Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z pewnością każdy z nas w swoim otoczeniu dostrzega tak zwanych "innych". Niestety, tacy ludzie z reguły trzymają się na uboczu i postrzegani są przez większość jako dziwacy. Tymczasem warto dowiedzieć się, co jest przyczyną ich inności oraz mieć na uwadze to, iż ta inność nie czyni ich wcale gorszymi od nas. Czasami spowodowana jest chorobą, innym razem traumatycznymi wydarzeniami z przyszłości, niekiedy wynika po prostu z charakteru danej osoby. Całkiem niedawno miałam okazję przeczytać powieść A. J. Steiger, pt.: "Moje serce, mój wróg", która stawia w zupełnie nowym świetle osoby dotknięte zespołem Aspergera.

Niespełna osiemnastoletnia Alvie ma zespół Aspergera i próbuje udowodnić, że jest samodzielna i może mieszkać bez jakiejkolwiek opieki. Bardzo zależy jej na wolności, a szanse na pozytywną opinię kuratora są całkiem spore. Dziewczyna pracuje w ogrodzie zoologicznym i każdego dnia musi zmagać się z samą sobą, próbować nawiązywać właściwe relacje z ludźmi. Na swojej drodze spotyka Stanleya, tajemniczego chłopaka chodzącego o lasce, wydającego się tak bardzo kruchym. Alvie i Stanley zaczynają się do siebie zbliżać, ale oboje muszą walczyć z chorobą i przeszłością, która chce stanąć im na drodze.

Chyba jeszcze nie spotkałam się z tematyką autyzmu w literaturze młodzieżowej i bardzo dobrze, że wreszcie taka książka się ukazała. O autyzmie zapewne słyszał prawie każdy, ale o Aspergerze słyszy się już nieco mniej. Nie chcę wnikać w szczegóły medyczne, lecz z reguły mówi się, że zespół Aspergera to łagodniejsza forma autyzmu. Istotne jest jednak to, że wbrew pozorom sporo osób jest dotkniętych Aspergerem. Dzięki tej książce można wniknąć w psychikę takich ludzi, zobaczyć, jakie są ich cechy szczególne i może też dowiedzieć się, jak powinniśmy się wobec nich zachowywać. Przede wszystkim książka ta uświadamia nam, że oni także mają uczucia, marzenia, emocje i chcą normalnie żyć. Oprócz tego porusza ona temat doświadczeń z przeszłości, które mogą znacznie wpływać na nasze obecne życie.

Powieść czyta się naprawdę szybko, jest ona bardzo wciągająca i ciekawa, na brak akcji nie można narzekać. Autorce udało się wykreować wiarygodnych i intrygujących bohaterów, których nie sposób nie polubić. Kibicowałam im od samego początku i bardzo się z nimi zżyłam. Poza tym książka dostarcza ogromnej masy emocji. Momentami jest wzruszająca, momentami zabawna. Uczy ona dostrzegania drugiego człowieka, a także empatii. Jedyne do czego mogę się przyczepić to nadmierny naturalizm, aczkolwiek wielu osobom pewnie nie będzie on przeszkadzał.

"Moje serce, mój wróg" to mądra i dająca do myślenia książka, która jest świetną lekturą zarówno dla młodzieży, jak i dorosłych. Polecam ją chociażby nauczycielom, którzy z pewnością na swojej zawodowej drodze mogą spotkać osobę dotkniętą zespołem Aspergera. Książka A. J. Steiger może również stanowić motywację, nadzieję, dać siłę do walki z własnymi słabościami.

Z pewnością każdy z nas w swoim otoczeniu dostrzega tak zwanych "innych". Niestety, tacy ludzie z reguły trzymają się na uboczu i postrzegani są przez większość jako dziwacy. Tymczasem warto dowiedzieć się, co jest przyczyną ich inności oraz mieć na uwadze to, iż ta inność nie czyni ich wcale gorszymi od nas. Czasami spowodowana jest chorobą, innym razem traumatycznymi...

Ludzka natura jest dość przewrotna. Niby mamy instynkt samozachowawczy, ale lubimy też ryzykować, czasem z głupoty, czasem całkowicie świadomie. Większość z nas lubi także się bać, aczkolwiek najlepiej wtedy, gdy zagrożenie jest fikcyjne. Taką możliwość dają nam rozmaite horrory, thrillery, kryminały. Kilka dni temu swoją premierę miała pierwsza część serii "The Hatching", a mianowicie "Wyklucie" autorstwa Ezekiela Boone'a.

W tajemniczej peruwiańskiej dżungli dziwna czarna masa pochłania pewnego amerykańskiego turystę. Tymczasem w innych miejscach na świecie dokonują się szokujące odkrycia. Szalejące sejsmografy, tajemnicze katastrofy, bomby atomowe. W tym samym czasie do jednego z amerykańskich laboratoriów dociera przesyłka z Ameryki Południowej. Czym grozi jej otwarcie? Jaki związek mają ze sobą wszystkie te wydarzenia?

Książka wciąga już od pierwszych stron i nie pozwala oderwać się od siebie. Cały czas coś się dzieje, akcja jest niezwykle dynamiczna i czytelnik z pewnością nie może się nudzić podczas lektury. Wszystkie wydarzenia są bardzo intrygujące, a co najważniejsze, autor potrafi odpowiednio budować napięcie. Całość dopełniają świetne i szczegółowe opisy, które mocno oddziałują na wyobraźnię i nie pozwalają wieczorem zasnąć. Myślę, że właśnie o to chodzi w dobrym thrillerze.

