Ja czytam dla przyjemności i z miłości. Jeśli zwlekam z sięgnięciem po kolejną pozycję, to dlatego, że czuję lekkie drżenie, podobne do lęku, a dotyczące myślenia- porwie mnie i pochłonie, czy nie? Bo bardzo chcę wchłonięcia i zachłyśnięcia. A gdy książka spełnia moje oczekiwania...oj jak boli ostatnia strona, oj, jak straszne jest zamknięcie na zawsze tego zgiełku wydarzeń. Co się dzieje z bohaterami książek, gdy je zamykamy i odkładamy na półkę zapomnienia..?

Ja czytam dla przyjemności i z miłości. Jeśli zwlekam z sięgnięciem po kolejną pozycję, to dlatego, że czuję lekkie drżenie, podobne do lęku, a dotyczące myślenia- porwie mnie i pochłonie, czy nie? Bo bardzo chcę wchłonięcia i zachłyśnięcia. A gdy książka spełnia moje oczekiwania...oj jak boli ostatnia strona, oj, jak straszne jest zamknięcie na zawsze tego zgiełku...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Błąd w cytowaniu - odsyłam do tekstu źródłowego - to nie o sobie pisał Dukaj, że nie jest w stanie czytać długich tekstów, tylko za Carrem przytacza taką opinię jednego z czytelników.

Błąd w cytowaniu - odsyłam do tekstu źródłowego - to nie o sobie pisał Dukaj, że nie jest w stanie czytać długich tekstów, tylko za Carrem przytacza taką opinię jednego z czytelników.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ja czytam tylko dla przyjemności.I mam problem ze skupieniem 

Ja czytam tylko dla przyjemności.I mam problem ze skupieniem 

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Ciekawy argument senatorze, a może poparłby go pan źródłem?

Ciekawy argument senatorze, a może poparłby go pan źródłem?

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Nauczyłem się czytać dopiero w pierwszej klasie podstawówki. Nie tak genialnie, jak moja ciocia czy moja córka, które same opanowały tę sztukę na długo przed szkołą. Jednak czytając zapadałem często w wielogodzinny trans. Często stało to w sprzeczności z nauką szkolną. Tak wybuchem śmiechu na całą klasę zdradziłem się z czytania "Kubusia Puchatka", a wtedy jeszcze nie był lekturą szkolną. Czytałem nie tylko powieści, ale również czasopisma, najpierw dziecięce, a szybko również popularno-naukowe czy techniczne. W trakcie takiego czytania często przenosiłem się w inny świat, z którego wracając czułem się już innym człowiekiem, więc myślę, że doświadczałem owego "głębokiego czytania".
Teraz w dzień czytam newsy z Internetu, a wieczorem do snu różne powieści. Czasem pożyczam je z biblioteki albo dostaję do recenzji, a czasem są to e-booki. Po 8 latach wymieniłem Kindla na nowszego z podświetlaniem by nie przeszkadzać żonie, kiedy ta chce spać. W założeniu wieczorne czytanie ma mi pomóc zasnąć, ale zdarza się, że wpadam w trans czytając do końca, aż do samego rana.
Poza tym dość często staję po drugiej stronie pisząc. Już w liceum w "Młodzieżowym Towarzystwie Przyjaciół Nauk", a na studiach w "Kole informatyków" wprawiałem się w pisaniu artykułów technicznych, a po doktoracie tworzyłem opowiadania inspirowany własnymi dziećmi, którym chciałem  w ten sposób przybliżyć informatykę. Z czasem zacząłem trenować również sceny tylko dla dorosłych. 
W tym roku napisałem serię artykułów do dziecięcego pisemka "Programista Junior" i nie bez trudu postarałem się o wsparcie firm by udostępnić je dzieciom z Ukrainy: https://pro.put.poznan.pl/ukraine.php

