-
Artykuły„Nowa Fantastyka” świętuje. Premiera jubileuszowego 500. numeru magazynuEwa Cieślik4
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 2LubimyCzytać3
-
ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński9
-
ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać14
Cytaty z tagiem "media" [149]
[ + Dodaj cytat]Jeśli bowiem chcesz operować z sukcesem na wielu różnych polach, potrzebuje do tego po prostu większej inteligencji. Ta zaś wzrasta z każdym nowym perfekcyjnie stworzonym "ja".
W efekcie pychy ujawniają się zaś fanatyzm naśladowców, utrata partnerstwa, klakieryzm, arogancja, negacja i narcyzm. Sytuacja, w której ktoś kocha samego siebie bardziej niż życie. To stan, w którym ludzie nie chcą widzieć świata - chcą natomiast widzieć siebie jako świat.
Zamiast sprzyjać komunikowaniu, informacja 'wyczerpuje się w inscenizowaniu komunikacji'. Zamiast wytwarzać sens, wyczerpuje się w inscenizowaniu sensu. Dokonujący się na ogromną skalę proces symulacji, który tak doskonale znamy. Wywiady-rzeki, głosy i gadanina, telefony od telewidzów i słuchaczy, wielokierunkowa interaktywność, słowny szantaż: "To was dotyczy, to wy jesteście wydarzeniem itp.".W coraz większym stopniu informację opanowują i pochłaniają tego rodzaju widmowe treści, władzę nad nią zdobywają działające homeopatycznie wszczepy, ogarnia ją sen na jawie o komunikacji. Układ obwodowy, w którym inscenizuje się pragnienie widowni, antyteatr komunikacji, który - jak wiemy - jest jedynie negatywem powtórnej obróbki i odzysku tradycyjnych instytucji, układem scalonym negacji. Ogromna energia zaprzężona do tego, by trzymać na wyciągnięcie ręki ów symulakr, po to, by uniknąć gwałtownej desymulacji, w wyniku której zmuszeni bylibyśmy stawić czoła nagiej rzeczywistości radykalnej utraty sensu.
Kolejne stadium zostaje przekroczone wówczas, gdy sam język życia społecznego, po języku polityki, staje się nieodróżnialny od owej - wyposażonej w ogromną moc hipnotyczną - perswazyjności wyczerpanego języka, gdy sfera społeczna zaczyna przemieniać się w reklamę i plebiscyt, próbując narzucić swój wizerunek marki. Sama sfera społeczna, z pozomiu historycznego przeznaczenia, którym była, spadła do rangi "wspólnego przedsiębiorstwa", dbającego o swoją reklamę na wszystkich poziomach. (...) Socjalizacja obecna wszędzie, socjalizacja absolutna, ostatecznie urzeczywistoniona i spełniona w absolutnej reklamie - co oznacza, że społeczeństwo również zostało całkowicie zniesione, halucynacyjne szczątki więzi społecznej wypisane na wszystkich murach pod urposzczoną postacią pragnienia życia społecznego, natychmiast zaspokajanego przez reklamowe echo. Społeczeństwo jako scenariusz, którego jesteśmy neiprzytmonymi i oszalałymi widzami.
A może najlepiej wyłączyć telewizor, nie kupować gazet, usiąść w ogródku i spojrzeć w niebo?...Daję sobie prawo by nie wiedzieć.
Każda uczelnia wypluwa przecież tysiące młodych, silnych ludzi bez nałogów, którzy są w stanie pracować dowolną liczbę godzin za dowolnie niską kasę. Jaką on ma nad nimi przewagę? Doświadczenie, inteligencję, talent literacki? Co to kogo interesuje. Żaden z tekstów, które dziś się ukazują, nie wymaga od swojego autora żadnej z tych rzeczy. Wystarczy nie robić błędów ortograficznych. A i od tego jest korekta. Głupi ludzie piszą głupie teksty, żeby w nudnych gazetach mogli je przeczytać jeszcze głupsi. [s.34].
Co zostało sfilmowane, trafia na antenę. Reszta jest pomijana.
Artyści związani z hiperrealizmem nie chcą dowierzać żadnemu aktowi kreacji, który miałby swe źródło tylko w ich własnej fantazji. Chodzi o przywrócenie wiarygodności malarstwa poprzez identyczność z konkretną fotografią, która należąc do najbardziej spopularyzowanych mass-mediów w znacznej mierze kształtuje naszą optyczną wrażliwość, wyznacza wspólny mianownik naszego poznawania i rozumienia świata. Realny charakter fotografii gwarantuje dokładność i autentyczność poznania rzeczywistości. Z estetyki widzenia fotograficznego rozwija się dziś cała estetyka obrazowej charakterystyki świata. Stąd bierze się bezkrytycznie akceptowana wiarygodność fotografii i niewiarygodność dzieła sztuki.
A zatem, chociaż świat nie kręci się wokół nas, to na nas, ludziach, spoczywa wyjątkowe zadanie opisu różnicowania materii, której część stanowimy. Etyka jest zatem konstytutywnie powiązana z poetyką, gdyż dociera do nas poprzez obrazy i opowieści, czyli poprzez narracje różnych rodzajów i gatunków. Pojetyczną rolę sztuki, gdzie poiesis oznacza wydobywanie lub kreację, należy więc pojmować jako zasadniczo świato-twórczą, a nie zaledwie estetyczną czy ornamentalną.
Nikt nie mówi, że posiadanie czy kontrolowanie mediów daje gwarancję władzy, tylko, że stwarza nierówność. Można oczywiście media ograć, można je mieć i posługiwać się nimi tak topornie, na odlew, że efekt będzie przeciw skuteczny - Jak PiS w czasie swoich rządów. Ale umiejętnie użyte media potrafią mocno wpływać na nastroje, lęki czy oczekiwania. To za pomocą telewizji w czasie karnawału Solidarność w ciągu roku złamano w Polakach ducha, wymęczono ich obrazami bałaganu, pustych półek i zimnych kaloryferów. Tak, że kiedy przyszło do konfrontacji, do stanu wojennego, większość społeczeństwa nie zdobyła się na stawienie oporu. Mimo, że wcale nie wierzyła w powtarzanie przez tę samą telewizję oskarżeń, że Solidarność to antypolska dywersja za pieniądze.