-
ArtykułyCi bohaterowie nie powinni trafić na ekrany? O nie zawsze udanych wcieleniach postaci z książekAnna Sierant3
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 24 maja 2024LubimyCzytać357
-
Artykuły„Zabójcza koniunkcja”, czyli Krzysztof Beśka i Stanisław Berg razem po raz siódmyRemigiusz Koziński1
-
ArtykułyCzy to może być zabawna historia?Dominika0
Cytaty z tagiem "powojnie" [4]
[ + Dodaj cytat]Dzień, źle mówię, noc, którą przeżywamy, wypełniona jest po brzegi romantyzmem o mocy tysiąca Byronów.
Coś w tym było nienormalnego, jakiś obłęd unosił się nad salą, przecież jeszcze nie wszystkie trupy były pochowane, może świadomość tego powodowała, że ludzie bawili się zachłannie, że stawali się tacy żarłaczni i podnieceni, że dostawali niezdrowych wypieków, gorączki w oczach, jakby nie wierzyli w pokój, jakby podejrzewali, że brak frontu to tylko chwilowe wytchnienie, nic więcej, a za minutę, dwie, wszystko się wokół zawali, zleci sufit z żyrandolem na czterdzieści żarówek, pękną filary, załamią się stoły, potłuką butelki.
Po przegranej wojnie wszystko się jakoś skomplikowało. Klocki, z których nasze rodziny miały ułożyć sobie życie na nowo, były nie takie, jak trzeba, z lekka krzywe i zdekompletowane. Cokolwiek byśmy z nich zbudowali, musiało się zawalić. Nie wolno było wspominać lepszych czasów, a jeśli ktoś nie mógł ich zapomnieć, to powinien był przede wszystkim schować się, zejść z oczu wszechobecnym portretom dygnitarzy, by nie martwić ich i nie obrażać swoim istnieniem.
Wojna zmieniła zasady, usunęła zakazy moralne i kazała ludziom żyć chwilą. To, co niegdyś uważano za niedopuszczalne, teraz, w świecie niepewności o jutro,
nie miało już znaczenia. Podczas wojny ludzie tak samo szybko kochali, jak zabijali, i to przyzwyczajenie wciąż w nich tkwiło.