Dokładnie. Sama na czwartym roku chodziłam na konwersatorium z przekładu. Każdy pracował samodzielnie na danym tekście i spośród wszystkich tłumaczeń wybieraliśmy to, które było najpełniejsze, najtrafniejsze, najbardziej oddawało istotę tekstu. Było tyle wersji ilu studentów (oczywiście dość zbieżnych).
Praca tłumacza to nie spacer po parku i uważam, że żaden poważny tłumacz nie zaryzykuje utraty tygodni, miesięcy pracy. To zbyt duża lekkomyślność. Dlatego nie wierzę w tę wersję, którą rozpowszechnia wydawnictwo.

Dokładnie. Sama na czwartym roku chodziłam na konwersatorium z przekładu. Każdy pracował samodzielnie na danym tekście i spośród wszystkich tłumaczeń wybieraliśmy to, które było najpełniejsze, najtrafniejsze, najbardziej oddawało istotę tekstu. Było tyle wersji ilu studentów (oczywiście dość zbieżnych).
Praca tłumacza to nie spacer po parku i uważam, że żaden poważny...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Nie tak. Tłumaczenie jest jak kobieta. Albo piękne, albo wierne.

Nie tak. Tłumaczenie jest jak kobieta. Albo piękne, albo wierne.

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Do kosza!

A w powiedzeniu chodzi mniej więcej o to, że niby nie da się (czasem się jednak da i niektórzy potrafią) zrobić tak, żeby jednocześnie i piękne, i wierne. Brzydkim i niewiernym nie poświęcono uwagi.

Do kosza!

A w powiedzeniu chodzi mniej więcej o to, że niby nie da się (czasem się jednak da i niektórzy potrafią) zrobić tak, żeby jednocześnie i piękne, i wierne. Brzydkim i niewiernym nie poświęcono uwagi.

Ponieważ nie za bardzo ciekawią mnie problemy braku kopii bezpieczeństwa wydawnictwa w połączeniu z domniemaną niechlujnością czy prawem autorskim, chciałbym spytać o pewien detal opisany w kilku wypowiedziach poprzedzających tę moją.

Zrobiłem eksperyment na trzech kobietach:
Przeczytałem im te wypowiedzi informując, że to rozmawiają mężczyźni. Zapytałem, czy uważają, że pojawiły się tam według nich treści seksistowskie. Wszystkie trzy stwierdziły, że 'były seksistowskie'. Gdy poprawiłem się, że to były trzy kobiety, to nieco 'zmiękczyły' stanowiska na 'lekko seksistowskie'.

Czy można będąc Żydem być antysemitą i będąc kobietą ... ?

PS
Moje odczytanie tych wypowiedzi jest raczej neutralne, choć uważam, że nawet żartem nie warto segregować ludzi na pięknych i mniej pięknych, szczególnie w kontekście wierności. To taki niepotrzebny sygnał podprogowy dla mężczyzn by werbalizowali swoje, czasem nieciekawe, rozumienie relacji między płciami z naciskiem położonym na fizjonomię (choć ma to swoje umocowanie ewolucyjne).

Myślę, że między skrajną poprawnością polityczną a kompletną dezynwolturą słowną jest jakieś miejsce na zdrowy kompromis.

Ponieważ nie za bardzo ciekawią mnie problemy braku kopii bezpieczeństwa wydawnictwa w połączeniu z domniemaną niechlujnością czy prawem autorskim, chciałbym spytać o pewien detal opisany w kilku wypowiedziach poprzedzających tę moją.

Zrobiłem eksperyment na trzech kobietach:
Przeczytałem im te wypowiedzi informując, że to rozmawiają mężczyźni. Zapytałem, czy uważają, że...

Czy można będąc Żydem być antysemitą i będąc kobietą ... ?
Wiesz, jest taka posłanka mieniąca się profesorem, która jest tego dość jaskrawym przykładem.