Nauczyłem się czytać dopiero w pierwszej klasie podstawówki. Nie tak genialnie, jak moja ciocia czy moja córka, które same opanowały tę sztukę na długo przed szkołą. Jednak czytając zapadałem często w wielogodzinny trans. Często stało to w sprzeczności z nauką szkolną. Tak wybuchem śmiechu na całą klasę zdradziłem się z czytania "Kubusia Puchatka", a wtedy jeszcze nie był...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nauczyłem się czytać dopiero w pierwszej klasie podstawówki. Nie tak genialnie, jak moja ciocia czy moja córka, które same opanowały tę sztukę na długo przed szkołą. Jednak czytając zapadałem często w wielogodzinny trans. Często stało to w sprzeczności z nauką szkolną. Tak wybuchem śmiechu na całą klasę zdradziłem się z czytania "Kubusia Puchatka", a wtedy jeszcze nie był lekturą szkolną. Czytałem nie tylko powieści, ale również czasopisma, najpierw dziecięce, a szybko również popularno-naukowe czy techniczne. W trakcie takiego czytania często przenosiłem się w inny świat, z którego wracając czułem się już innym człowiekiem, więc myślę, że doświadczałem owego "głębokiego czytania".
Teraz w dzień czytam newsy z Internetu, a wieczorem do snu różne powieści. Czasem pożyczam je z biblioteki albo dostaję do recenzji, a czasem są to e-booki. Po 8 latach wymieniłem Kindla na nowszego z podświetlaniem by nie przeszkadzać żonie, kiedy ta chce spać. W założeniu wieczorne czytanie ma mi pomóc zasnąć, ale zdarza się, że wpadam w trans czytając do końca, aż do samego rana.
Poza tym dość często staję po drugiej stronie pisząc. Już w liceum w "Młodzieżowym Towarzystwie Przyjaciół Nauk", a na studiach w "Kole informatyków" wprawiałem się w pisaniu artykułów technicznych, a po doktoracie tworzyłem opowiadania inspirowany własnymi dziećmi, którym chciałem  w ten sposób przybliżyć informatykę. Z czasem zacząłem trenować również sceny tylko dla dorosłych. 
W tym roku napisałem serię artykułów do dziecięcego pisemka "Programista Junior" i nie bez trudu postarałem się o wsparcie firm by udostępnić je dzieciom z Ukrainy: https://pro.put.poznan.pl/ukraine.php

Nauczyłem się czytać dopiero w pierwszej klasie podstawówki. Nie tak genialnie, jak moja ciocia czy moja córka, które same opanowały tę sztukę na długo przed szkołą. Jednak czytając zapadałem często w wielogodzinny trans. Często stało to w sprzeczności z nauką szkolną. Tak wybuchem śmiechu na całą klasę zdradziłem się z czytania "Kubusia Puchatka", a wtedy jeszcze nie był...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

To nie jest spór o to jakie książki lepiej czytać, papierowe czy elektroniczne. Kiedy czytam 600 stronicowego ebooka wymaga to ode mnie takiego samego skupienia jak książka papierowa. Ale prawda jest w tym, że szybkość życia w dzisiejszym świecie wymaga zdolności szybkiego przyswojenia krótkich informacji z wielu różnych źródeł naraz. Niezbyt dobrze to działa na zdolność koncentracji. Wierzę, że ludzie, którzy urodzili się w tym szybkim świecie mogą mieć problem z tzw głębokim czytaniem, bo takim świecie jaki mamy teraz tej zdolności do dłuższej koncentracji trzeba dzieci uczyć od małego. Na przykład czytając im przed snem. Ta umiejętność jest potrzebna. Poprawia to zrozuminie tego co się czyta. Podobno poprawia też pamięć. Dobrze jest wieczorem wyciszyć rozproszone myśli zasiadając do długiej lektury. Polecam. To naprawdę uspokaja. 

To nie jest spór o to jakie książki lepiej czytać, papierowe czy elektroniczne. Kiedy czytam 600 stronicowego ebooka wymaga to ode mnie takiego samego skupienia jak książka papierowa. Ale prawda jest w tym, że szybkość życia w dzisiejszym świecie wymaga zdolności szybkiego przyswojenia krótkich informacji z wielu różnych źródeł naraz. Niezbyt dobrze to działa na zdolność...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nasz mozg, tak jak my sami, jest leniwy. Jeżeli nie musi, jeżeli nie jest przyzwyczajony do pewnego wysiłku, nawyku, przestaje w tym miejscu funkcjonować. To bardzo proste. Jeżeli czytamy w Internecie, rozpraszamy się, nasz mozg mówi: a w tym następnym linku jest cos wspaniałego, niezwykłego, ciekawego, a nie zostaw to, tam dalej jest cos....
Ja przynajmniej tak mam, że mój mózg dostaje dawkę serotoniny, czyli zadowolenia, już w momencie kupna książki, następuje rodzaj ekscytacji wyglądem, ciężarem, kolorem, fakturą. Później dochodzi zapach, książki pachną, papierem, farbą, mają swój .... aromat.  A później zaczynam czytać. I albo mi się podobają, albo nie. Albo je czytam szybko i dokładnie, albo przeglądam. Lubię się koncentrować na tekście. Na ebooku, na ekranie, nie mam tej wybiorczości, do zwrotów do których mogę wrócić, przeczytać jeszcze raz, jakoś mi to umyka, rozmazuje się. Mogę przykleić papierek indeksujący, mogę zaznaczyć tekst pisakiem (wiem, barbarzyństwo!), kiedyś to nawet zbrodniczo zaginałem rogi stron, na których cos mnie zaciekawiło. Jednym słowem, angażuje się całym sobą, (to jest kilka słów) a w tych innych formach, jakoś nie do końca.
A tak serio, to cala ta dyskusja, ma taki sam sens, jak rozważania Profesora Mniemanologii Stosowanej J.T.S.  "O wyższości jednych świat, nad innymi ważnymi świętami".

