ciekawostek o życiu Elżbiety Czyżewskiej w Polsce i na emigracji. Przyjaciele i znajomi wspominają, przytaczają zarówno zabawne jak i wręcz przeciwne sytuacje.

Fajnie się czyta. sporo anegdotek, ciekawostek o życiu Elżbiety Czyżewskiej w Polsce i na emigracji. Przyjaciele i znajomi wspominają, przytaczają zarówno zabawne jak i wręcz przeciwne sytuacje.

Bardzo dobra książka o fenomenalnej aktorce, która u szczytu sławy musiała opuścić Polskę. W Ameryce zachwycała się nią Meryl Streep! Polecam

Bardzo dobra książka o fenomenalnej aktorce, która u szczytu sławy musiała opuścić Polskę. W Ameryce zachwycała się nią Meryl Streep! Polecam

Według mnie jest to książka dla pokolenia, które już odchodzi, dla których Elżbieta Czyżewska była taką ówczesną prekursorką dzisiejszej celebrytki, która rozjaśniała swoim blaskiem ponurą gomułkowską rzeczywistość. Wtedy nie było salonów, błyszczała więc na scenach teatralnych, kabaretowych, na ekranie telewizyjnym, a przede wszystkim na dużym ekranie kinowym. A pod koniec lat sześćdziesiątych w szczycie swoich aktorskich i towarzyskich sukcesów zrobiła - zdawało się tak wtedy wszystkim - bajeczną na tamte czasy karierę. Wyszła za mąż za sławnego dziennikarza i wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Wydawało się, że hollywoodzką sławę ma w kieszeni. A tu klops. W Stanach kariery nie robi się po znajomości i nawet sławny mąż nie mógł jej w tym pomóc. Nie umiała angielskiego, miała zły akcent, a według mnie też okropny tembr głosu.
Z pewną taką dozą nieufności przystąpiłam do czytania tych wspomnień znajomych o Elżbiecie Czyżewskiej. Wszak obowiązuje u nas zasada, że o zmarłych mówi się dobrze, albo nie mówi się wcale. No i większość rozmówców mówiła same dobre rzeczy o aktorce, że była piękna, zdolna, inteligentna, błyskotliwa, oczytana, życzliwa, ale też i niekiedy złośliwa. No i że piła. To był powszechnie znany fakt. Czy dlatego nie zrobiła w Stanach kariery na miarę jej talentu? Nikt z rozmówców tego wprost nie powiedział. Wyczułam za to, w niektórych rozmowach, taki rodzaj złośliwej satysfakcji z tego, że jej się tam nie udało. Paru jej znajomych pozwoliło sobie na stonowany krytycyzm jej osoby, a paru wręcz odmówiło wypowiedzi.
Książka wciąga, pochłania się ją błyskawicznie. Podejrzewam jednak, że wśród młodych nie wzbudza większego zainteresowania.

Według mnie jest to książka dla pokolenia, które już odchodzi, dla których Elżbieta Czyżewska była taką ówczesną prekursorką dzisiejszej celebrytki, która rozjaśniała swoim blaskiem ponurą gomułkowską rzeczywistość. Wtedy nie było salonów, błyszczała więc na scenach teatralnych, kabaretowych, na ekranie telewizyjnym, a przede wszystkim na dużym ekranie kinowym. A pod...

Cudowna opowieść o niezwykłej kobiecie, królowej bez swojego królestwa. Świetne pióro. Świetna aktorka. Tylko życie takie niesprawiedliwe.

Cudowna opowieść o niezwykłej kobiecie, królowej bez swojego królestwa. Świetne pióro. Świetna aktorka. Tylko życie takie niesprawiedliwe.

Nie sugeruj się grubością książki - po dobrnięciu do ostatniej kropki wiedza na temat aktorki będzie taka sama jak po pierwszych kilku stronach.
Inteligencja wybitna, aktorka nieprzeciętna, Cybulski w spódnicy i... tyle? Czuję niedosyt.
A obraz jaki wyłania się z słów tych obcych jest taki niejednoznaczny. Z mianownikiem smutku.