Z seksizmem mamy do czynienia wtedy, kiedy wypowiedź opisuje przedstawicieli jednej płci jako gorszych od przedstawicieli drugiej, kiedy deprecjonuje kogoś ze względu na jego/jej płeć.
W przykładzie powyżej przeciwstawione sobie i porównywane są dwie kategorie osób, ale obie one dotyczą osób tej samej płci, a zatem w samym tym porównaniu nie ma miejsca na jakikolwiek seksizm. Możemy tu co najwyżej mówić o dyskryminacji ze względu na urodę, ale nie ze względu na płeć.
No dobrze, ale istotne jest nie tylko to, kogo porównujemy z kim, lecz także kogo do porównania wybrano, a kogo i dlaczego pominięto.
Wybrano kobiety, bo stereotypy ich dotyczące mówią i o kobietach wiernych, i o niewiernych. A co wiemy o mężczyznach? Otóż stereotypowo wszyscy oni są raczej niewierni lub przynajmniej do niewierności chętni i skłonni. Nie przypominam sobie żadnego stereotypu dotyczącego tego, że mężczyźni jakiegoś rodzaju są wierni. Ani bogaci, ani biedni nie kojarzą się z wiernością, ani bohaterscy, ani tchórzliwi, ani inteligentni, ani głupi, ani przystojni, ani szpetni. Wierność, co ma umocowanie ewolucyjne, nie jest typowym przymiotem mężczyzn, a zatem nic chyba dziwnego, że brak potwierdzających ją stereotypów.
Można chyba zatem uznać, że porównanie przekładu do kobiety jest o tyle seksistowskie, że poprzez pominięcie mężczyzn podkreśla stereotyp, że wszyscy oni są niewierni, podczas gdy wśród kobiet mamy tak niewierne, jak i wierne, a zatem kobiety, jako płeć wśród której wierność występuje, są pod tym względem generalnie lepsze od mężczyzn, którym wierność jest całkowicie obca. Seksizmem jest tu wyniesienie brzydkich kobiet ponad mężczyzn, a ich wyniesienie ponad kobiety piękne można określić, ja wiem?, może urodyzmem?
Wypowiedź jest lekko seksistowska. Krzywdzi mężczyzn. Pewnie dlatego to mężczyzna zwrócił na to uwagę, a nie kobieta :)

nawet żartem nie warto segregować ludzi na pięknych i mniej pięknych, szczególnie w kontekście wierności
Niezależnie od kontekstu nie należy segregować kogokolwiek i czegokolwiek na piękne i niepiękne, bo piękno jest wrażeniem subiektywnym, a nie wartością mierzalną w jakikolwiek obiektywny sposób. Natomiast na wiernych i niewiernych jak najbardziej można ludzi podzielić, tyle tylko, że nie na podstawie urody, ale tylko po zbadaniu konkretnych, ściśle z wiernością związanych zachowań.

Czy można będąc Żydem być antysemitą i będąc kobietą ... ?
Wiesz, jest taka posłanka mieniąca się profesorem, która jest tego dość jaskrawym przykładem.

Z seksizmem mamy do czynienia wtedy, kiedy wypowiedź opisuje przedstawicieli jednej płci jako gorszych od przedstawicieli drugiej, kiedy deprecjonuje kogoś ze względu na jego/jej płeć.
W przykładzie powyżej przeciwstawione...

Stwiedzenie: "Tłumaczenie jest jak kobieta. Albo piękne, albo wierne." jest skandaliczne. Dziwi mnie bardzo, że powtarzają je kobiety. To przykład przedmiotowego traktowania kobiet. Podtekst seksualny jest tu oczywisty. Słowo "albo" to alternatywa wykluczająca, oznacza, to że obie części zdania nie mogą być jednocześnie prawdziwe. Ze zdania wynika, że kobiety piękne są niewierne, a te wierne są brzydkie. Czy zatem ktoś chciał przez to powiedzieć, że u tych wiernych wierność nie jest ich zasługą czy wyborem, ale wynika raczej z tego, że są brzydkie i nikt ich nie chce? Okropne zdanie, założę się, że wymyślone przez mężczyznę.

