Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gleboko to czuje, namacalnie wrecz widze, ze to nie jest wojna przeciwko ludziom - mówi redemptorystka. - To walka duchowa. Dlatego sama bronia, orezem nie zwyciezymy. Jedyna autentyczna bron i tarcza to nawrócenie, zblizenie sie do Pana Boga.
My cierpimy w czasie wojny. Ale to przede wszystkim Pan Jezus cierpi w tych ofiarach, mordowanych kobietach, gwalconych dzieciach. Teraz, w czasie tej woiny, trwa Wielki Piatek naszego
narodu.
Po nim przyidzie Zmartwychwstanie.

Dzieki rozmowom równie¿ sobie uswiadomitam i wciaz uswiadamiam, jak bardzo nie docenialismy pokoju. Jak bardzo nie zdawalismy sobie sprawy z tego, ze pokói to nie jest stan, który „sie nalezy" i „po prostu jest". To wielki dar. Zaczela sie wona, gina ludzie, a my w zasadzie jestesmy bezradni. Po ludzku to-warzyszy nam bezsilnosc. A chociaz jest i swiatto w tunelu: bo
Ukraina broni sie i wbrew obawom okazala sie dzielnym narodem, to jednak woina to zto i smierc. Ból i cierpienie wciaz sie dzieja.
Dlatego jest tak wazne, by dziekowad Bogu za dar wolnosci i po-koju. I wazne, by o to zawsze zabiegaé, by jeszeze w czasie pokoiu wszelkimi sposobami dbac o pokój.

Cóż z tego, że czasem jestem zmęczona? Ważne, by w życiu być otwartym na nowe wyzwania, realizować to, co sobie planujemy. Żyć i cieszyć się życiem.

Naprawdę jest tak, że przez wszystkie zdarzenia, które nas spotykają, Pan podpowiada, jak wybrnąć z trudnej sytuacji. Nigdy nas nie opuszcza, gdy mamy kłopoty.

Prawdziwa miłość jest wymagająca i kosztuje, a ślub czystości bywa żywą ofiarą z przeżywanych uczuć. Jednak ostatecznie wierność prawdziwej miłości się opłaca.

Wobec tych przeżyć cóż znaczyło nasze osobiste życie, osobiste bezpieczeństwo, nie myślałyśmy wcale o tym. Robiłyśmy, co się dalo, by choć tyle współczucia okazać tej skrwawionej, bólem szarganej Matce Ojczyźnie: bronić ją, ratować, wspierać jej siły w agonii."!

Trzeba wierzyć w siebie, w drugiego człowieka. I przyjmować krzyże, bo każdy ma swój.

I prosimy: módIcie sie za Ukraine...