Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant7
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Bapsi Sidhwa
Znana jako: The Crow Eaters 1978, The...Znana jako: The Crow Eaters 1978, The Bride 1982, An American Brat 1993, Bapsi Sidhwa Omnibus 2001, Water: A Novel 2006, City of Sin and Splendour : Writings on Lahore 2006, Their Language of Love 2013
2
9,0/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzona: 1938 (data przybliżona)
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
9,0/10średnia ocena książek autora
2 przeczytało książki autora
2 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Cracking India Bapsi Sidhwa
8,0
W sieci trafiłam na spis 249 książek o Indiach, które wg kogoś tam warto znać. Niektóre czytałam, inne czekają na półkach, aż po nie sięgnę. "Cracking India" wyszukałam w EMPiKu, dowiadując się najpierw, że pierwszych 187 z listy nie dostanę. Do zamówienia tej książki skusiły mnie słowa Salmana Rushdie: "Jedna z najlepszych wypowiedzi na temat grozy Podziału subkontynentu".
Temat Podziału Indii dokonany przez Brytyjczyków w 1947 roku bardzo mnie porusza. Znam go z takich książek jak "Zapamiętane w ciele", "Za miłość i Indie" Catherine Clement", czy "Noc wolności" Lapierre'a. Z takich filmów jak "Train to Pakistan", "Pinjar", "Partition", czy "Earth 1947". Ten ostatni film jest ekranizacją "Cracking India", Pamiętając ten film Deepy Mehty, czytałam książkę wiedząc do czego ta historia zmierza. Świadoma, że z kartki na kartkę będzie rósł lęk i okrucieństwo. Wyodrębnianiu się z subkontynentu indyjskiego w wyniku Podziału muzułmańskiego Pakistanu towarzyszyła tragedia dzielonych terytoriów : na wschodzie Bengalu, na zachodzie Pendżabu.
Bilans Podziału Indii z 1947 roku wstrząsa. Milion zabitych w drastyczny sposób, tysiące zgwałconych, exodus milionów opuszczających domy zamieszkałe od pokoleń, porzucających groby przodków, by w panice uciekać – muzułmanie z Indii do nowo utworzonego Pakistanu, sikhowie i hindusi z ziem wcielonych po Podziale do Pakistanu w kierunku Indii.
Na tym tle rozgrywa się historia dziewięcioletniej, kalekiej dziewczynki Lenny. Mieszka ona z młodszym bratem w rodzinie dobrze sytuowanych Parsów w Lahore. Opiekuje się nią hinduska niania. Krąg jej wielbicieli wśród których nie brakuje ani muzułmanów, sikhów i hindusów, ich częste spotkania i pogawędki w Ogrodzie Shalimara są światem dziewczynki. Temu światu zaczyna grozić zagłada. Temat rozmów wywołuje coraz większą gorączkę wśród dyskutujących. Podział wisi w powietrzu, ale krew jeszcze nie popłynęła w Lahore, nie stała się codziennością.
Przyczyną kalectwa Lenny jest polio, choroba wg autorki, przywleczona do Indii przez Brytyjczyków. W książce pakistańskiej pisarki widać żal Indusów do Brytyjczyków, tu szczególnie o podzielenie subkontynentu indyjskiego. W ciągu ostatnich sześciu dekad część z nich poczuła się Pakistańczykami. Odłączonymi od Indii, często wrogimi, a jednak kulturowo wciąż bliskimi im. Wielkie Indie, dwieście lat wyzyskiwane przez Brytyjczyków, wraz z ich odejściem rozpadły się na Indie i po ich bokach Pakistan Zachodni i Wschodni. Ten ostatni w 1971 roku stał się niezależnym od Pakistanu państwem Bangladesz. W "Cracking India", zgodnie z tytułem książki, jesteśmy świadkami tego rozpadu. Jeszcze dziewczyny się uśmiechają do zabiegających o ich względy. Wkrótce będą przez nich gwałcone. A uzasadnieniem bestialstwa stanie się różnica wiary. Zhańbione, także w oczach swojej rodziny, która nierzadko nie chce już zgwałconej żony, córki, matki. Bojąc się, by jej "hańba" nie niszczyła planów małżeńskich jej krewnych, jej dzieci. Oczyma małej dziewczynki widzimy , jak miasto zaczyna płonąć, jak domy są przeczesywane przez muzułmanów w poszukiwaniu sikhów i hindusów. Słyszy o pociągach wjeżdżających na stację Lahore. Panuje w nich cisza. Uciekający z Indii muzułmanie zostają po drodze zabici przez sikhów i hindusów. Lenny przychodzi doświadczyć historii w nieszczęściach ludzi wokół niej, opłakiwać z nimi straty, patrzeć jak w strachu o życie stają się muzułmanami, czy chrześcijanami i mierzyć się z bezwiedną zdradą tych, których kocha.
Pokazano to bardzo prawdziwie.
Kopiuję tu moją opinię z blogu valley-of-dance.blog i z mojej strony nietylkoindie.pl (tam z ilustracjami)