Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgając po tę książkę spodziewałam się powieści historycznej i zaskoczyło mnie to, że to nie powieść. Czy jednak czytało się przez to gorzej? Absolutnie nie. Bo choć "Zabić arcyksięcia" nie ma w sobie nic z powieści, czyta się świetnie. To obraz tamtej epoki, tamtych postaci i jednego wydarzenia, które na zawsze zmieniło bieg historii. Pomimo, że jest to książka historyczna brak tu jedynie suchych faktów, zamiast tego dostajemy realistyczny obraz cesarstwa austro-węgierskiego przełomu wieków. Ale nie jest to opowieść o monarchii, albo raczej to nie monarchia jest tu głównym bohaterem. Poznać możemy historię prawie jak z "Kopciuszka", miłości Franciszka Ferdynanda i Zofii Chotek i choć Zofia była arystokratką, a nie ubogą dziewczyną z gminu za miłość i małżeństwo z arcyksięciem, przyszło zapłacić jej ciągłymi upokorzeniami i wyrzeczeniami. Franciszek Ferdynand osoba, która była pierwszą ofiarą I Wojny światowej. Ta książka nie skupia się jedynie na dynastyczno-politycznych wydarzeniach tamtego okresu, to świetny wręcz urzekający obraz miłości i rodzinnego ciepła, wspaniałe połączenie dwóch sfer życia w piękną i spójną opowieść. To również bardzo przyjemna powtórka wiedzy historycznej. Dużym plusem tej lektury jest to że nie skupia się jedynie na postaciach Franciszka Ferdynanda czy Zofii, odmalowuje nam szerokie tło, dwór w Wiedniu i jego stosunki towarzyskie, sytuacje polityczną, czy wreszcie domowe życie pary książęcej i ich dzieci. Po mistrzowsku przedstawione zostały tu też późniejsze pośrednie następstwa wydarzeń w Sarajewie, a także wojenne i powojenne losy potomków pary książęcej. Czytając niemal można przenieść się w tamte czasy i miejsca. To pouczająca ale i bardzo przyjemna opowieść. Polecam.