Bardzo serdecznie dziękuję :)
Gratuluję również pozostałym wyróżnionym :)

Bardzo serdecznie dziękuję :)
Gratuluję również pozostałym wyróżnionym :)

Nagrody otrzymują:
Sylwka
Lena
Jacob
Natala
nieidentyczna

Gratulujemy. Z laureatami skontaktujemy się osobiście.

Nagrody otrzymują:
Sylwka
Lena
Jacob
Natala
nieidentyczna

Gratulujemy. Z laureatami skontaktujemy się osobiście.

Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi. Zwycięzców podamy jutro.

Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi. Zwycięzców podamy jutro.

Długo mi się wydawało, że nie znam żadnego świątecznego ponuraka. I nagle po trzech dniach namysłu przyszło olśnienie: idealnym, choć może nie klasycznym przykładem ponuraka, jest moja własna mama. Właściwie oficjalnie nie bojkotuje świąt, ale swoim podejściem do Bożego Narodzenia zatruwa nastrój wszystkim dookoła. Od lat powtarza się ta sama sytuacja – narzeka, że wszystko jest na jej głowie, ale spróbuj tylko wejść do kuchni i zasugerować pomoc – natychmiast rozbrzmiewa tradycyjne „idź mi stąd, tylko będziesz mi przeszkadzać”. Nie będzie ubierać choinki, ale możesz być pewny, że zgłosi mnóstwo uwag do jej wyglądu. Nie pojedzie do nikogo z wizytą, ale przez całe święta narzeka, że się nudzi. Dlatego w ubiegłym roku postanowiłam ją przechytrzyć. Nie zapytałam, czy pomóc w klejeniu uszek, tylko przysiadłam się, by pogadać, i nawet nie zauważyła, że podczas tej pogawędki nie tylko razem ulepiłyśmy uszka, ale też wspólnie upiekłyśmy dwa placki. Na Mikołaja kupiłam jej – zgodnie z życzeniem – kryminał, ale z akcją toczącą się w Boże Narodzenie. Zamiast ubierać naszą sztuczną choinkę, pognałam tatę, by kupił małą żywą, do zawieszenia pod sufitem, tak jak było w mamy rodzinnym domu – pierwszy raz była zachwycona drzewkiem. A zamiast ciągnąć ją w święta do rodziny, wybraliśmy się na długi spacer, a później do wieczora graliśmy w jej ulubionego remika. Mama chyba w końcu polubiła święta, bo w tym roku już w listopadzie napomykała, że nie może się ich doczekać.

Długo mi się wydawało, że nie znam żadnego świątecznego ponuraka. I nagle po trzech dniach namysłu przyszło olśnienie: idealnym, choć może nie klasycznym przykładem ponuraka, jest moja własna mama. Właściwie oficjalnie nie bojkotuje świąt, ale swoim podejściem do Bożego Narodzenia zatruwa nastrój wszystkim dookoła. Od lat powtarza się ta sama sytuacja – narzeka, że...

Jak wzbudzić świąteczny nastrój w ponuraku – właściwie to mogłabym wydać na ten temat książkę. Tak się składa, że ułożyłam sobie życie z największym ponurakiem na świecie i sprawienie, że poczuje radość i magię świąt, to dla mnie nie lada wyzwanie!

Przede wszystkim, musisz starać się dwa razy mocniej, bo za dwie osoby. Nic nie da marudzenie i narzekanie, że znowu całe święta są na twojej głowie. Takie oskarżenia sprawią, że nasz ponurak będzie jeszcze bardziej zniechęcony. Musisz być jak wirus – emanować i zarażać radością. Musisz pokazać mu, że przygotowania świąteczne mogą być przyjemnością, a nie tylko przykrym obowiązkiem. Także do dzieła! Włącz świąteczne piosenki i tańcząc wieszaj bombki, łańcuchy i inne ozdoby choinkowe. Gotuj z pasją, a gdy ponurak przyjdzie ci coś podjeść z kuchni, pytaj co sądzi na temat ugotowanych przez ciebie pyszności. Zachęć go do lukrowania i ozdabiania pierniczków – w końcu wymaga to niemałych zdolności artystycznych! Pokazuj mu rzeczy, które znajdziesz podczas porządków świątecznych, a które wiążą się z jakimiś przyjemnymi wspomnieniami. A wieczorem, gdy już oboje będziecie leniwie leżeć na kanapie, poproś, żebyście obejrzeli razem jakiś świąteczny film. Tylko nie Kevina – pewnie na samą myśl o tym nasz ponurak będzie wywracał oczami! Rozsiewaj wokół siebie świąteczną magię i atmosferę. I nie bądź zbyt surowa dla swojego ponuraka. Możliwe, że nie potrafi cieszyć się ze świąt, bo nikt nigdy nie pokazał mu JAK.

