Grupa dyskusyjna Aktualności

Bardzo dobrze napisane.

Bardzo dobrze napisane.

Zobacz ten post

Zgadzam się zwłaszcza jeśli chodzi o głośne czytanie. Sama zauważyłam, że jeśli czytam na głos (np. komuś fragment, którym chcę się podzielić) to gubię się w tekście ponieważ moje oczy przyzwyczajone do szybkiego pochłaniania całych akapitów są daleko przed tym co czytam na głos i zabawnie skracam tekst. Zdecydowanie czytanie na głos spowalnia.

Zgadzam się zwłaszcza jeśli chodzi o głośne czytanie. Sama zauważyłam, że jeśli czytam na głos (np. komuś fragment, którym chcę się podzielić) to gubię się w tekście ponieważ moje oczy przyzwyczajone do szybkiego pochłaniania całych akapitów są daleko przed tym co czytam na głos i zabawnie skracam tekst. Zdecydowanie czytanie na głos spowalnia.

Zobacz ten post

Mam szereg wątpliwości co do twoich tez. Po pierwsze czy rzeczywiście w szkole stosuje sie błędną metodykę nauczania czytania? Przez tyle dziesięcioleci już to chyba przerobiono? Słabe czytanie ludzi to nie przyczyna błędnej metodyki, a fakt że dzieci i młodzież ograniczają się tylko do szkolnego czytania. Bez samodzielnego czytania w domu, każdy będzie tylko dukał i składał sylaby. Ja też czytałem zanim poszedłem do szkoły i to jest dobre, ale nie pamiętam jakim sposobem się uczyłem. Natomiast nie widzę niz złego w ćwiczeniach z czytania sylabami czy z czytania na głos. Więcej, podejrzewam że bez sprawnego czytania na głos nasze czytanie "w myślach" jest ułomne. Znam osoby które czytając w myślach kompletnie przeinaczaja słowa czy tekst, bo czytają tak szybko, że bardziej budują sobie treść której oczekują niż to jest napisane. Ostatnio żona sprawdzała mi na głos tekst który napisałem i to był koszmar. Sam nic z tego nie rozumiałem, tak często przeinaczała słowa, źle akcentowała, burzyła strukturę zdań. A co ona mogła z tego zrozumieć? Nic. Dopiero kiedy przeszła na ciche czytanie zaczęła rozumieć... ale czy na pewno? W głowie jej nie siedziałem. Czytać płynnie na głos i rozumieć przy tym co się czyta trzeba umieć. Mam duże obiekcje co do tzw "szybkiego czytania". Twój przykład z datami dokładnie to potwierdza. Szybkie czytanie to "łapanie" ogólnego sensu tekstu, a nie jego dokładnego znaczenia. Tylko przepraszam, ale po co tak czytać? Równie dobrze można przeczytać streszczenie.

Mam szereg wątpliwości co do twoich tez. Po pierwsze czy rzeczywiście w szkole stosuje sie błędną metodykę nauczania czytania? Przez tyle dziesięcioleci już to chyba przerobiono? Słabe czytanie ludzi to nie przyczyna błędnej metodyki, a fakt że dzieci i młodzież ograniczają się tylko do szkolnego czytania. Bez samodzielnego czytania w domu, każdy będzie tylko dukał i...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Żona może mieć dysleksję, serio. Moja córka tak ma. Zrywamy boki jak czyta na głos. Czyta szybko i jak jej się słucha to wszystko ma sens. Ale ja się zajrzy do tekstu, który czyta, tam jest napisane niby to samo, ale innymi słowami. U niej wytwarza się coś w rodzaju ciągu:
patrzę - czytam - rozumiem - mówię
Czyli ona nie czyta na głos, tylko opowiada na bieżąco o tym co właśnie przeczytała :-)
"Łapanie" ogólnego sensu tekstu, to jet to o co mi chodzi, kiedy czytam beletrystykę. "Zanurzam" się w tekst, przeżywam go, a nie czytam. Jest to motor napędowy mojej wyobraźni.
Oczywiście, jak przechodzę do tekstu naukowego, to tempo spada staram się dokładniej zrozumieć poszczególne frazy, a przy cyferkach w ogóle czuje jak bym stał w miejscu :-)
Każdy czytanie odbiera na swój sposób i nie twierdzę, że szybkie czytanie jest lepsze od wolnego. Ja tak lubię i już :-)

Żona może mieć dysleksję, serio. Moja córka tak ma. Zrywamy boki jak czyta na głos. Czyta szybko i jak jej się słucha to wszystko ma sens. Ale ja się zajrzy do tekstu, który czyta, tam jest napisane niby to samo, ale innymi słowami. U niej wytwarza się coś w rodzaju ciągu:
patrzę - czytam - rozumiem - mówię
Czyli ona nie czyta na głos, tylko opowiada na bieżąco o tym co...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Ja podobnie, a to chyba i tak całkiem nieźle, dla mnie też ok :)

Ja podobnie, a to chyba i tak całkiem nieźle, dla mnie też ok :)

Zobacz ten post

czytam bo lubię, czytam bo jestem miłośnikiem książek / nie tylko w formie elektronicznej ale i tradycyjnej/, nie zwracam uwagi na ilość, ale na treść i na to co daje mi książka.

czytam bo lubię, czytam bo jestem miłośnikiem książek / nie tylko w formie elektronicznej ale i tradycyjnej/, nie zwracam uwagi na ilość, ale na treść i na to co daje mi książka.

