cytaty z książki "Ja, Klaudiusz"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Żołnierze to najdziwniejszy rodzaj ludzki: twardzi jak skórzana tarcza, przesądni jak Egipcjanie, a czuli jak sabińska babka dla swych wnuków.
Łagodne słowa uśmierzają gniew, a szorstkie budzą go nawet w łagodnym człowieku. Przebaczenie zmiękczy najtwardsze serce; kara uczyni twardym najpokorniejsze (...).
Nagle usłyszałem za sobą ciężkie kroki i równocześnie ktoś zgasił lampę. "No, teraz już po tobie, Klaudiuszu - pomyślałem. - Zaraz cię tu ktoś pchnie sztyletem". Głośno zaś odezwałem się z całym spokojem:
- Nie wiem, kto jesteś, ale proszę cię, bądź łaskaw zapalić lampę. Może będziemy mogli załatwić sprawę ugodowo. A jeśli koniecznie musisz mnie zabić, wygodniej to uczynić przy świetle.
Ciekawym, czy zgadniecie, jakie przez ten czas myśli i wspomnienia przesunęły mi się przez głowę. [...] Nie. Nie zgadniecie nigdy. Wprawdzie wstyd mnie ogarnia, lecz wyznam prawdę.
"A więc jestem cesarzem - myślałem. - Co za idiotyzm! Ale przynajmniej mogę wpłynąć na to, że ludzie będą czytali moje książki. Będą ich słuchać gromadnie na publicznych występach".
Ja, Tyberiusz Klaudiusz Druzus Neron Germanik, i tak dalej, i tak dalej...
Czyż, że nie jesteś królową, ma droga,
Sądzisz, że krzywda stała ci się sroga?
Wybieraj więc dobre drzewo, panie, i nie schodź, póki ostatni opryszek nie wyzionie ducha.
A więc utykaj przesadnie, umyślnie jąkaj się, udawaj chorego jak najczęściej, a przy wszystkich oficjalnych i półoficjalnych wystąpieniach zamyślaj się gapiowato, trząś głową, przebieraj nerwowo palcami. Gdybyś tak jasno patrzał na świat jak ja, zrozumiałbyś, że to jedyna droga, aby żyć bezpiecznie i na koniec dojść do sławy.
Mania triumfów była prawdziwym przekleństwem dla Rzymu. Ileż to niepotrzebnych wojen stoczono jedynie dlatego, że wodzowie pragnęli w blasku chwały i w wieńcu na głowie przejechać ulicami Rzymu.
Zaraz na pierwszej lekcji Atenodor zapowiedział, że nie zamierza uczyć mnie faktów, ale należytego ich rozumienia.
Żołnierze to najdziwaczniejszy rodzaj ludzi: twardzi jak skórzana tarcza, przesądni jak Egipcjanie, a czuli jak sabińska babka dla swych wnuków.
Przyczyną śmiertelnej obrazy stał się grecki epigramat. Wierszyk ten sławił rodziców, którym po trzech miesiącach rodzą się dzieci, zaznaczając równocześnie, że dawniej szczęście takie było udziałem jedynie kotek i suk.