Nie sugeruj się grubością książki - po dobrnięciu do ostatniej kropki wiedza na temat aktorki będzie taka sama jak po pierwszych kilku stronach.
Inteligencja wybitna, aktorka nieprzeciętna, Cybulski w spódnicy i... tyle? Czuję niedosyt.
A obraz jaki wyłania się z słów tych obcych jest taki niejednoznaczny. Z mianownikiem smutku.

Przeczytałam z przyjemnością. Historia Eli Czyżewskiej jest skomplikowana, ale wydaje się być potraktowana przez autorkę rzetelnie. Nie jest to aktorka z mojej bajki, ani warsztat, ani styl, ani uroda do mnie nie przemawiają, ale życie miała ciekawe i od pewnego momentu, smutne. Interesujące są jej relacje z mężczyznami, ze dawnymi znajomymi z Polski, z imigrantami. Różni ludzie wspominają i oceniają ją różnie, ale jedno jest wspólne: Elka była nietuzinkowa, skomplikowana, niełatwa.

Przeczytałam z przyjemnością. Historia Eli Czyżewskiej jest skomplikowana, ale wydaje się być potraktowana przez autorkę rzetelnie. Nie jest to aktorka z mojej bajki, ani warsztat, ani styl, ani uroda do mnie nie przemawiają, ale życie miała ciekawe i od pewnego momentu, smutne. Interesujące są jej relacje z mężczyznami, ze dawnymi znajomymi z Polski, z imigrantami. Różni...

Wspaniała książka, oddaje prawdziwy obraz artystki jej życia zawodowego i prywatnego

Wspaniała książka, oddaje prawdziwy obraz artystki jej życia zawodowego i prywatnego

Znakomita biografia napisana z dziennikarskim zacięciem. Wspaniale się czyta, lekko, porywajaco iciekawie.

Znakomita biografia napisana z dziennikarskim zacięciem. Wspaniale się czyta, lekko, porywajaco iciekawie.

Czyżewska i Łapicki to moja ulubiona para aktorów.
Książka nieco zbyt późno powstała. Wiele osób pamiętających Czyżewską z początkowych lat kariery już odeszło, stąd też pewnie środek ciężkości przeniesiony został na okres nowojorski. Trochę szkoda, że brak większej ilości wspomnień z planów filmowych z okresu sprzed wyjazdu do USA.
Powstał bardziej portret kobiety niż aktorki, a może aktorki niż kobiety... Warto przeczytać.

Czyżewska i Łapicki to moja ulubiona para aktorów.
Książka nieco zbyt późno powstała. Wiele osób pamiętających Czyżewską z początkowych lat kariery już odeszło, stąd też pewnie środek ciężkości przeniesiony został na okres nowojorski. Trochę szkoda, że brak większej ilości wspomnień z planów filmowych z okresu sprzed wyjazdu do USA.
Powstał bardziej portret kobiety niż...

Dawno nie czułam tylu negatywnych emocji, niesmaku w trakcie czytania. I nie dotyczyły one bynajmniej bohaterki książki, ale sposobu opowiadania o tej znakomitej polskiej aktorce. Momentami miałam wrażenie,że wielu z tzw." przyjaciół" tytułowej Elki czerpie przyjemność z mówienia tylko i wyłącznie o jej potknięciach, nałogach, słabościach... jakże to smutne.Autorka książki też drąży wciąż ten temat, dopytuje, dociska. Zbyt wiele, zbyt nachalnie...
Cudownie ( bez tworzenia "laurek") wypowiadają się o aktorce mężczyźni- wspominają jej ogromny talent, obowiązkowość, poczucie humoru itp.
Książka smutna, pozostawia w czytelniku wiele refleksji.

Dawno nie czułam tylu negatywnych emocji, niesmaku w trakcie czytania. I nie dotyczyły one bynajmniej bohaterki książki, ale sposobu opowiadania o tej znakomitej polskiej aktorce. Momentami miałam wrażenie,że wielu z tzw." przyjaciół" tytułowej Elki czerpie przyjemność z mówienia tylko i wyłącznie o jej potknięciach, nałogach, słabościach... jakże to smutne.Autorka książki...