Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeszcze czas nań zawołać po imieniu,
zanim odejdzie, odejdzie nie wiedząc nic.
- W dobrotliwym, spokojnym zwątpieniu -
- on - mej duszy krótkowzroczny widz.

Kryłam mu się w słów próżnię i ciemnię,
aż mnie wreszcie przestał szukać już -
i tak dzisiaj odchodzi ode mnie,
jak się idzie od róż do róż.