Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

doughnut
Klops
Tomasz
MogwaiGirl
Ewa

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Konkurs został zakończony. Za wszystkie odpowiedzi dziękujemy!

Wybraliśmy zwycięskie prace:

doughnut
Klops
Tomasz
MogwaiGirl
Ewa

Serdecznie gratulujemy! Z laureatami skontaktujemy się bezpośrednio.

Muzyka jest lekiem na wszystko. Uwielbiam ten magiczny moment, kiedy rano wychodzę z domu i zakładam słuchawki. Gdy tylko usłyszę swoje ukochane teksty i nie dające o sobie zapomnieć melodie, odpływam. Odłączam się od świata. Jestem tylko ja i moja muzyka. Niezależnie od tego, w jakim nastroju opuszczam dom, muzyka pozwala mi się zrelaksować i znacznie poprawić samopoczucie. Po drodze mijam różnych ludzi, różne miejsca, tworzę swój własny „teledysk”. Czas gna wtedy bardzo szybko, mogę tak maszerować godzinami. Jest to mój własny czas na wyciszenie i zastanowienie nad różnymi sprawami. Świeże powietrze, ruch i muzyka – to właśnie w nich jest ukryta ta magiczna moc, która codziennie rano daje mi pozytywnego kopa i budzi do życia.

Muzyka jest lekiem na wszystko. Uwielbiam ten magiczny moment, kiedy rano wychodzę z domu i zakładam słuchawki. Gdy tylko usłyszę swoje ukochane teksty i nie dające o sobie zapomnieć melodie, odpływam. Odłączam się od świata. Jestem tylko ja i moja muzyka. Niezależnie od tego, w jakim nastroju opuszczam dom, muzyka pozwala mi się zrelaksować i znacznie poprawić...

Codzienna, rutynowa czynność, którą uwielbiam... ba kocham... to czytanie moim dzieciom na dobranoc.

Uwielbiam czytać książki, bo to moja pasja. Ale najbardziej kocham czytać książki moim dzieciom :) Czytanie książek to wspólna zabawa, przytulenie, wycałowanie i wspólny, długi spacer do krainy wyobraźni. Czytanie dzieciom to wspaniała forma spędzania czasu i bliskość - nic, bowiem nie zastąpi bliskości, ani super auta, ani klocki. By zasłużyć na piękny uśmiech dziecka trzeba podarować mu coś innego. Trzeba podarować mu bezgraniczne zainteresowanie, miłość, radość i wspólne świata odkrywanie, trzeba wziąć dziecko za rękę i poprowadzić do krainy Narnii, na drugą stronę lustra Alicji, do Stumilowego Lasu, trzeba zaprowadzić je do świata magii, świata wyobraźni i świata bajek. Kocham czytać książki dzieciom, bo widzę na co dzień jak one je rozwijają, jak rozszerzają ich słownictwo, jak barwne stają się ich rysunki i dlatego lubię czytać książki dzieciom :) W związku z tym, że czytałam książki moim dzieciom, od momentu, kiedy wróciliśmy do domu ze szpitala po narodzeniu, to jest to dla nich tak naturalne jak moja obecność przy nich. Uwielbiam siedzieć przy ich łóżeczkach i czytać, a mój głos działał na nich uspokajająco i zasypiają. Także jak teraz wieczorem biorę książkę do ręki (a często też w ciągu dnia) widzę jak oczy moich dzieci błyszczą i czekają na wspólną wyprawę do świata magii.

Codzienna, rutynowa czynność, którą uwielbiam... ba kocham... to czytanie moim dzieciom na dobranoc.

Uwielbiam czytać książki, bo to moja pasja. Ale najbardziej kocham czytać książki moim dzieciom :) Czytanie książek to wspólna zabawa, przytulenie, wycałowanie i wspólny, długi spacer do krainy wyobraźni. Czytanie dzieciom to wspaniała forma spędzania czasu i bliskość -...

Chwile, które chcę zatrzymać o sekundę dłużej niż jest to możliwe nie zdarzają się zbyt często i to właśnie dlatego są wyjątkowe. Prawie każdy pesymista, a na pewno ja, pogrążony jedynie w swych pesymistycznych myślach, przemierzający pesymistyczny świat i patrzący na wszystko pesymistycznymi oczami mędrca, chce raz za kiedy zaznać chwili spokoju i beztroski. Zazwyczaj po przeczytaniu wybitnej i świetnej, zapadającej w pamięć książki, albo w bardziej zadziwiającej sytuacji, odczuwam szczęście, euforię, zbyt wielką ilość energii, po prostu sielankę. Ale już za chwilkę to uczucie mija i wiem, że wtedy znów będę jeszcze bardziej przygnębiona niż zawsze.
Czasami w ów stan zadowolenia i satysfakcji wpadam nagle, niespodziewanie podczas długich rozmyślań, i właśnie wtedy nic nie może powstrzymać mojego szczęścia. Odstępuję od czynności wykonywanej wcześniej, czasami zaczynam truchtać, albo dużo gadać i uśmiechać się nazbyt bardzo. Choć na pewno dla ludzi wokół mnie jest to dziwne, niekiedy przerażające, chciałabym trwać w tym stanie zapomnienia trochę dłużej, trochę bardziej.