Ps: ale się rozpisałem! Ciekawe, czy w ogóle na temat! 

Nasz mozg, tak jak my sami, jest leniwy. Jeżeli nie musi, jeżeli nie jest przyzwyczajony do pewnego wysiłku, nawyku, przestaje w tym miejscu funkcjonować. To bardzo proste. Jeżeli czytamy w Internecie, rozpraszamy się, nasz mozg mówi: a w tym następnym linku jest cos wspaniałego, niezwykłego, ciekawego, a nie zostaw to, tam dalej jest cos....
Ja przynajmniej tak mam, że mój...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Kiedyś odkładało się książkę, by podrapać się po tyłku, teraz by przejrzeć fejsa. Człowiek nie może się efektywnie skupić na dłużej niż 40 minut, zawsze tak było, tylko teraz interwały wykorzystujemy na coś innego. Normalna sprawa. Natomiast zmniejszona retencja tekstu czytanego cyfrowo od tego na papierze jest faktycznym zjawiskiem, choć jego źródła nie są do końca poznane. U siebie zauważam, że książki przeczytane nawet na ebookach zapamiętuję w mniejszym stopniu - ale raczej to kwestia tego, że każda wygląda tak samo i mózg nie ma wizualnego punktu zaczepienia, by zaszufladkować daną historię (np. okładka), a pamięć mięśniowa jest zupełnie wyłączona, podczas gdy w przypadku czytania książki papierowej bierze ona udział w procesie zapamiętywania (grubość książki między palcami) oraz pomaga uszeregować wydarzenia chronologicznie (zmiana tejże grubości).

Kiedyś odkładało się książkę, by podrapać się po tyłku, teraz by przejrzeć fejsa. Człowiek nie może się efektywnie skupić na dłużej niż 40 minut, zawsze tak było, tylko teraz interwały wykorzystujemy na coś innego. Normalna sprawa. Natomiast zmniejszona retencja tekstu czytanego cyfrowo od tego na papierze jest faktycznym zjawiskiem, choć jego źródła nie są do końca...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Co za bzdurny tekst, którego głównym przesłaniem jest zapewne "kupujcie książki papierowe" . Czyżby ktoś się zgłosił do LC , by portal pomógł w tym by słupki sprzedaży rosły ? 

Co do samej tezy postawionej w tekście...
Po pierwsze : brzmi ona jak typowa papka serwowana w TVP, czyli napiszmy coś, by chwilę później pokazać ludziom, że mają myśleć tak jak my chcemy.
Po drugie: czytam tylko cyfrowo, do tego głęboko, więcej niż kiedykolwiek.
Nie dociera do mnie to co jest tutaj napisane. Moim zdaniem kompletna bzdura.

Pracuje przy komputerze i jestem podłączony do światłowodu. Problemów z koncentracją nie zauważam, bo wiem, że technologia to narzędzie, a to nie powinno nami rządzić.  

Problemów z analizą oraz bezmyślnym sięganiu po smartfon nie mam.
Chyba jestem z innej planety. 

Co za bzdurny tekst, którego głównym przesłaniem jest zapewne "kupujcie książki papierowe" . Czyżby ktoś się zgłosił do LC , by portal pomógł w tym by słupki sprzedaży rosły ? 

Co do samej tezy postawionej w tekście...
Po pierwsze : brzmi ona jak typowa papka serwowana w TVP, czyli napiszmy coś, by chwilę później pokazać ludziom, że mają myśleć tak jak my chcemy.
Po...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej