Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie jechali autobusem, autobus jechał ludźmi.

Autobusy tutaj żyją zgodnie z odwiecznym cyklem natury. Latem śmierdzą potem zmęczonych upałami ludzi, jesienią przemoczonymi skarpetami i frustracją, a zimą znowu potem, tym razem jednak zmieszanym z nieświeżym oddechem szaf albo pawlaczy.

Są jeszcze tacy, którzy nie wytrzymują i wybierają krokwie na strychu albo spirytus na mrozie.