-
ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant5
-
ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński37
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać420
-
Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz2
Cytaty z tagiem "ogien" [233]
[ + Dodaj cytat]
Nikt nie zapala światła i nie stawia go w ukryciu ani pod korcem, lecz na świeczniku, aby jego blask widzieli ci, którzy wchodzą.
(Łk 11,33)
Odważni podkładają ogień pod to, co stare – choćby za cenę ogromnego cierpienia – i porzucają wszystko, nawet Boga, i ruszają naprzód.
Nie ma, nie może być słynniejszej muzyki od tej, kiedy w piecu huczy ogień, a za oknem duje wiatr.
Mam w sobie ogień, który żąda swobody, i jego uwolnienie nakręca mój sukces. Nie mógłbym mieć ognia, bez akceptacji tego, że czasem, gdy go uwalniam, rani. To bolesne. Sam zadaje sobie ból. Mam świadomość samookaleczenia i sprawiania bólu innym.
Przy ognisku Junko zawsze stawała się milcząca. Trwała praktycznie w bezruchu, tylko od czasu do czasu lekko zmieniała pozycję. Wydawało jej się, że płomienie wszystko w milczeniu przyjmują, rozumieją i wybaczają. Pomyślała, że prawdziwa rodzina to musi być właśnie coś takiego.
Chmury tak intensywnie rozgorzały barwami zachodzącego słońca, że niemal ogarnia mnie lęk, że i my, przyczajeni poniżej, zajmiemy się ogniem.
Idź przez ogień i wodę, nie ustawaj , wstecz się nie oglądaj. A gdy już zedrą się chodaki, gdy zetrze się kostur żelazny, gdy już od wiatru i żalu wyschną twe oczy tak, że już ni jedna łza z nich wypłynąć nie zdoła, wówczas na końcu świata odnajdziesz to, czego szukasz i to, co kochasz. Być może.
Postaw na moim sercu szeroką jak liść stopę, która je zasłoni od słońca namiętności, gdyż nie mogę znieść jego ognia.
Wszystko płonie! Co płonie? Oko płonie. Forma płonie. Świadomość wzroku płonie. Postrzeganie form płonie. I cokolwiek jest, co powstaje w zależności od kontaktu wzrokowego - doświadczane jako przyjemność, ból lub ani przyjemność, ani ból - to także płonie. Czym płonie? Płonie ogniem namiętności(...)płonie, mówię wam, narodzinami, starością i śmiercią, smutkiem, lamentem, bólem, zmartwieniem i rozpaczą. Ucho płonie. Dźwięk płonie.(...)Nos płonie. Zapach płonie (...)język płonie. Smak płonie(...)ciało płonie. Dotyk płonie(...)Umysł płonie. Myśl płonie(...) Oto, co rzekł Błogosławiony. Uradowani mnisi rozkoszowali się słowami Błogosławionego. I kiedy dano im to wyjaśnienie, serca tysiąca mnichów przez wyzbycie się przywiązania zostały w pełni oczyszczone ze skalań. - Wielkie mowy historii
Być może, odkąd udało się człowiekowi wykrzesać pierwszą iskrę, ta iskra wciąż tli się w nim i przywiązuje go do życia. Zwykle odczuwałem tak siebie, patrząc w ogień lub słuchając muzyki. Muzyka tym się różni od ognia, że przenosi nas, gdzie nas nie ma, nie tylko na ziemi, nigdzie. Ogień natomiast trzyma nas tu, gdzie z obowiązku wobec życia powinniśmy być.