Zobacz ten post

Wszędzie teraz statystyki, rankingi, trofea, osiągnięcia, więc zawitały i do świata książek. Moim zdaniem to zbędne. Przypuszczam, że większość ludzi czyta dla przyjemności, a jaki sens w przyspieszaniu końca owej przyjemności, tj. miłej lekturze? :)

Wszędzie teraz statystyki, rankingi, trofea, osiągnięcia, więc zawitały i do świata książek. Moim zdaniem to zbędne. Przypuszczam, że większość ludzi czyta dla przyjemności, a jaki sens w przyspieszaniu końca owej przyjemności, tj. miłej lekturze? :)

Zobacz ten post

Małgosiu!Trafiłaś w samo sedno.
Bardzo szybkie czytanie to tak jak szybkie numerki,krótko trwają i szybko się o nich zapomina.Przepraszam za porównanie,ale kiedy kocham się z ukochanym mężczyzną,chcę to robić jak najdłużej,a nie szybko skończyć i iść spać.Tak samo z książką.Jak jest dobra,przedłużam jej czytanie jak długo się da.Odkładam,myślę o niej,wracam,czytam,znowu odkładam i znowu wracam... .Nie zależy mi na tym,żeby zaliczyć jak najwięcej książek,ale żeby były one dobre i pozostawały w mej pamięci jak najdłużej.

Małgosiu!Trafiłaś w samo sedno.
Bardzo szybkie czytanie to tak jak szybkie numerki,krótko trwają i szybko się o nich zapomina.Przepraszam za porównanie,ale kiedy kocham się z ukochanym mężczyzną,chcę to robić jak najdłużej,a nie szybko skończyć i iść spać.Tak samo z książką.Jak jest dobra,przedłużam jej czytanie jak długo się da.Odkładam,myślę o niej,wracam,czytam,znowu...

Zobacz ten post

więcej

mniej

Elżbieta, akurat przypomniałam sobie Twoją opinię, czytając dzisiaj w artykule Piotra Rymarczyka "Dwa narcyzmy - kultura masowa w świetle koncepcji Christophera Lascha i Herberta Marcusego" (ze zbioru "Kulturalno-polityczny AVATAR?" red. Piotr Żuk) o przeliczaniu wszystkiego: "[...] tendencje do kwantyfikowania przyjemności, jakie spotykamy w publikowanych w lifestyle'owych magazynach tekstach obiecujących "podwójny orgazm" czy "35 razy lepszy seks". Tego rodzaju nastawione na maksymalizację ilościową podejście do hedonistycznych doznań sugeruje bowiem, że przyjemność sama w sobie nie jest istotna i liczy się jedynie jako coś, czym jednostka, po umożliwiającej porównania kwantyfikacji - przełożeniu przeżyć na język danych matematycznych - może się w swoisty sposób popisać przed otoczeniem społecznym [...]".
Myślę, że to może mieć przełożenie na temat naszej dyskusji. To jest też to, o czym pisze miharu - te wszystkie statystyki i osiągnięcia. Bo można się pochwalić, że ma się ileś książek na swojej półce. Bo w momencie pojawiania się tych wszystkich "Nie czytasz? Nie idę z Tobą do łóżka" i statystyk czytelniczych Biblioteki Narodowej można powiedzieć "60% Polaków nie przeczytało w zeszłym roku ani jednej książki, a ja czytam rocznie ponad 100". Jasne, fajnie móc się tak pochwalić :) I nie ma nic złego w tym, że ktoś czyta szybko i dużo. Rzecz w tym, żeby się niepotrzebnie nie skupiać na aspekcie ilościowym wtedy, kiedy nie jest on nam tak naprawdę do niczego potrzebny (jeśli kogoś motywuje czy po prostu cieszy, to świetnie, byleby tylko nie stawał się mechanizmem "opresyjnym").

Elżbieta, akurat przypomniałam sobie Twoją opinię, czytając dzisiaj w artykule Piotra Rymarczyka "Dwa narcyzmy - kultura masowa w świetle koncepcji Christophera Lascha i Herberta Marcusego" (ze zbioru "Kulturalno-polityczny AVATAR?" red. Piotr Żuk) o przeliczaniu wszystkiego: "[...] tendencje do kwantyfikowania przyjemności, jakie spotykamy w publikowanych w lifestyle'owych...

Zobacz ten post

więcej

mniej