Piosenka za szóstkę, kieszeń żyta i zapiekanych w cieście kosów mendle trzy. Przekrojono ciasto, ptaszków zabrzmiał chór. Co za pyszne danie na królewski dwór! Król był w skarbcu, liczył tam pieniądze swe, Królowa w komnacie bułkę z miodem je. Służebna w ogrodzie wietrzy ubrań stos, wtem przyleciał ptaszek, oddziobał jej nos.

Dawne grzechy rzucają długie cienie.

Ale człowieka trudno zmienić, prawda?

Nie wynika nigdy nic dobrego z tajenia prawdy, bodaj najbardziej przykrej prawdy.

Trzeba wielkiej odwagi, by przeżyć jakoś życie.

Szczęśliwych lat dziecinnych nikt nie zdoła odebrać.

Nie można przyczepić ludziom etykiet.

Poniżanie ludzkiej godności to czyn ohydny, zwłaszcza jeżeli poniża się godność człowieka zabitego przez siebie.

Łzy zabłysły w oczach starszej damy, lecz litość ustąpiła rychło miejsca oburzeniu, odrazie do bezlitosnego mordercy.
Następnie oba uczucia pochłonął przypływ triumfu — triumfu naukowca, który zdołał odtworzyć zwierzę wygasłego gatunku na podstawie odłamka kości szczękowej i dwu zębów.

Niekiedy trafiają się przypadki na pozór nieprawdopodobne.

Zbrodnia jest zbrodnią.

Z wiekiem przychodzi odmiana.

Najgorsza wada to umysł zbyt ufny.

Przesadna ostrożność lepsza niż żal poniewczasie.

Są ludzie, którzy przynoszą nieszczęście. Ja do takich należę.