Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dlaczego ofiary Historii zmusza się, by zostały jej świadkami - jakby samo bycie pokonanym nie wystarczyło - dlaczego pokonani muszą jeszcze dodatkowo zaświadczać o stracie, dlaczego muszą jeszcze opowiadać o niej do upadłego, do całkowitego wyczerpania, to niesprawiedliwe, nie jestem niczyim aniołem stróżem. Wciąż siedząc uparcie z zasznurowanymi ustami myślałem: Nie, powinno być odwrotnie, powinno ci przysługiwać prawo do milczenia, ofiarom przemocy powinno się przyzwolić milczeć, tylko im powinno być wolno zachować milczenie a innym powinno się wyrzucać, że nie powiedzieli wszystkiego...

Kiedy w jakimś programie na dwójce występował facet, który tłumaczył, że jeśli ktoś nigdy nie słyszał słów miłości skierowanych do siebie, być może nie będzie w stanie sam się zakochać.

Zmusiłem się do kasłania, chcąc dodać sobie otuchy hałasem, chcąc tym hałasem wykreować czyjąś obecność.

,,Człowiek szybko oswaja się ze strachem. Zżywa się z nim znacznie łatwiej, niż można by sądzić".

,,Z doświadczenia wiem, że autyzm tych, którzy chcą o przeszłości zapomnieć, jest równie groźny, co autyzm tych, którzy o niej obsesyjnie myślą".

I myślałem: Nie jest mordercą. Morderców nie spotyka się tak po prostu na ulicy. Mordercy nie są młodymi Kabylami. Są bardziej postawni i nie spotyka się ich ot tak, przypadkiem. On nie ma postury mordercy... Po czym można by w nim rozpoznać mordercę? Po dłoni, stopie, ramieniu? Po twarzy?

Nienawiść do przetrwania nie potrzebuje poszczególnych jednostek, tylko miejsc na reinkarnację.

Ofiarom przemocy powinno się pozwolić milczeć.

[...] człowiek wkłada mnóstwo energii w okłamywanie się.