Z samego rana taka miła niespodzianka :D

Z samego rana taka miła niespodzianka :D

Zwyciężyli:
Kaktus88
marquez
lullaby

Gratuluję!

Zwyciężyli:
Kaktus88
marquez
lullaby

Gratuluję!

Konkurs zakończony.
Wkrótce ogłoszę zwycięzców.

Konkurs zakończony.
Wkrótce ogłoszę zwycięzców.

JESTEM CZECZENEM
Czeczenia kojarzy mi się z obszarem dzikiej przyrody,a co za tym idzie spokoju ducha.Dziwnym obyczajem porywania panien przez kawalerów wbrew ich woli, aby uczynić je swoimi małżonkami.Oczywiście za zgodą rodziny.Swoiste dobijanie targu.
A co najbardziej mnie dziwi to fakt że związki małżeńskie zawarte w takich dla nas niepojętych okolicznościach,są trwałe i szczęśliwe.
Czeczenia to kraj szanujący obyczaje i pielęgnujący swą kulturę.
Kraj ludzi pełnych wiary ,wzajemnego poszanowania oraz patriotyzmu.
Miejsce gdzie czas mimo iż idzie do przodu to jakby się zatrzymał.
Region , który walczy o swoją tożsamość i poszanowanie godności swoich mieszkańców ,to świat,którego naród próbuje pozbawić się marzeń i nadziei na przyszłość.Czeczenia to radość z życia i strach o każdy następny dzień.

JESTEM CZECZENEM
Czeczenia kojarzy mi się z obszarem dzikiej przyrody,a co za tym idzie spokoju ducha.Dziwnym obyczajem porywania panien przez kawalerów wbrew ich woli, aby uczynić je swoimi małżonkami.Oczywiście za zgodą rodziny.Swoiste dobijanie targu.
A co najbardziej mnie dziwi to fakt że związki małżeńskie zawarte w takich dla nas niepojętych okolicznościach,są trwałe...

Z czym kojarzy mi się Czeczenia? Pytanie to zmusza mnie do pewnej refleksji... Zastanawiam się, jak dalece współczesne media ingerują w proces kształtowania się naszych poglądów? Do 2001 roku w polskiej prasie oraz telewizji zwykło się idealizować Czeczenię. Natomiast po wydarzeniach z 11 września i rozpoczętej przez USA kampanii antyterrorystycznej, media coraz częściej przedstawiały Czeczenię w złym świetle. Oczywiście nie bez znaczenia były informacje, płynące z Rosji, które wielu osobom pozwoliły uwierzyć w to, że Czeczenia stała się realnym zagrożeniem dla międzynarodowego bezpieczeństwa. Myślę, że współcześnie w opinii publicznej funkcjonują właśnie te dwa skrajne stanowiska: albo postrzegamy Czeczenów, jako bohaterów, albo terrorystów. Zapominamy o tym, jak krzywdzące bywają stereotypy. Jednocześnie nie wychodzimy poza informacje, przekazywane nam przez media.
Dla mnie Czeczenia nie jest jednoznaczna, nie jest ani czarna, ani biała. To paleta barw. Pierwsza rzecz, jaka kojarzy mi z Czeczenią, to ogromna potrzeba wolności, to nieustające od wieków przekonanie, że owa wolność im się należy. To również niechęć do podporządkowania się obcym regułom.
Kończąc, kiedy myślę o Czeczenii, od razu przypominają mi się słowa mojego profesora, który powiedział nam kiedyś, że w Czeczenii zakochani, młodzi ludzie spotykają się i godzinami patrzą na siebie w milczeniu, ponieważ mowa spojrzeń jest dla nich ważniejsza od jakichkolwiek słów. Dlatego też, dla mnie Czeczenia to połączenie tradycji ze współczesną kulturą, miejsce, w którym te dwa światy przenikają się, tworząc niezwykłą mozaikę.

Z czym kojarzy mi się Czeczenia? Pytanie to zmusza mnie do pewnej refleksji... Zastanawiam się, jak dalece współczesne media ingerują w proces kształtowania się naszych poglądów? Do 2001 roku w polskiej prasie oraz telewizji zwykło się idealizować Czeczenię. Natomiast po wydarzeniach z 11 września i rozpoczętej przez USA kampanii antyterrorystycznej, media coraz częściej...

Gdy myślę o Czeczeni myślę o bólu, pocie, łzach i wielkiej determinacji połączonej z nadzieją.Myślę także o obozach śmierci, obozach, które nigdy i nigdzie nie powinny istnieć. Czeczenia jest jak mały chłopiec, którego inne dzieci nie chcą zaakceptować, obawiając się dziecka większego i silniejszego, w tym przypadku Rosji. Czeczenia się nie poddaje, ludzie walczą o to w co wierzą, to co kochają. Marzą o prozaicznych rzeczach, o tym by żyć w spokojnym miejscu, gdzie budząc się każdego dnia nie obawiają się wyjść na ulicę . Gdzie ich dzieci nie widzą zbrodni tak strasznych,że aż ciężko w nie uwierzyć. Gdy myślę o Czeczeni myślę także o terroryzmie. I jest mi przykro z tego powodu bo przecież to dotyczy tylko garstki ludzi, którzy w bardzo skrajny sposób walczą o to co im się należy, o namiastkę wolności i szczęścia. Zabijają Czeczeńcy i zabijają Czeczeńców.Krew spływa po rękach obu stron.

