Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Amelek
Czytelniczy_oddech
Marianna
Wiktoria
1901

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!
Wybraliśmy zwycięskie prace:

Amelek
Czytelniczy_oddech
Marianna
Wiktoria
1901

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Konkurs zakończony.
Dziękujemy za wszystkie odpowiedzi.
Zwycięzców wyłonimy niebawem.

Kompletnie nikt nie rozumie pasji mojego kuzyna. Ma masę pracy z ponad 100 ha upraw, ale zawsze znajdzie czas, by dłubać przy swoich maszynach. Sprowadza, odkupuje maszyny rolnicze, nietypowe auta np. stay ruski gazik. W obejściu czasami było jak na autozłomie. Teraz wybudował dodatkowy garaż i jest schludniej. Mam wrażenie, że to mały chłopiec z klockami lego. Rozbiera, montuje, rozkłada, spawa, podmienia, zamienia i tworzy i .... wychodzą mu nawet fajne sprzęty; i do tego użyteczne- bo czy ktoś widział, by zrywać czereśnie wysoko z czerpaka takiego dźwigokoparkospychacza?! Grunt, że działa i ułatwia życie. Artur robi wszystko z ogromną pasją i wynajduje niebywałe rozwiązania, które podziwia męska część rodziny.
Żona się denerwuje, bo stać go na nowe maszyny i nie rozumie dlaczego on tyle czasu poświęca gratom, które czasami psują się w polu; uważa, że to strata czasu i pieniędzy, bo nowa maszyna cały czas by pracowała, zaoszczędziła nerwy, skróciła czas pracy i mógłby mąż poświęcić więcej czasu żonie. A on na to, że z kupienia nowej maszyny nie miałby frajdy, to już by nie było to.
On gada ze swoimi śrubkami, dopieszcza maszyny i cieszy się jak dziecko gdy z grata zrobi "rakietę".
Spodziewam się, że to może być analogicznie jak z ciastem; mogę pójść kupić gotowe, ale wolę sama upiec mimo, że przy russkim mjedawiku z zawarjonym krjemom stoję bite 2 godziny i mieszam krem na parze.
Pasja!

Kompletnie nikt nie rozumie pasji mojego kuzyna. Ma masę pracy z ponad 100 ha upraw, ale zawsze znajdzie czas, by dłubać przy swoich maszynach. Sprowadza, odkupuje maszyny rolnicze, nietypowe auta np. stay ruski gazik. W obejściu czasami było jak na autozłomie. Teraz wybudował dodatkowy garaż i jest schludniej. Mam wrażenie, że to mały chłopiec z klockami lego. Rozbiera,...

W dzieciństwie po przeczytaniu "Zwiadowców" postanowiłam, że muszę spróbować łucznictwa. Pokochałam to. Od tamtej pory minęło już naście lat i łuk nadal jest nieodłączną częścią mojego życia, a w przyszłości chciałabym spróbować łucznictwa konnego.

W dzieciństwie po przeczytaniu "Zwiadowców" postanowiłam, że muszę spróbować łucznictwa. Pokochałam to. Od tamtej pory minęło już naście lat i łuk nadal jest nieodłączną częścią mojego życia, a w przyszłości chciałabym spróbować łucznictwa konnego.

Moje nietypowe zainteresowania czasami przypomina prawdziwy horror... Dosłownie! Odkąd pamiętam pasjonowałam się urbexem, czyli eksplorowaniem opuszczonych, nawiedzonych i omijanych przez ludzi miejsc, o których krążą mrożące krew w żyłach legendy. Zawsze interesowałam się tymi wszystkimi niesamowitymi odkryciami, ciekawymi lokacjami i ich niezwykłą historią. Urban exploration to coś, obok czego nie mogę przejść obojętnie. Mam na swoim koncie odhaczonych już kilkadziesiąt takich podróży. Odwiedziłam niejeden dom, w którym straszy, niejeden opuszczony budynek, który inni omijają szerokim łukiem, szpital owiany licznymi legendami, porzucony i zaniedbany dwór i inne miejsca przepełnione niewyjaśnionymi tajemnicami. W tę swoją "pasję" wciągnęłam nawet chłopaka i kilku znajomych, którzy od czasu do czasu wyszukują w internecie miejsca warte odwiedzenia. Choć moje zainteresowanie wydaje się nie tylko nietypowe, ale także przerażające, to muszę przyznać, że daje mi i mojej dzielnej ekipie wiele radości, niezapomnianych chwil i przygód rodem z największego koszmaru ;)

Moje nietypowe zainteresowania czasami przypomina prawdziwy horror... Dosłownie! Odkąd pamiętam pasjonowałam się urbexem, czyli eksplorowaniem opuszczonych, nawiedzonych i omijanych przez ludzi miejsc, o których krążą mrożące krew w żyłach legendy. Zawsze interesowałam się tymi wszystkimi niesamowitymi odkryciami, ciekawymi lokacjami i ich niezwykłą historią. Urban...

Pasja to coś czemu poświęcamy swój wolny czas i czerpiemy z tego radość i nie oczekujemy, że w zamian dostaniemy cokolwiek. Pasją dla mnie jest praca w medycynie, a po godzinach fotografia która w czasach smartfonów i Instagrama została bardzo spłycona. Gdzie te dawne wyczekiwania na idealne światło i idealny moment. Fotografia to malowanie światłem i tego będę się trzymał w czasach gdzie Lightroom to główne narzędzie pracy.

Pasja to coś czemu poświęcamy swój wolny czas i czerpiemy z tego radość i nie oczekujemy, że w zamian dostaniemy cokolwiek. Pasją dla mnie jest praca w medycynie, a po godzinach fotografia która w czasach smartfonów i Instagrama została bardzo spłycona. Gdzie te dawne wyczekiwania na idealne światło i idealny moment. Fotografia to malowanie światłem i tego będę się trzymał...

