Cytaty z tagiem "przeżywanie" [17]

Nie chciała już niczego przeżywać w myślach. Chciała wszystko przeżywać naprawdę. Nie chciała w żaden sposób wyprzedzać obecnych chwil, bo doskonale znała smak takiego błędu.

Historia zaczynająca drążyć społeczne głębiny zaciera się na powierzchni. Zwycięstwo nieodwracalnego czasu przekształca go w czas rzeczy, ponieważ orężem, który zdecydował o tym tryumfie, była seryjna produkcja towarów. Podstawowym produktem przekształconym przez rozwój ekonomiczny z przedmiotu zbytku w artykuł pierwszej potrzeby jest więc historia, ale jedynie historia abstrakcyjnego ruchu rzeczy, który zaczął górować nad jakościowym korzystaniem z życia. Jeśli wcześniejszy czas cykliczny godził się z przyrostem czasu historycznego przeżywanego przez jednostki i grupy, panowanie nieodwracalnego czasu produkcji stopniowo eliminuje ten bezpośrednio przeżywany czas.

Nie przez poznanie, ale przez przeżywanie świata, ustalamy swój stosunek do niego.

Może się to wydać paradoksalne, ale życie wypełnione osiąganiem celów jest pozbawione jakiejkolwiek treści i sensu. Upływa ono człowiekowi na wiecznym pośpiechu i wszystko mu umyka. Ten kto wiedzie nieśpieszne, bezcelowe życie, niczego nie traci, dopiero wtedy bowiem, gdy nie istnieje żaden cel i nie ma się dokąd śpieszyć, ludzkie zmysły są otwarte na otaczający świat. Brak pośpiechu oznacza również pozostawienie spraw ich naturalnemu biegowi, szczególnie wtedy, gdy ma się poczucie, że owa naturalna kolej rzeczy wynika z praw nieobcych ludzkiej inteligencji.

SŁOWA, których używamy, żeby opisać nasze zmartwienia i trudności, mówią więcej, niż sądzimy. (...)
Żeby usłyszeć wewnętrzną skargę w naszym codziennym języku, musimy poszukać w słowach, których używamy, śladów najgłębszych emocji.

W filozoficznych rozważaniach dotyczących świata wyłaniają się jednakże problemy, które swe źródło mają raczej w pewnych uprzedzeniach myślicieli niż w naturalnym toku każdego ludzkiego myślenia.

Miłość przeżywamy tak, jakbyśmy wiedzieli na czym ona polega. W momencie jednak, gdy próbujemy ją zdefiniować, czy chociażby przybliżyć jej sens za pomocą pojęć, natychmiast się nam wymyka. Wnioskujemy stąd, że miłość nie powinna ani nie może być ściśle pojmowana, że wymyka się wszelkiemu zrozumieniu, że każdy wysiłek zmierzający do jej tematyzacji jawi się jako niestosowna abstrakcja czy sofistyka. - Jean-Luc Marion "Intencjonalność miłości".

O szczęściu dowiadujemy się dopiero, kiedy jest już po nim. Nigdy się nie wie, że właśnie się je przeżywa, w przeciwieństwie do bólu...

Wspominać znaczy przeżywać na nowo. Kto przeżywa coś na nowo, ten umiera wciąż na nowo, tysiąc razy.

(...) w różnym stopniu boimy się śmierci, ale odnoszę wrażenie, że lęk, iż się nie żylo w pełni, wydaje się jeszcze silniejszy. Narasta on pod koniec życia, kiedy do człowieka dociera, że zaczyna już być za późno.