Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Człowiek szuka spokoju z osobą, która żyje, dzieląc z nią codzienność.

Człowiek szuka spokoju z osobą, która żyje, dzieląc z nią codzienność.

To nieważne, że w tej chwili nie umiesz tego powiedzieć. Będę to mówiła za nas oboje. I któregoś dnia się nauczysz.

To nieważne, że w tej chwili nie umiesz tego powiedzieć. Będę to mówiła za nas oboje. I któregoś dnia się nauczysz.

Zawsze pragnęła odnaleźć tę cienką niejednokrotnie, granicę między radą a uczciwością własnych emocji. Bo przecież jakże często wpadamy w wir wspomagania innych, słowem, radą, a bywa niestety tak, że to, co jest, czy może być dobre dla nas, dla drugiego człowieka może okazać się zgubne. To dlatego właśnie Barbara szukała w sobie tej prawdy ukrytej gdzieś głęboko w jej emocjach, jej doświadczeniu. Wierzyła w to, że prawda ta zawsze leży gdzieś tam, na tej cienkiej linii, granicy faktów.

Zawsze pragnęła odnaleźć tę cienką niejednokrotnie, granicę między radą a uczciwością własnych emocji. Bo przecież jakże często wpadamy w wir wspomagania innych, słowem, radą, a bywa niestety tak, że to, co jest, czy może być dobre dla nas, dla drugiego człowieka może okazać się zgubne. To dlatego właśnie Barbara szukała w sobie tej prawdy ukrytej gdzieś głęboko w jej emocjach,...

Zapomniała o bagażach, autach i zapędzonych ludziach, którzy tak dużo wiedzą, a tak mało kojarzą.

Zapomniała o bagażach, autach i zapędzonych ludziach, którzy tak dużo wiedzą, a tak mało kojarzą.

Umrzeć jest łatwo. To życie wymaga odwagi.

Umrzeć jest łatwo. To życie wymaga odwagi.

Susan wiedziała, że istnieje coś, co nazywa się Prawami. [...]Audytorzy mogli nienawidzić chaosu spowodowanego powstaniem życia, ale Prawa nie pozwalały im nic zrobić. Rozwój ludzkości musieli potraktować jak dar losu - wreszcie pojawił się gatunek, który można przekonać, by sam sobie strzelił w stopę.

Susan wiedziała, że istnieje coś, co nazywa się Prawami. [...]Audytorzy mogli nienawidzić chaosu spowodowanego powstaniem życia, ale Prawa nie pozwalały im nic zrobić. Rozwój ludzkości musieli potraktować jak dar losu - wreszcie pojawił się gatunek, który można przekonać, by sam sobie strzelił w stopę.

Czasem zadaję sobie pytanie, po jaką cholerę tak harujemy? Dla forsy? Ale po jakiego diabła nam te pieniądze, jeżeli nie robimy nic innego, tylko harujemy, żeby je zarobić?

Czasem zadaję sobie pytanie, po jaką cholerę tak harujemy? Dla forsy? Ale po jakiego diabła nam te pieniądze, jeżeli nie robimy nic innego, tylko harujemy, żeby je zarobić?

...bogacze nigdy nie marnują nawet grosza - tylko biedni są do tego zdolni.

...bogacze nigdy nie marnują nawet grosza - tylko biedni są do tego zdolni.

Wszyscy uwielbiają udawać. Zwłaszcza bogaci. A zresztą łatwo jest być tym, kogo ludzie chcą: dać im coś, na co mogą się gapić, kiwać głową i uśmiechać się, mówić im, że są piękni. To trzy kroki do pieniędzy.

Wszyscy uwielbiają udawać. Zwłaszcza bogaci. A zresztą łatwo jest być tym, kogo ludzie chcą: dać im coś, na co mogą się gapić, kiwać głową i uśmiechać się, mówić im, że są piękni. To trzy kroki do pieniędzy.