-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel15
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik253
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Cytaty z tagiem "boleść" [12]
[ + Dodaj cytat][...] na każdą boleść istnieją dwa lekarstwa - czas i milczenie.
Kiedy tuliła się do Echnatona, kiedy oddawała jego namiętne pocałunki, kiedy tylko czekała, aż weźmie ją na ręce i zaniesie do stojącego tuż obok łóżka.I nagle poczuła, jak mąż odsuwa ją na odległość swoich ramion. (...) -Dla mnie jesteś jak Aton. Rozumiesz?Jak Aton!. (..) Dać za wygraną, czy próbować dalej? A może czekać, aż Echnaton sam zatęskni za jej ciałem?
Łzy są dziećmi przelotnego smutku; jak z chmury wiosennej na lica spadają i wróżą pogodę, ale kiedy zetnie ich mróz boleści, wtedy nie pytaj się o słońce, bo ono może już nigdy nie wróci.
Adam Smith już dawno dowodził, jak to i dziś utrzymuje p. Bain, że podstawą zdolności współodczuwania jest nasza silna, długotrwała pamięć poprzednich stanów cierpień lub przyjemności. Dlatego "widok drugiej osoby znoszącej głód, zimno, zmęczenie wskrzesza w nas pewne wspomnienia tych stanów, które są bolesne nawet w myśli".
A skoro nauczymy się lepiej weseli, oduczymy się boleści przyczyniać i bolesności zamyślać.
Czuła dusza to złowieszczy upominek nieba. Ktokolwiek go otrzymał, może się spodziewać w życiu samych tylko trosk i boleści.
Praca jest u pewnych natur lekarstwem na każdą boleść. (s.239).
Praca u pewnych natur jest lekarstwem na każdą boleść. (s.239).
Lecz smutek być winien
Nauczycielem mądrych. Boleść jest nauką.
Ci, którzy tu najwięcej dociekli, zgłębili,
Najgłębiej muszą boleć nad tą straszną prawdą,
Że drzewo wiadomości nie jest drzewem życia.
Podniósł dłoń i położył na ręce wiedźmy. Ta jej nie odsunęła. Czuł chłód szczupłej ręki, pulsowanie krwi w drobnych błękitnych żyłach. Zamarli w milczeniu. Jak ludzie, których połączyła wspólna boleść, nawzajem rozumiejący ogień płonący w ich duszach płomieniem nienasyconej zemsty.