cytaty z książki "Żal po stracie. Lekcje akceptacji"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Krzywdy moralne nie zostawiają blizn na ciele, zostawiają je na duszy. Utrata zaufania należy do najtrudniej gojących się ran.
Wina wmówiona sobie to emocjonalna trucizna.
Choć strata może się w pierwszej chwili wydawać wielka, niekiedy po pewnym czasie staje się coraz mniej warta żalu.
Pozytywny obraz siebie nie tylko jest motorem aktywności, aspiracji i dążeń, a więc w dalszym planie także sukcesów. W sensie psychologicznym staje się tarczą ochronną przed pokusami autodestrukcji.
Osoba użalająca się na swj los nie zjednuje sobie sympatii, wręcz przeciwnie, raczej ludzi zniechęca. Bo nawet jeżeli w pierwszej chwili wzbudzi w kimś współczucie i chęć pocieszenia, lecz zwykle go nie przyjmie, bo dalej będzie się nad sobą użalać , to nawet najżyczliwsi po pewnym czasie zaczną mieć dosyć i będą woleli takiej upartej ofiary unikać.
Żałoba po kimś najważniejszym to droga, tym trudniejsza, im głębsza była więź ze zmarłym. Ale wtedy też trzeba - w imię pamięci wspólnej przeszłości - powrócić do życia. Ból nie mija, lecz z czasem stopniowo cichnie i płowieje.