"Państwo Sz. & Sz. rozmawiają w tej książce o piosence, ale tak naprawdę opisują też Polskę drugiej połowy XX wieku, która przy wszystkich swoich wadach miała jedną ogromną zaletę: dzisiejsi starzy byli wówczas młodzi. A dzisiejsi młodzi dowiedzą się z tych rozmów sporo o czasach swoich starych". To opinia o książce Wojciecha Manna, z którą się bezwzględnie zgadzam. Rozmowy są bardzo ciekawe i zawierają mnóstwo anegdot, interesujących informacji oraz niebanalnych wspomnień, z którymi warto się zapoznać.
"Zabawne i sentymentalne". To z kolei słowa Maryli Rodowicz o tejże książce, która dodaje także: "Jest lekko i dowcipnie, polecam". Ja także polecam, bo przeczytałem tę książkę z wielkim zainteresowaniem, a żaden z rozdziałów nie był nudny. Oprócz rozmów duetu Szewczyk i Szabłowska w książce czytelnik znajdzie świetne wywiady Marii Szabłowskiej z roku 1993 z: Witoldem Pogranicznym, Andrzejem Korzyńskim, Piotrem Kaczkowskim, Andrzejem Olechowskim, Tadeuszem Nalepą, Haliną Frąckowiak, Sewerynem Krajewskim, Markiem Grechutą oraz Czesławem Niemenem.
Co zawiera książka? Krótki wstęp, siedem rewelacyjnych rozdziałów rozmów autorów książki plus dziewięć równie udanych rozmów autorki ze znanymi osobami związanymi z polską piosenką. Całość zasługuje na ocenę wysoką, bo wad ta książka ma bardzo mało. Lubię takie gadanie i je doceniam.

"Państwo Sz. & Sz. rozmawiają w tej książce o piosence, ale tak naprawdę opisują też Polskę drugiej połowy XX wieku, która przy wszystkich swoich wadach miała jedną ogromną zaletę: dzisiejsi starzy byli wówczas młodzi. A dzisiejsi młodzi dowiedzą się z tych rozmów sporo o czasach swoich starych". To opinia o książce Wojciecha Manna, z którą się bezwzględnie zgadzam. Rozmowy...

Książka w całości zbudowana z powtórek. Gdybyż to jeszcze były powtórki na kształt tych".....z rozrywki". Niestety, zupełnie nie są.
Pani Szabłowska i Pan Szewczyk opowiadają swoje historie i to da się czytać. Poza tym słabo. Głownie pod względem redakcji. Wypowiedzi ówczesnych gwiazd, tzw.. szoł-biznesu, cytowane po wielokroć, mogą wywołać wrażenie braku pomysłów, lub też ich nadmiaru. bo jak jest nadmiar, to trzeba ciąć, a jak są braki (pomysłów),trza kombinować, jak zapełnić zamówione arkusze. Stąd chyba pomysł na opublikowanie wywiadów, przeprowadzonych przez Panią Szabłowską jeszcze w , uwaga, tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym trzecim roku. Mogłem napisać liczbę. Owszem, mogłem. ALE ILOŚĆ ZNAKÓW....nie zgadzałaby się.....
No. Pozdrawiam. Jak ktoś szuka sentymentalnych wspomnień "do poduszki", proszę bardzo.

Książka w całości zbudowana z powtórek. Gdybyż to jeszcze były powtórki na kształt tych".....z rozrywki". Niestety, zupełnie nie są.
Pani Szabłowska i Pan Szewczyk opowiadają swoje historie i to da się czytać. Poza tym słabo. Głownie pod względem redakcji. Wypowiedzi ówczesnych gwiazd, tzw.. szoł-biznesu, cytowane po wielokroć, mogą wywołać wrażenie braku pomysłów, lub...

Znakomita książka dla fanów muzyki - szczególnie tej polskiej, która sięga czasów minionej epoki PRL-u. Na kartach książki znanej pary dziennikarzy znajduje się sporo anegdot, humoru i wspomnień. Nie brakuje też tematów trudnych, z którymi musieli się zmagać także ludzie muzyki w XX wieku. Bardzo przyjemna lektura.

Znakomita książka dla fanów muzyki - szczególnie tej polskiej, która sięga czasów minionej epoki PRL-u. Na kartach książki znanej pary dziennikarzy znajduje się sporo anegdot, humoru i wspomnień. Nie brakuje też tematów trudnych, z którymi musieli się zmagać także ludzie muzyki w XX wieku. Bardzo przyjemna lektura.

Legendarna para telewizji - Maria Szabłowska i Krzysztof Szewczyk, opowiadają podczas rozmowy-rzeki o sobie, zaczynając od dzieciństwa, aż po czasy współpracy z radiem, bo tam zaczynali oboje. W tym momencie zaczyna się ciekawa opowieść o sztuce, kulturze i przede wszystkim muzyce w PRL-u oraz latach 90. XX w., zahaczając o początek XXI w. Mnóstwo anegdot, barwnie opowiedzianych historii, a wszystko przeplatane wywiadami Szabłowskiej z legendami: Witoldem Pogranicznym, Andrzejem Korzyńskim, Piotrem Kaczkowskim, Andrzejem Olechowskim, Tadeuszem Nalepą, Haliną Frąckowiak, Sewerynem Krajewskim, Markiem Grechutą i Czesławem Niemenem. Warto wejść do świata twórców i prowadzących "Wideotekę Dorosłego Człowieka". Ogromna wiedza, dystans i poczucie humoru.