Stwiedzenie: "Tłumaczenie jest jak kobieta. Albo piękne, albo wierne." jest skandaliczne. Dziwi mnie bardzo, że powtarzają je kobiety. To przykład przedmiotowego traktowania kobiet. Podtekst seksualny jest tu oczywisty. Słowo "albo" to alternatywa wykluczająca, oznacza, to że obie części zdania nie mogą być jednocześnie prawdziwe. Ze zdania wynika, że kobiety piękne są...

@Moniko,
Myślę, że czasem przesadne rozpisywanie się na pewne tematy jest niewskazane, szczególnie gdy zaczynamy tłumaczyć uwarunkowania społeczno-kulturowo-moralne.

Sam zabrałem tutaj głos kalkulując sporo argumentów za i przeciw. Ostatecznie napisałem coś, co wydaje mi się przemyślane o tyle, że stanowi zaledwie zasygnalizowanie różnych ludzkich mózgowych stanów. Milczałbym, gdybym nie określił wcześniej położenia wszystkich (chyba) min na tym polu niejednoznaczności.

@Focus zasygnalizował/-ała problem z tym powiedzeniem. Tam jest „ALBO”. To ma znaczenie z punktu widzenia logiki formalnej (co w efekcie buduje sens powiedzenia).

Poza tym, jeśli piękno nie wiąże się wprost z płcią, to już wierność jest z reguły ‘dwupłciowym’ zjawiskiem. Skoro jest kobieta, to i mężczyzna (z reguły). Więc jest to jakiś co najmniej potencjalny seksizm. Gorsze jest to, że mamy tu dyskryminację (nawet jeśli to stereotyp) z wykluczającymi się jakoby stanami: wierna/brzydka-niewierna/piękna.
Czy takie powiedzenie może cieszyć na przykład pięknych/wiernych (mniejsza o płeć)?

Dochodzi tu jeszcze problem opisany przez @Focusa – wierność to kwestia wyboru, a piękno raczej czymś nabytym - subiektywnym i ogólnie ludzką właściwością innego typu niż stan wierności.

Poza tym chyba, na końcu swojej wypowiedzi dokonujesz rozmycia istoty. W powiedzeniu nie ma mowy o tym, że faktycznie zdradzające kobiety są tymi które zdradzają (bo nad faktami się nie dyskutuje), tylko chodzi o to, że z FAKTU bycia pięknym (choć to dalej subiektywna opinia o urodzie) miałoby wynikać, że MY WIEMY, iż jest niewierność. Chyba taki był sens i to niezbyt ładnie brzmi.

Tak ogólnie - nie będę się ideologicznie spierał, nie o to mi chodzi. Mnie interesują zjawiska (do nauk społecznych implantuję zasadę z nauk ścisłych, że nauka nie jest od ocen moralnych). Mnie interesują mechanizmy. Takie było sedno mojego pisania.

@Moniko,
Myślę, że czasem przesadne rozpisywanie się na pewne tematy jest niewskazane, szczególnie gdy zaczynamy tłumaczyć uwarunkowania społeczno-kulturowo-moralne.

Sam zabrałem tutaj głos kalkulując sporo argumentów za i przeciw. Ostatecznie napisałem coś, co wydaje mi się przemyślane o tyle, że stanowi zaledwie zasygnalizowanie różnych ludzkich mózgowych stanów....

@Moniko,
Powiedzenie: "Tłumaczenie jest jak kobieta. Albo piękne, albo wierne." nie jest pochwałą wierności kobiet. Nie można z niego wyciągnąć wniosku, że mężczyźni są niewierni lub rzadziej wierni niż kobiety. Wskazanie na podział wśród kobiet pozwala co najwyżej wnioskować, że podobnego podziału nie ma wśród mężczyzn. Naturalnie, można je potraktować jako żart, ale mnie nie śmieszy.

@Moniko,
Powiedzenie: "Tłumaczenie jest jak kobieta. Albo piękne, albo wierne." nie jest pochwałą wierności kobiet. Nie można z niego wyciągnąć wniosku, że mężczyźni są niewierni lub rzadziej wierni niż kobiety. Wskazanie na podział wśród kobiet pozwala co najwyżej wnioskować, że podobnego podziału nie ma wśród mężczyzn. Naturalnie, można je potraktować jako żart, ale mnie...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto