Jesteśmy społecznością, która kocha książki

George Bernard Shaw, dowcipniś z pierwszej połowy dwudziestego wieku, mówił, że starość się Bogu nie udała. Gdyby naprawdę wierzył w Boga i nieśmiertelną duszę, wiedziałby, że na starość człowiek pozbywa się wszystkiego, czego nie może zabrać na tamten świat, jest jak gąsienica, która staje się ociężała i zmienia się w poczwarkę po to, żeby z trumny kokonu mógł wylecieć motyl.

Grzech to nic innego jak fałszywy wybór. Pułapka myślenia, że jutro będzie takie jak dziś, tylko trochę dalej. Brak wyobraźni.

Jednych ludzi Bóg doświadcza kalectwem, brzydotą, innych urodą i sukcesem. Ta druga próba jest bodajże trudniejsza, Ale... nigdy nie dostajemy zadań ponad swoje możliwości.

Ale hipokryzja to, jak wiadomo, hołd jaki występek składa cnocie). Hipokryzja oznacza, że ludzie udają lepszych niż są, a to zakłada, że wszyscy wiedzą, co jest dobrem, a co złem. Istnieje zasadnicza różnica między niezdolnością do sprostania normom, a ich odrzuceniem.