Legendarna para telewizji - Maria Szabłowska i Krzysztof Szewczyk, opowiadają podczas rozmowy-rzeki o sobie, zaczynając od dzieciństwa, aż po czasy współpracy z radiem, bo tam zaczynali oboje. W tym momencie zaczyna się ciekawa opowieść o sztuce, kulturze i przede wszystkim muzyce w PRL-u oraz latach 90. XX w., zahaczając o początek XXI w. Mnóstwo anegdot, barwnie...

Kolejna podróż sentymentalna, tym razem w świat muzyki lat 60, 70 i 80. Ciekawe rozmowy pani Szabłowskiej i pana Szewczyka o piosenkarzach, zespołach, ludziach radia, których spotkali na swej zawodowej drodze. Kilka interesujących wywiadów, między innymi z Czesławem Niemenem i Markiem Grechutą.

Kolejna podróż sentymentalna, tym razem w świat muzyki lat 60, 70 i 80. Ciekawe rozmowy pani Szabłowskiej i pana Szewczyka o piosenkarzach, zespołach, ludziach radia, których spotkali na swej zawodowej drodze. Kilka interesujących wywiadów, między innymi z Czesławem Niemenem i Markiem Grechutą.

Ciepłe wspomnienia przy kominku pomiędzy Marią Szabłowską i Krzysztofem Szewczykiem o początkach w polskim radiu programów z muzyką młodzieżową. Kilka wywiadów z lat 90-tych ze znanymi radiowcami i muzykami. Trochę anegdot i ciekawostek z życia znanych i lubianych z czasów słusznie minionych i nie tylko. Jak ktoś lubił programy " wideoteki dorosłego człowieka" z przyjemnością przeczyta.

Ciepłe wspomnienia przy kominku pomiędzy Marią Szabłowską i Krzysztofem Szewczykiem o początkach w polskim radiu programów z muzyką młodzieżową. Kilka wywiadów z lat 90-tych ze znanymi radiowcami i muzykami. Trochę anegdot i ciekawostek z życia znanych i lubianych z czasów słusznie minionych i nie tylko. Jak ktoś lubił programy " wideoteki dorosłego człowieka" z...

Książkę przeczytałam bardzo szybko. Pamiętam program "Przeboje dwójki" i "Thriller" Michaela Jacksona, który Krzysztof Szewczyk po raz pierwszy pokazał w Polsce. Lubię tamte czasy i chociaż o wielu rzeczach nie wiedziałam, z racji wieku, to dowiedziałam się właśnie z tej książki. Aż zazdrościłam autorom tamtych kolorowych czasów, kiedy sztuka, muzyka miały większą wartość, kiedy można było przechadzać się po Warszawie z longplayem jakiegoś zespołu i było się "kimś". :) Był to czas wspaniałych prezenterów radiowych (Tadeusz Sznuk!) i wysokiej kultury. Z łezką w oku się czytało ...

Książkę przeczytałam bardzo szybko. Pamiętam program "Przeboje dwójki" i "Thriller" Michaela Jacksona, który Krzysztof Szewczyk po raz pierwszy pokazał w Polsce. Lubię tamte czasy i chociaż o wielu rzeczach nie wiedziałam, z racji wieku, to dowiedziałam się właśnie z tej książki. Aż zazdrościłam autorom tamtych kolorowych czasów, kiedy sztuka, muzyka miały większą wartość,...

Każdy kto choć trochę interesuję polską muzyką z pod znaku big-beatu odnajdzie coś dla siebie w tej książce. Publikacja zawiera mnóstwo ciekawych anegdot, które momentami rozbawia do łez. Pozycja w sam raz na majówkę lub wakacyjny urlop.

Każdy kto choć trochę interesuję polską muzyką z pod znaku big-beatu odnajdzie coś dla siebie w tej książce. Publikacja zawiera mnóstwo ciekawych anegdot, które momentami rozbawia do łez. Pozycja w sam raz na majówkę lub wakacyjny urlop.

Takie trochę ble, ble, ble… Można sięgnąć, ale wielkich wrażeń nie obiecuję.

Takie trochę ble, ble, ble… Można sięgnąć, ale wielkich wrażeń nie obiecuję.

Przepadałam za "Wideoteką...", uwielbiam tamte czasy, mają niesamowity klimat i te prawdziwe piosenki...myślę, że jeszcze nie raz wrócę do tek książki.

Przepadałam za "Wideoteką...", uwielbiam tamte czasy, mają niesamowity klimat i te prawdziwe piosenki...myślę, że jeszcze nie raz wrócę do tek książki.