Gdy myślę o Czeczeni myślę o tym aby świat w końcu pozwolił im cieszyć się tym co mają pięknego. Krajobrazami, kulturą i potrawami. O to właśnie oni walczą, o to o co walczyli ich przodkowie. By móc być człowiekiem bez strachu, bólu i krwi spływającej na ziemię.

Gdy myślę o Czeczeni myślę o bólu, pocie, łzach i wielkiej determinacji połączonej z nadzieją.Myślę także o obozach śmierci, obozach, które nigdy i nigdzie nie powinny istnieć. Czeczenia jest jak mały chłopiec, którego inne dzieci nie chcą zaakceptować, obawiając się dziecka większego i silniejszego, w tym przypadku Rosji. Czeczenia się nie poddaje, ludzie walczą o to w co...

Gdy w google wpiszemy "czeczenia" pojawia się cała masa stron, które poruszają temat wojny. Bo Czeczenia kojarzy się w pierwszej kolejności z wojną. Tak niestety jest. W obliczu potworności trwającego przez lata konfliktu nikt nie ma odwagi głośno mówić o kulturze, kuchni, tradycjach, krajobrazach...

Ale pojawienie się tego prowokującego pytania: "Z czym więcej poza oklepaną odpowiedzią o wojnie?" skłoniło mnie do refleksji i do poszukania tego "czegoś więcej". I zobaczyłam piękne zdjęcia gór, przepisy na potrawy, które są proste a zarazem pełne aromatu i różnorodności smaków, taniec i stroje. I nie mogę uwierzyć, że to ten sam kraj, tak inny od tego, który znam z telewizji. I żal, że przez wojnę nie można tego poznać na własną rękę.

Gdy w google wpiszemy "czeczenia" pojawia się cała masa stron, które poruszają temat wojny. Bo Czeczenia kojarzy się w pierwszej kolejności z wojną. Tak niestety jest. W obliczu potworności trwającego przez lata konfliktu nikt nie ma odwagi głośno mówić o kulturze, kuchni, tradycjach, krajobrazach...

Ale pojawienie się tego prowokującego pytania: "Z czym więcej poza...

Czeczenia to wojna i nie jest to "oklepana" odpowiedź.
Dla mnie samej Czeczenia to Kaukaz, to konflikt, Dudajew i Basajew , Grozny. Biedne dzieci, kobiety z łzami w oczach, mężczyźni z zaciętymi twarzami.
Wiemy ,że walczą o autonomię, nie potrafimy powiedzieć czy maja rację,nie znamy ich historii, nie uczymy się o niej w szkole.
Dla mnie Czeczenia to walka o wolność. Wolność i niezależność.
Myślę o Kaukazie, o ich skoomplikowanej sytuacji-Inguszetia ,Abchazja,Osetia,Gruzja,Czeczenia- zapalnik świata.
Czy wiem coś więcej? Nie. Nad tym ubolewam, że od czasów pierestrojki słyszymy o konflikcie , dlatego nikt nie pojedzie zobaczyć krajobrazu, pochodzić po górach, poznać kulturę.
Zostają książki, świadkowie wydarzeń.

Czeczenia to wojna i nie jest to "oklepana" odpowiedź.
Dla mnie samej Czeczenia to Kaukaz, to konflikt, Dudajew i Basajew , Grozny. Biedne dzieci, kobiety z łzami w oczach, mężczyźni z zaciętymi twarzami.
Wiemy ,że walczą o autonomię, nie potrafimy powiedzieć czy maja rację,nie znamy ich historii, nie uczymy się o niej w szkole.
Dla mnie Czeczenia to walka o wolność....

Często mniemanie o kraju uzyskujemy na podstawie relacji z ich mieszkańcami. Mi Czeczenia nie kojarzy się wcale z wojną. Pierwsza myśl jak przychodzi mi na myśl to Endo :) Wysoki, smagły brunet. Mój przyjaciel, poznany w norweskim miasteczku. Ujęło mnie to, że wziął mnie pod swoje skrzydła, zaopiekował się na obczyźnie. Dzięki niemu czułam się jakbym była w domu, miałam z kim podzielić się swoimi smutkami i tęsknotami. Czeczenia, to ciepło, łagodność, sympatia, serdeczność wszystko co zawarte w obliczu Endo :)

Często mniemanie o kraju uzyskujemy na podstawie relacji z ich mieszkańcami. Mi Czeczenia nie kojarzy się wcale z wojną. Pierwsza myśl jak przychodzi mi na myśl to Endo :) Wysoki, smagły brunet. Mój przyjaciel, poznany w norweskim miasteczku. Ujęło mnie to, że wziął mnie pod swoje skrzydła, zaopiekował się na obczyźnie. Dzięki niemu czułam się jakbym była w domu, miałam z...