„Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść – niepokonanym” śpiewa klasyk polskiej piosenki. Niestety redakcja serii „100 lat polskich skrzydeł”, zapewne w pogoni za wynikami sprzedaży, nie wzięła sobie tej uniwersalnej zasady do serca, co widać wyraźnie w sześćdziesiątym trzecim tomiku serii. Dobrym, wręcz pożytecznym jest spełnianie potrzeb czytelników oraz prezentacja kolejnych typów statków powietrznych latających z biało-czerwonymi szachownicami, choćby były w służbie w kilku ledwie egzemplarzach. Nie mniej pożyteczne jest tradycyjne dla serii zamieszczanie dwóch „wkładek” rozszerzających materiał zasadniczy o zagadnienia mniej lub bardziej z nim związane. Jednakże w tomiku poświeconym śmigłowcowi SW-4, w mojej opinii, przekroczono cienką granicę pomiędzy informacją a promocją/propagandą. Na 62 strony tomiku, dotyczącego zgodnie z tytułem śmigłowca SW-4, aż 12 stron, czyli prawie 20 % poświęcono innym produktom koncernu Leonardo. O ile obecność AW101 można jeszcze wytłumaczyć zakupem tych maszyn dla naszej marynarki, to dla prezentacji AW159 już takiego uzasadnienia nie znajduję. Podobnie pierwszy rozdział, w którym zwykle opisywano rozwój konstrukcji, tym razem poświęcono historii zakładów WSK Świdnik i jej poprzednim i aktualnym produktom. Czy za to klient zapłacił świadomie, czy zostało mu to wepchnięte, niejako „przy okazji”, za jego własne pieniądze? Czy takie postępowanie jest fair? Odpowiedzieć na te pytania powinien każdy sam. Dla mnie jest to porażka i rysa na dobrej opinii o autorach...
Tekst, jak zwykle u Fiszera i Gruszczyńskiego porządny, czego nie zmienią wpadki typu: „Zakład Mechaniki Budowli Politechniki Gdańskiej i Poznańskiej”, str. 5; „SW-3 Sokół był …”, str. 11; Podpis pod zdjęciem na str. 41 sugeruje, że podchorążowie muszą uzyskać odpowiedni nalot na Mi-2 i SW-4, podczas gdy w rzeczywistości, o czym napisano w tekście głównym, szkoleni są tylko na jednym z tych typów.
Gdyby tylko nie ten nachalny marketing Leonardo.
Więcej na: lot-nisko.blogspot.com

„Trzeba wiedzieć, kiedy ze sceny zejść – niepokonanym” śpiewa klasyk polskiej piosenki. Niestety redakcja serii „100 lat polskich skrzydeł”, zapewne w pogoni za wynikami sprzedaży, nie wzięła sobie tej uniwersalnej zasady do serca, co widać wyraźnie w sześćdziesiątym trzecim tomiku serii. Dobrym, wręcz pożytecznym jest spełnianie potrzeb czytelników oraz prezentacja...