Chwile, które chcę zatrzymać o sekundę dłużej niż jest to możliwe nie zdarzają się zbyt często i to właśnie dlatego są wyjątkowe. Prawie każdy pesymista, a na pewno ja, pogrążony jedynie w swych pesymistycznych myślach, przemierzający pesymistyczny świat i patrzący na wszystko pesymistycznymi oczami mędrca, chce raz za kiedy zaznać chwili spokoju i beztroski. Zazwyczaj po...

Najwięcej przyjemności sprawia mi wstanie rano, przetarcie dłońmi oczu, związanie włosów w koczek, zapytanie mojego Lubego: kawkę czy herbatkę wypijesz dziś?, nalanie wody do czajnika i wstawienie jej, aby po kilku minutach móc cieszyć się pyszną, ciepłą herbatą z cytryną. Rozkosz!!

Najwięcej przyjemności sprawia mi wstanie rano, przetarcie dłońmi oczu, związanie włosów w koczek, zapytanie mojego Lubego: kawkę czy herbatkę wypijesz dziś?, nalanie wody do czajnika i wstawienie jej, aby po kilku minutach móc cieszyć się pyszną, ciepłą herbatą z cytryną. Rozkosz!!

Czasem ciężko znaleźć magię w życiu. Bo zimno, bo budzik rano nie zadzwonił i spóźniamy się do szkoły, bo jajecznica się przypaliła, bo korek, bo autobus nam uciekł, bo, bo, bo. Można wyliczać bez końca, ale przecież lepiej skupić się na rzeczach pozytywnych, czyli samej magii.
Ja odnajduję sporą jej dawkę w ubieraniu się. Najwięcej przyjemności sprawia mi ono w chłodne, jesienne i zimowe poranki. Wychodzę spod nagrzanej pościeli i chłód ogarnia moje ciało. Podczas mycia czuję go nadal, ale już po chwili nadchodzi ta magiczna chwila. Otwieram szafę i powoli wybieram ubrania. Dobieram je starannie biorąc pod uwagę pogodę i własny nastrój. Delikatnie wciągam skarpetki, bieliznę i wsuwam nogi w nogawki spodni. Cichy zgrzyt suwaka i już po chwili czuję ciepło rozchodzące się po ciele. Potem bluzka, otulam się swetrem i czuję się przytulnie, ciepło - jakbym wcale nie wyszła spod kołdry.
Zawsze okropnie marznę - ach, to niskie ciśnienie - ale moment ogrzewania się jest dla mnie cudowny. Naprawdę, naprawdę cudowny.
Pozostaje mi jeszcze dobrać do stroju dodatki. Lubię dopasowywać biżuterię do kreacji. Zakładam naszyjnik i czuję jak chłodny metal jego łańcuszka dopasowuje się do mojej skóry. Albo decyduję się na kolorową apaszkę, wiązaną fantazyjnie na szyi lub włosach.
Uwielbiam te czary. Moje własne. Mam na nie wpływ i ja o nich decyduję. I coś, o co nie śmiem nawet prosić samej siebie, to ich częstsze zauważanie.

Czasem ciężko znaleźć magię w życiu. Bo zimno, bo budzik rano nie zadzwonił i spóźniamy się do szkoły, bo jajecznica się przypaliła, bo korek, bo autobus nam uciekł, bo, bo, bo. Można wyliczać bez końca, ale przecież lepiej skupić się na rzeczach pozytywnych, czyli samej magii.
Ja odnajduję sporą jej dawkę w ubieraniu się. Najwięcej przyjemności sprawia mi ono w chłodne,...

Uwielbiam moment odsłaniania okna. Czy to zasłona, czy roleta- lubię kiedy do ciemnego pomieszczenia wpadła światło z podwórka. Nawet, gdy dni są pochmurne bądź ponure, lubię patrzeć jak z nocy staje się dzień, nawet bezsłoneczny.

Uwielbiam moment odsłaniania okna. Czy to zasłona, czy roleta- lubię kiedy do ciemnego pomieszczenia wpadła światło z podwórka. Nawet, gdy dni są pochmurne bądź ponure, lubię patrzeć jak z nocy staje się dzień, nawet bezsłoneczny.