Czy nauka języka obcego może być czymś przyjemnym? Ależ oczywiście, że tak! Szczególnie jeśli wiąże się z zamiłowaniem do kraju, z którego wywodzi się ten język.

Moją przygodę z językiem japońskim zaczęłam rok temu. Stawiałam pierwsze kroki ucząc się podstawowych sylabariuszy, czyli hiragany i katakany. Niemal codziennie cierpliwie ślęczałam nad kartką, rysując kreska za kreską kolejne znaczki. Całe mieszkanie oblepione było karteczkami samoprzylepnymi mającymi pobudzać moją pamięć i przypominać o nowo poznanych znaczkach. Z czasem doszły kolejne słówka i oczywiście gramatyka, dzięki której zaczęłam sklecać pierwsze zdania.

Nauka gramatyki języka obcego jest trochę jak układanie puzzli. Nieraz bywa, że przy układaniu stracisz cierpliwość, nie mogąc dojść do tego, jak dany element pasuje do całości, jednak satysfakcja po rozwiązaniu tej zagwozdki po stokroć wynagradza wszelkie trudy. Ale najbardziej motywujący jest moment, kiedy zaczynasz rozumieć język mówiony: czy to na żywo, w filmie, czy w piosence. Fakt, że stopniowo zaczynasz rozróżniać słowa i wyrażenia w języku, którego się uczysz, jest niezastąpiony!

Dziś kończę poziom N5 (odpowiednik A1), znając już ponad 100 znaków kanji ze złożeniami, oraz podstawy gramatyki, które pozwalają mi budować podstawowe zdania. Naokoło mnie nieustannie walają się kartki zapisane znaczkami, które danego dnia ćwiczyłam, niemal codziennie odkrywam też nowe słowa lub uczę się nowych konstrukcji gramatycznych, odkrywając sekrety tego pięknego, choć trudnego języka. A mieszkanie wciąż oblepione jest karteczkami samoprzylepnymi. Wiem, że przede mną jeszcze długa droga, ale co z tego, skoro ta wędrówka jest tak przyjemna?

Czy nauka języka obcego może być czymś przyjemnym? Ależ oczywiście, że tak! Szczególnie jeśli wiąże się z zamiłowaniem do kraju, z którego wywodzi się ten język.

Moją przygodę z językiem japońskim zaczęłam rok temu. Stawiałam pierwsze kroki ucząc się podstawowych sylabariuszy, czyli hiragany i katakany. Niemal codziennie cierpliwie ślęczałam nad kartką, rysując kreska za...

Lubię zegarki. Czy to dziwne hobby? Pewnie nie, dziwne może być to, że mam ich już ponad 20. Lubię je rozkładać, czyścić, składać, nakręcać, ustawiać, wymieniać bateryjki, dotykać, słuchać i oglądać. Ciągle mi mało. Dalej śledzę ten rynek, czekam na nowości i co rusz wymyślam nowe wymówki, żeby nie kupić ich wszystkich na raz. Jest też głębszy poziom mojego zainteresowania. Jest nim istota czasu. To, czym jest i czy w ogóle jest. Zastanawialiście się kiedyś jak wyglądałby świat bez idei czasu? Jak wygląda świat z perspektywy psa, który przecież o istnieniu zamysłu czasu nie ma zielonego pojęcia?
Z każdym, najmniejszym ruchem sekundnika nie odwracalnie go tracimy. Umykają nam chwile, których nikt już nigdy nam nie pozwoli przeżyć jeszcze raz. Dlatego staram się ich nie marnować i zawsze robić coś konstruktywnego. No chyba, ze akurat gapię się jak zahipnotyzowany na nową linię jakiejś marki :D

Lubię zegarki. Czy to dziwne hobby? Pewnie nie, dziwne może być to, że mam ich już ponad 20. Lubię je rozkładać, czyścić, składać, nakręcać, ustawiać, wymieniać bateryjki, dotykać, słuchać i oglądać. Ciągle mi mało. Dalej śledzę ten rynek, czekam na nowości i co rusz wymyślam nowe wymówki, żeby nie kupić ich wszystkich na raz. Jest też głębszy poziom mojego zainteresowania....

W mojej rodzinie to właśnie tata poszczycić się może oryginalnym zainteresowaniem. Cała przygoda rozpoczyna się wiosną, kiedy niczym przebudzony po śnie zimowym, gna co sił w nogach do pobliskiego sadu. Kilka lat temu stworzył go ze specjalnie zamówionych sadzonek.
Na sporej działce znaleźć można dosłownie wszystko: jabłka, śliwki, gruszki, winogrona, agrest, maliny, truskawki, brzoskwinie...
Zbierane co roku plony absolutnie nie są na sprzedaż! Tata, zachwycając się nad swoimi skarbami przerabia je na różnego rodzaju dżemy, soki i kompoty. Zabawy i radości ma przy tym co niemiara.
Nie mówiąc już o naszej spiżarni, która dosłownie pęka już w szwach.

W mojej rodzinie to właśnie tata poszczycić się może oryginalnym zainteresowaniem. Cała przygoda rozpoczyna się wiosną, kiedy niczym przebudzony po śnie zimowym, gna co sił w nogach do pobliskiego sadu. Kilka lat temu stworzył go ze specjalnie zamówionych sadzonek.
Na sporej działce znaleźć można dosłownie wszystko: jabłka, śliwki, gruszki, winogrona, agrest, maliny,...

Jestem prostym człowiekiem, żadnych nietypowych pasji nie mam.

Jestem prostym człowiekiem, żadnych nietypowych pasji nie mam.