Zatem- ile sukcesu danej książki w przekładzie to zasługa tłumacza ? Wg mnie 100%. Przykład to "Światło, którego nie widać". Piękny, głęboki, poetycki język. Tłumacz Murakamiego na polski to także mistrz słowa. A ile jest książek, które zebrały świetne oceny w oryginale, a w przekładach utonęły wśród innych pozycji.

Zatem- ile sukcesu danej książki w przekładzie to zasługa tłumacza ? Wg mnie 100%. Przykład to "Światło, którego nie widać". Piękny, głęboki, poetycki język. Tłumacz Murakamiego na polski to także mistrz słowa. A ile jest książek, które zebrały świetne oceny w oryginale, a w przekładach utonęły wśród innych pozycji.

Domestykacja i egzotyzacja to jak dwa bieguny w translatorstwie. Umiejętność lawirowania między innymi to prawdziwa sztuka. Mistrz SZTUKI przekładu potrafi wyczuć, którą opcję w danym momencie najlepiej zastosować dla dobra odbiorcy.

Domestykacja i egzotyzacja to jak dwa bieguny w translatorstwie. Umiejętność lawirowania między innymi to prawdziwa sztuka. Mistrz SZTUKI przekładu potrafi wyczuć, którą opcję w danym momencie najlepiej zastosować dla dobra odbiorcy.

Ciekawy tekst. Autor pisze o domestykacji i egzotyzacji, a co z oddaniem charakteru tekstu czy wywodzącego się z biografii pisarza stylu?
Jako że czekam na przekład Niewyczerpany żart[bookLink]4880994|Niewyczerpany żart[/bookLink] Wallace'a, z ciekawością przeczytałam artykuł, z którego wynika, że tekst już przed publikacją wzbudził kontrowersje, a wobec jego tłumaczki Jolanty Kozak autor artykułu stawia zarzuty zarżnięcia ducha oryginalnych tekstów i tym samym zamordowania pisarza dla polszczyzny
http://malyformat.com/2018/02/david-foster-wallace-2015-2017-historia-malutenkiej-zbrodni/

Ciekawy tekst. Autor pisze o domestykacji i egzotyzacji, a co z oddaniem charakteru tekstu czy wywodzącego się z biografii pisarza stylu?
Jako że czekam na przekład Niewyczerpany żart[bookLink]4880994|Niewyczerpany żart[/bookLink] Wallace'a, z ciekawością przeczytałam artykuł, z którego wynika, że tekst już przed publikacją wzbudził kontrowersje, a wobec jego tłumaczki...

 [bookCover]4880994|Niewyczerpany żart[/bookCover]

ciekawy tekst, osobiście wolę, szczególnie w przypadku przekładów z języka angielskiego, kiedy wszelkie wyrażenie slangowe zostawiane są w oryginale okraszone odpowiednim przypisem, polskie odpowiedniki brzmią czasami śmiesznie i intuicyjnie wyczuwa się, szczególnie kiedy obcuje się z tzw. żywym językiem oryginalnym, że jest to sztuczne, kiedy czytałem Krótka historia siedmiu zabójstw[bookLink]275170|Krótka historia siedmiu zabójstw[/bookLink] Marlona Jamesa, w pewnym momencie postanowiłem sobie kupić oryginał, bo slangowe wyrażenia jamajsko-angielskiego w żadnym języku nie będą brzmiały tak "cool" jak w oryginale. Chociaż przyznam że polski przekład Budda z przedmieścia[bookLink]55957|Budda z przedmieścia[/bookLink] pani Marii Olejniczak-Skarsgard bije na głowę oryginał.

ciekawy tekst, osobiście wolę, szczególnie w przypadku przekładów z języka angielskiego, kiedy wszelkie wyrażenie slangowe zostawiane są w oryginale okraszone odpowiednim przypisem, polskie odpowiedniki brzmią czasami śmiesznie i intuicyjnie wyczuwa się, szczególnie kiedy obcuje się z tzw. żywym językiem oryginalnym, że jest to sztuczne, kiedy czytałem Krótka historia...

Nie ukrywam że zdecydowanie preferuję egzotyzację. Zależy mi bowiem na jak najbliższym poznaniu oryginalnych koncepcji autora i oczekuję że tłumacz mi w tym pomoże powściagając pokusę nadmiernej kreatywności własnej. Takim sztandarowym przykładem jest tu Władca Pierścieni Skibniewskiej wersus maksymalnie spolszczona wersja a la Łoziński. Te wszystkie Gorzawiny i Włości na początku były zabawne ale potem mogły już tylko irytować.

Nie ukrywam że zdecydowanie preferuję egzotyzację. Zależy mi bowiem na jak najbliższym poznaniu oryginalnych koncepcji autora i oczekuję że tłumacz mi w tym pomoże powściagając pokusę nadmiernej kreatywności własnej. Takim sztandarowym przykładem jest tu Władca Pierścieni Skibniewskiej wersus maksymalnie spolszczona wersja a la Łoziński. Te wszystkie Gorzawiny i Włości na...

Bardzo ciekawy tekst. Dotychczas nie znałam terminów "domestykacja" i "egzotyzacja", natomiast zauważyłam, że denerwuje mnie trochę zbyt sztywne przywiązanie tłumacza do jednej z tych strategii. Na przykład spolszczanie imion, w nowo wydawanych książkach na szczęście już nie stosowane. Strategia egzotyzacji zmusza czytelnika do dużego wysiłku, zwłaszcza gdy na końcu nie ma słownika zachowanych wyrażeń. Taki zabieg zastosował Jerzy Kozłowski w Krótkim i niezwykłym żywocie Oscara Wao[bookLink]50419|Krótkim i niezwykłym żywocie Oscara Wao[/bookLink]. To znakomita książka, jednak - gdy nie zna się hiszpańskiego slangu - czytelnik nie do końca może złapać kontekst.

Bardzo ciekawy tekst. Dotychczas nie znałam terminów "domestykacja" i "egzotyzacja", natomiast zauważyłam, że denerwuje mnie trochę zbyt sztywne przywiązanie tłumacza do jednej z tych strategii. Na przykład spolszczanie imion, w nowo wydawanych książkach na szczęście już nie stosowane. Strategia egzotyzacji zmusza czytelnika do dużego wysiłku, zwłaszcza gdy na końcu nie ma...

Zapraszam do dyskusji.

Zapraszam do dyskusji.