Lubię ścielić łóżko. Swoje oczywiście, no dobrze nie będę taką egoistką i powiem że wspólne. Wbrew pozorom ta zwykła czynność ma dla mnie wiele znaczeń. Gdy łóżko jest pościelone to znak, że będę na czas w pracy, gdy pozostawiam za sobą wymięty barłóg to mogę się liczyć ze szczątkowym makijażem, staniem w korkach i burą od szefa. Niepościelone łoże może również oznaczać kaca giganta lub dar od niebios ; dzień w którym oboje z mężem mamy wolne, choć w tych wypadkach ścielenie łóżka jak się w nim leży jest czynnością trudną do wykonania.
Łóżko, a w szczególności sama pościel mówią wszystko o jego użytkowniku. Kiedy podnoszą w górę kołdrę a na ziemię spada mi wysuszony kawałek pizzy a pod poduszkę uciekają pająki to znak, że trzeba się jak najszybciej ewakuować, ale dość już o czasach studenckich, wróćmy do mojego łóżka i mojej pościeli.
Lubię jej szelest i zapach. Lubię jak jest dobrze wykrochmalona i sztywna, aż zimna - może dlatego mam słabość do pościeli hotelowej. Zawsze świeżej.
W łóżku spędzamy połowę jak nie więcej naszego życia, dlatego w sensie dosłownym, nami przesiąka. Układając rano pościel wciąż czuje żel po prysznic mojego męża choć już dawno poszedł do pracy, patrząc na poduszki nadal widzę w głębienie po jego głowie. I od razu świat staje się radośniejszy. Wiem, że jak wieczorem wrócę do domu, to ktoś będzie na mnie czekał i szczęśliwi pójdziemy do łóżka by je skotłować. Bo czyż wszystko musi być idealne?

Lubię ścielić łóżko. Swoje oczywiście, no dobrze nie będę taką egoistką i powiem że wspólne. Wbrew pozorom ta zwykła czynność ma dla mnie wiele znaczeń. Gdy łóżko jest pościelone to znak, że będę na czas w pracy, gdy pozostawiam za sobą wymięty barłóg to mogę się liczyć ze szczątkowym makijażem, staniem w korkach i burą od szefa. Niepościelone łoże może również oznaczać...

Magia stanowi u mnie uśmiech każdego dnia. Jest to przyjemność. Lubię ją w momencie kiedy widzę,że jakaś czynność nie wychodzi.
Nie przejmuję się nią i zatrzymuję się na dłużej. Czasu nie żałuje. Moc magii wówczas jest cudowna.

Magia stanowi u mnie uśmiech każdego dnia. Jest to przyjemność. Lubię ją w momencie kiedy widzę,że jakaś czynność nie wychodzi.
Nie przejmuję się nią i zatrzymuję się na dłużej. Czasu nie żałuje. Moc magii wówczas jest cudowna.

Kiedy za oknem szaro, ponuro i pada deszcz, a ja walczę ze sobą, aby wygramolić się z ciepłego i bezpiecznego kokona kołdry, motywacji dodają mi ONE.

Trzy puchate kulki wtulone w siebie pod stertą sianka. Zamknięte oczka to tylko przykrywka - ich uszy są już w pogotowiu, aby usłyszeć moje pierwsze poranne kroki. Noski zaczynają niuchać intensywnie, aby wyłapać zapach łakoci, które trafiły dzisiaj do miseczki. Warstwa sianka porusza się i po chwili wypełzają z niej trzy ciekawe świata myszoskoczki. Pędzą do miseczki, aby wygrzebać najlepsze smakołyki. Przyglądam się im, jak trzymają w małych łapkach pestkę dyni i zajadają ze smakiem. Kiedy mam więcej czasu, lubię zostać chwilę dłużej i się z nimi pobawić. Biorę je na ręce, pozwalam im chodzić po moich ramionach albo wypuszczam na kanapę, aby sobie pobiegały.

Opiekowanie się myszoskoczkami może się wydać nudne i monotonne, jednak ja kocham moje puchate kulki i zabawa z nimi sprawia, że każdy poranek ma w sobie odrobinę magii!

Kiedy za oknem szaro, ponuro i pada deszcz, a ja walczę ze sobą, aby wygramolić się z ciepłego i bezpiecznego kokona kołdry, motywacji dodają mi ONE.

Trzy puchate kulki wtulone w siebie pod stertą sianka. Zamknięte oczka to tylko przykrywka - ich uszy są już w pogotowiu, aby usłyszeć moje pierwsze poranne kroki. Noski zaczynają niuchać intensywnie, aby wyłapać zapach...