-
ArtykułyKalendarz wydarzeń literackich: czerwiec 2024Konrad Wrzesiński2
-
ArtykułyWyzwanie czytelnicze Lubimyczytać. Temat na czerwiec 2024Anna Sierant1140
-
ArtykułyCzytamy w długi weekend. 31 maja 2024LubimyCzytać366
-
ArtykułyLubisz czytać? A ile wiesz o literackich nagrodach? [QUIZ]Konrad Wrzesiński21
Cytaty z tagiem "dawne czasy" [10]
[ + Dodaj cytat]Uświadomiłem sobie zupełnie jasno, kim był- wcale nie demonem, czy czarnym aniołem, ale wrażliwością ukształtowaną w mrocznych czasach, kiedy słońce jako mała kula podróżowało po sklepieniu niebios, a gwiazdy nie były niczym innym, jak tylko malutkimi latarniami rozsypanymi po nocnym niebie, przypisanymi bogom i boginiom. Był świadomością czasów, kiedy człowiek był centralną częścią tego wielkiego świata, czasów, w którym nie było pytania pozostawionego bez odpowiedzi. Zdałem sobie sprawę, że był tym, kim był- dzieckiem swej epoki, dawnych czasów, kiedy czarownice tańcowały przy świetle księżyca, a rycerze walczyli ze smokami. Smutne zagubione dziecko, przebijające się przez katakumby pod wielkim miastem i przez niepojęty dla niego wiek. Być może jego śmiertelna postać była bardziej myląca niż przypuszczałem.
Przez wiele lat nie opuszczało mnie wrażenie, że urodziłem się za późno. Ciekawe czasy, niezwykłe wydarzenia, fenomenalne jednostki - wszystko to, w moim odczuciu, należało do przeszłości i raz na zawsze się skończyło.
Za dawnych czasów, kiedy to jeszcze życzenia mogły się spełnić przez czary, żył król, który miał bardzo ładne córki, ale najmłodsza była tak ładna, że nawet słońce, które tyle piękności widziało, dziwiło się, ilekroć ona zwróciła doń buzię.
Było to za króla Ćwieczka i brata jego Gwoździa.
Za stary byłem. Zbyt sztywny. Zbyt arogancki, żeby dostrzec, że stare ścieżki jedynymi ścieżkami nie są. Jedi szkoliłem tak, by od tych nie różnili, od których sam pobierałem nauki przed wiekami. Lecz tamci starożytni Jedi do innego czasu należeli. Zmieniła się galaktyka. Zakon zaś zmienić się nie mógł, bo mu na to nie pozwoliłem.
Wszystko się zmieniło albo się zmieni (…). Mam wrażenie, Aniu, że dawne dobre czasy już nigdy nie wrócą.
Pani Linde rozzłościła się na mnie, bo raz ją zapytałem, czy pamięta czasy Noego. Myślałem, że mi opowie, jak to wtedy było.
Często, bardzo często rozpisywała się w ostatnich latach krytyka o tym, jako w nowym pokoleniu aktorskim zanika sztuka deklamacji, poszanowanie wiersza, kultura głosu. Powtarzała to krytyka tak często, aż w końcu robiła wrażenie owej babci, która z uporem wspomina czasy, kiedy mężczyźni kochali stale i wiernie ubogie a zacne dziewczęta, a funt mięsa kosztował cztery kopiejki. Wreszcie sprzykrzyła się jej ta rola i — dała za wygraną.
Stary, opuszczony budynek jest to smutny widok (…). Zawsze wydaje mi się, że duma on o dawnych czasach i tęskni do minionych radości.
Ale jestem stara, nic więc dziwnego, że podobają mi się dawne czasy. Wy, młodzi, nie powinniście tak myśleć.