cytaty z książki "Ostatnia żona Tudora. Poskromienie królowej"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Bluźnierstwem jest wspomagać się Bogiem, gdy po prostu coś przekracza nasze pojęcie.
(...) nie chce mi się wierzyć, aby Pan Bóg obdarzył mnie rozumem, gdyby nie chciał, abym myślała samodzielnie.
Ukrzyżowanie to dzieło boże. Kościół jednak to dzieło człowieka.
Musimy udawać niczym aktorzy biorący udział w maskaradzie. Musimy przywdziać fałszywe szatki. Zarówno królowanie, jak i wojowanie sprowadza się w głównej mierze do pozorów.
(...) tryumfem nie jest zasiąść na tronie, tryumfem jest myśleć jak prawdziwy król, dążyć do czegoś więcej niż własna wielkość, umieć się ukorzyć dla dobra ogółu.
Być może zanim dorośniesz, ludzie będą gotowi dać posłuch zdaniu niewiast. Być może nie będą więcej musiały przyrzekać posłuszeństwa w przysiędze małżeńskiej. Być może pewnego dnia będą mogły swobodnie kochać i myśleć.
- Zatem kiedy jest się żoną, nie można myśleć po swojemu?
- Można myśleć po swojemu - dobieram ostrożnie słowa - jednakże nie należy się obnosić z własnymi sądami. Roztropna białogłowa przyznaje racje mężowi. Mężczyzna bowiem ma władzę nad niewiastą. Trzeba nam znaleźć sposób, by myśleć i żyć po swojemu, nie rozgłaszając tego wszem i wobec.
Wierzę bowiem, że być prawdziwie wolną oznacza być zarówno namiętną, jak i inteligentną – a ja nareszcie mogę się uważać za wolną.