Bohaterów w tej książce jest tak samo dużo jak wydarzeń. Co prawda przez to trudno jest jakoś szczególnie przywiązać się do któregoś z nich, ale taka jest forma tej książki. Niewątpliwie każda postać coś wnosi do całej historii i ma pewne cechy szczególne, dzięki czemu w jakiś sposób się wyróżnia.

Ogromną zaletą powieści jest również to, że dostarcza ona czytelnikowi sporo emocji. Niekiedy są one bardzo skrajne. Wszystko jest napisane bardzo wiarygodnie i doskonale trafia do czytelnika, przez co nie może on przestać myśleć o tym, co się dzieje z bohaterami. Smaczku dodają oczywiście pająki. Nawet jeśli ktoś się ich nie boi to po tej lekturze może zmienić zdanie. Jedyną wadą książki jest to, że pod koniec wszystko bardzo się gmatwa, ale zapewne kolejne części wiele wyjaśnią.

"Wyklucie" polecam wszystkim fanom mrocznych, mrożących krew w żyłach opowieści. Jest to również doskonała propozycja dla tych, którzy dopiero rozpoczynają swoją przygodę z tym gatunkiem. Z pewnością będzie to dla Was wielka przygoda.

Ludzka natura jest dość przewrotna. Niby mamy instynkt samozachowawczy, ale lubimy też ryzykować, czasem z głupoty, czasem całkowicie świadomie. Większość z nas lubi także się bać, aczkolwiek najlepiej wtedy, gdy zagrożenie jest fikcyjne. Taką możliwość dają nam rozmaite horrory, thrillery, kryminały. Kilka dni temu swoją premierę miała pierwsza część serii "The...

Już od lat uwielbiam baśniowe opowieści, toteż bardzo zachwyciły mnie chociażby "Rywalki". Kiedy zobaczyłam, że "Pocałunek zdrajcy" autorstwa Erin Beaty to idealna lektura dla fanów "Rywalek", stwierdziłam, że muszę ją przeczytać. Z reguły jestem sceptyczna do takich rekomendacji, ale wierzyłam w to, iż ta książka zapewni mi kawał dobrej rozrywki. Czy rzeczywiście tak było?

Sage Fowler od kiedy straciła rodziców, wychowuje się u swojego wujostwa. Dziewczyna kończy szesnaście lat i nadchodzi czas, aby wysłać ją do swatki, która ma znaleźć jej odpowiedniego męża. Rozmowa ze swatką nie przebiega jednak tak, jak by tego oczekiwał jej wujek. Sage nie zamierza bowiem udawać spokojnej panienki, która marzy tylko o zamążpójściu. Dziewczyna uważa, że świetnie może poradzić sobie sama. Tymczasem swatka proponuje jej stanowisko swojej asystentki. Sage będzie musiała szpiegować kandydatów i kandydatki do małżeństwa i pomagać jej w kojarzeniu par. Podczas którejś z misji dziewczyna poznaje tajemniczego mężczyznę, który niewiele chce o sobie powiedzieć. Co ukrywa, kim tak naprawdę jest i co wyniknie z tej znajomości?

Początek książki nieco mi się dłużył, bo oprócz kilku ciekawych scen, dużo było przestojów, ale na szczęście szybko się to zmieniło i zaczęła się już konkretna akcja. "Pocałunek zdrajcy" to powieść, która bardzo wciąga i jest naprawdę przyjemna w odbiorze dla czytelnika. Nie jest to może jakaś bardzo ambitna lektura, ale potrafi zainteresować i dostarcza sporo rozrywki, toteż oceniam ją dość wysoko, bowiem swoje zadanie spełnia. Czy jest podobna do "Rywalek"? Trochę może tak, ale wbrew pozorom książka ta nie skupia się wcale aż tak na swataniu. Powiedziałabym wręcz, że jest to nieco przygodowa powieść, z wojskiem w tle.

Sage Fowler to świetnie wykreowana bohaterka. Jest uparta, sprytna, spostrzegawcza, ciekawska. Naprawdę dobrze czyta się książki, w których pojawiają się bohaterowie, którzy wiedzą czego chcą i biorą los w swoje ręce. Interesującą postacią jest również Carter, który skrywa wiele sekretów. Zresztą w armii można znaleźć kilka innych ciekawych osób. Chyba nieco bardziej zawodzą drugoplanowe postacie żeńskie. Swatka wydaje się mieć potencjał, ale autorka poświęciła jej chyba zbyt mało miejsca w tej książce. Chciałabym bardziej poznać relacje, które łączyły ją z Sage. Poza tym inne kandydatki na żony wypadają trochę mdło, aczkolwiek może właśnie o to autorce chodziło, aby pokazać, większość tych dziewcząt była do siebie podobna i kreowano je na spokojne, delikatne i uległe żony.

Książka dostarcza czytelnikowi całkiem sporo pozytywnych emocji, choć nie brakuje i wzruszeń. To błyskotliwa, dynamiczna opowieść o dziewczynie, która nie chce być taka, jak inne. Polecam ją wszystkim wielbicielom takich pogmatwanych opowieści z całkiem przyjemnym wątkiem miłosnym. Mam nadzieję, że rzeczywiście ukażą się kolejne części.

Już od lat uwielbiam baśniowe opowieści, toteż bardzo zachwyciły mnie chociażby "Rywalki". Kiedy zobaczyłam, że "Pocałunek zdrajcy" autorstwa Erin Beaty to idealna lektura dla fanów "Rywalek", stwierdziłam, że muszę ją przeczytać. Z reguły jestem sceptyczna do takich rekomendacji, ale wierzyłam w to, iż ta książka zapewni mi kawał dobrej rozrywki. Czy rzeczywiście tak...