-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel10
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
-
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant10
-
ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Cytaty z tagiem "czyn" [94]
[ + Dodaj cytat]
Taka bywa czasami natura dzieł, które poruszają koła świata: dokonują ich słabe dłonie, gdyż oczy wielkich spoczywają w tym czasie gdzie indziej.
(Bractwo pierścienia).
Szlachetność w czynach, a nie w słowach mieszka.
(Dwie wieże).
Pamięta pan, jak nigdy nie miałem dosyć wszystkich tych opowieści o dzielnych czynach, o przygodach, jak to sobie nazywałem. Zawsze myślałem, że ci wspaniali bohaterowie wyprawiali się na ich poszukiwanie, gdyż tego pragnęli, bo to było, że tak powiem, urozmaicenie życia cokolwiek nudnego. Tymczasem w tych naprawdę ważnych historiach, co to najbardziej zapadają w pamięć, jest zupełnie inaczej. Ci różni bohaterowie przeżywali szereg przygód, bo taka wypadła im droga, jak pan to ujął. I przypuszczam, że tak samo jak my mieli wiele okazji, żeby się wycofać, ale tego nie robili. Gdyby zaś tak postąpili, nic byśmy o nich nie wiedzieli, gdyż nic by ich nie upamiętniło. My potem słyszymy tylko o tym, jak brną przed siebie i przecież nie zawsze do szczęśliwego końca, a w każdym razie do końca, którego oni sami, nie słuchacze, wcale nie nazwaliby szczęśliwym. Wie pan, o co mi chodzi, to nie zawsze jest tak, jak z imć Bilbem: wraca do domu i wszystko znajduje po staremu, chociaż może trochę odmienione. Wcale nie jestem pewien, czy są to najlepsze opowieści do słuchania, chociaż z pewnością najlepiej być bohaterem takich właśnie historii. I straszniem ciekaw, w jakiej to my znaleźliśmy się opowieści?
(Dwie wieże).
- Czy jest zatem, pani, coś czego się lękasz?
- Zamknięcia w klatce. Boję się, że tak długo będę stała za kratą, aż wreszcie z przyzwyczajenia i ze starości przestanę ją już dostrzegać, a wtedy nie będę pamiętać o pragnieniu wielkich czynów, gdyż samo to pragnienie zniknie bez śladu.
(Powrót króla).
(...) jedyna nieśmiertelność, na jaką możemy liczyć, to ta zdobyta poprzez nasze czyny. Sława czy niesława, jedna i druga jest lepsza niż zapomnienie, gdy odejdziemy z tego świata.
Nie ma ucieczki przed odpowiedzialnością. Choćbyśmy najsilniej uwierzyć pragnęli, że jesteśmy samym widziadłem tylko, cząstką czyjegoś czy też niczyjego marzenia snującego się w nicości niby mgła — jesteśmy. Nie można unicestwić bytu, wstrzymać stawania.
Wszystko jest czynem, nawet bezpłodność. Wszystko rodzi skutki, nawet niemoc. Na próżno wymawiać się, tłumaczyć i bronić — mnie nie ma, ja jestem czymś lotniejszym i bardziej nikłym od snu. Wszystko jest. Życie jest poważne.
Pozwólcie młodym młodymi być,
Mieć własne pragnienia, cele,
Snuć złotych marzeń czarowną nić,
Walczyć i kochać, pracować, śnić,
Wierzyć w potęgę wiedzy i czynu,
Przed którą wszystko się ściele!
Nie rozumiemy z ludzi nikogo
I właśnie dla tej przyczyny,
Swych bliźnich zawsze sądzimy wrogo
Myśli, uczucia i czyny.
(…) każdy nasz czyn zostawia po sobie ślady w naszej przeszłości; ślady ciemne albo jasne! A więc to prawda, że przechodzimy przez życie tak, jak wąż czołga się po piasku, zostawiając wyraźną smugę. Niestety w wielu wypadkach smuga to wilgotna od łez.