Jak wzbudzić świąteczny nastrój w ponuraku – właściwie to mogłabym wydać na ten temat książkę. Tak się składa, że ułożyłam sobie życie z największym ponurakiem na świecie i sprawienie, że poczuje radość i magię świąt, to dla mnie nie lada wyzwanie!

Przede wszystkim, musisz starać się dwa razy mocniej, bo za dwie osoby. Nic nie da marudzenie i narzekanie, że znowu całe...

Wiecie co zrobiłbym z taką osobą? Wysłał na bezludną wyspę! Na dodatek niebezpieczną. Czyhałoby tam na nią wiele dzikich zwierząt, krwiożerczych roślin, bezlitosnych bagien itd. Ponurak z pewnością doceniłby spokój i ciszę domowego ogniska oraz radosną, pełną ciepła i miłości świąteczną atmosferę. Doceniłby to, że wśród bliskich może czuć się bezpiecznie. Poza tym na takiej wyspie nie miałby do kogo się odezwać, nikt nie przejmowałby się jego złym humorem, nikt by o niego nie dbał i nie miałby komu się żalić. Jego marudzenie spotkałoby się z kompletną ignorancją. Na dodatek sam musiałby zdobywać pożywienie, ubrania, meble i narzędzia. Jestem przekonany, że szybko zacząłby marzyć o powrocie do domu i o Świętach.

Wiecie co zrobiłbym z taką osobą? Wysłał na bezludną wyspę! Na dodatek niebezpieczną. Czyhałoby tam na nią wiele dzikich zwierząt, krwiożerczych roślin, bezlitosnych bagien itd. Ponurak z pewnością doceniłby spokój i ciszę domowego ogniska oraz radosną, pełną ciepła i miłości świąteczną atmosferę. Doceniłby to, że wśród bliskich może czuć się bezpiecznie. Poza tym na takiej...

Dużo jedzenia! Niech je i pęka w szwach! Dużo prezentów! Niech dostanie wszystko to, co chce! Dużo muzyki! Śpiewajmy kolędy, aż nam się zedrą gardła! Dużo Kevina! Siadamy i oglądamy naraz obie części! Tak, uszczęśliwmy ponuraka, nawet kosztem jego humoru!
Nie do końca takie działanie uważam za trafione. To, że ktoś z naszych bliskich jest ponury nie oznacza wcale, że nie lubi świąt. Mogą one nie być dla niego tak ważne, jak dla nas, ale też może potrafić się nimi cieszyć. Prawdopodobnie coś jest nie tak, co rzutuje na cały jego nastrój i po prostu go blokuje przed korzystaniem z magii świąt. Uważam jednak, że to właśnie ona może pomóc z niego wydobyć ten pozytywny pierwiastek. A na to proponuję sposób.
Znajdź jego zdjęcie z dzieciństwa albo chociaż sprzed lat. Nie odzywaj się do niego, niech myśli, że ma spokój ze świętami. Ale gdzieś u niego w pokoju zostaw jego zdjęcie, a obok połóż coś świątecznego do jedzenia. Najlepszy będzie pięknie udekorowany pierniczek. Jeśli nie pomoże, powtarzaj do skutku, ale zwiększaj ilość jedzenia.
Ilość zdjęć też możesz zwiększać.

Dużo jedzenia! Niech je i pęka w szwach! Dużo prezentów! Niech dostanie wszystko to, co chce! Dużo muzyki! Śpiewajmy kolędy, aż nam się zedrą gardła! Dużo Kevina! Siadamy i oglądamy naraz obie części! Tak, uszczęśliwmy ponuraka, nawet kosztem jego humoru!
Nie do końca takie działanie uważam za trafione. To, że ktoś z naszych bliskich jest ponury nie oznacza wcale, że nie...

