Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Często siedziałem na twardym krześle w świątyni w długie letnie popołudnia.Obserwowałem grę złotych promieni wpadających przez otwarte okna lub słuchałem śpiewu ptaków i żałowałem,że nie jestem na zewnątrz i nie wdycham zapachów lata.Odnosiłem wrażenie,że ten świat na zewnątrz ma w sobie
o wiele więcej Boga niż ponura przestrzeń oddzielona murami świątyni.

...pytanie "Kim jestem?" może sprowokować
odpowiedź "A kto chce się tego dowiedzieć?"...