Trudne pytanie z również trudną odpowiedzią… i mówię to jako Ponurak. Tylko moi najbliżsi znają sekret, który zaraz Wam zdradzę – otóż, by wzbudzić świąteczny nastrój w największym nawet ponuraku wystarczy świeczka i mandarynki… duuuużo mandarynek! Mandarynki obieramy ze skórki i cząstka po cząstce wkładamy ponurakowi do ust. Ich słodki sok powoli zaczyna działać cuda, a my w tym czasie zapalamy świecę i rozpylamy w jej płomień sok z mandarynkowej skórki. Efekt zimnych ogni i słodycz mandarynkowego soku, to tylko początek… ale zapewniam, że nasz ponurak nawet jeśli się jeszcze nie uśmiecha, to patrzy z zainteresowaniem. Wtedy też przystępujemy do zmasowanego ataku bombkami, łańcuchami choinkowymi i światełkami ubierając ponuraka we wszystkie ozdoby. Jeśli poczucie się jak choinka nie zachęci go do świąt, to pozostaje nam już chyba tylko stos książek o tematyce świątecznej i najbardziej świąteczne przeboje czyli piosenka „Last Christmas” i film „Kevin sam w domu”…

Trudne pytanie z również trudną odpowiedzią… i mówię to jako Ponurak. Tylko moi najbliżsi znają sekret, który zaraz Wam zdradzę – otóż, by wzbudzić świąteczny nastrój w największym nawet ponuraku wystarczy świeczka i mandarynki… duuuużo mandarynek! Mandarynki obieramy ze skórki i cząstka po cząstce wkładamy ponurakowi do ust. Ich słodki sok powoli zaczyna działać cuda, a my...

Macie może ponuraka w domu?
Takiego, który nawet świątecznych życzeń nie złoży nikomu?
Przez całe święta marudzi, nic go nie raduje,
twierdzi, że on tej atmosfery w ogóle nie czuje?
Mam ja sposób na tego gagatka,
rok temu po raz ostatni nie wziął do ręki opłatka.
Należy go związać, siłą do pokoju zaprowadzić
i tak unieruchomionego na krześle posadzić.
Następnie włączyć kolędy, najgłośniej jak się da,
niech nasz gbur wspaniałe słuchowisko ma!
Tymczasem wyjść z pokoju, drzwi zakluczyć,
bo to jedyny sposób, żeby go świąt nauczyć.
Niech tak słucha kolęd i pastorałek przez długie godziny,
niech wreszcie pozna historię Świętej Rodziny.
Mądre słowa w końcu wejdą mu do głowy,
plus piękna melodia i świąteczny nastrój gotowy.
Z kolędami całkowicie się zbrata,
poczuje ogromną miłość do świata.
Na pewno zrozumie, że Boże Narodzenie jest wielkim darem
i odtąd jego serce będzie istnym pożarem.
Zauważy innych, doceni to co ma, wszystkim będzie się zachwycał,
w każdej wypowiedzi jakieś dobre słowo przemycał.
Kolędy naprawdę mogą zdziałać cuda,
wypróbujcie ten sposób, ja wierzę, że się uda.

Macie może ponuraka w domu?
Takiego, który nawet świątecznych życzeń nie złoży nikomu?
Przez całe święta marudzi, nic go nie raduje,
twierdzi, że on tej atmosfery w ogóle nie czuje?
Mam ja sposób na tego gagatka,
rok temu po raz ostatni nie wziął do ręki opłatka.
Należy go związać, siłą do pokoju zaprowadzić
i tak unieruchomionego na krześle posadzić.
Następnie włączyć...

Więc pytacie co moi bliscy mogliby zrobić, abym cieszyła się ze świąt i przestała na nie marudzić? :D Hmm na pewno współpracować i razem wszystko zorganizować, a nie każdy sobie w swojej kuchni i dopiero później na jeden stół. Na pewno święta bez kłótni, problemów, poważnych tematów. Rodzinne spacery, wspólne ubieranie choinki, rodzinna pasterka i śpiewanie kolęd. Dom pachnący świerkiem, barszczem i mandarynkami, które dla mnie w dzieciństwie były wyznacznikiem świąt.

Więc pytacie co moi bliscy mogliby zrobić, abym cieszyła się ze świąt i przestała na nie marudzić? :D Hmm na pewno współpracować i razem wszystko zorganizować, a nie każdy sobie w swojej kuchni i dopiero później na jeden stół. Na pewno święta bez kłótni, problemów, poważnych tematów. Rodzinne spacery, wspólne ubieranie choinki, rodzinna pasterka i śpiewanie kolęd. Dom...