Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w majówkę 2024LubimyCzytać101
- ArtykułyBond w ekranizacji „Czwartkowego Klubu Zbrodni”, powieść Małgorzaty Oliwii Sobczak jako serialAnna Sierant1
- ArtykułyNowe „Książki. Magazyn do Czytania”. Porachunki z Sienkiewiczem i jak Fleming wymyślił BondaKonrad Wrzesiński1
- ArtykułyKrólowa z trudną przeszłościąmalineczka740
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Zenobia Kitówna
2
7,0/10
Urodzona: 05.09.1933
Zenobia Kitówna, ur. 5 IX 1933 w Kurowie k. Puław. Absolwentka Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Wydz. Nauk Humanistycznych (1960),w 1966 doktorat.
1947-1949 i 1956-1958 drużynowa ZHP, 1959-1980 phm. i hm. ogólnopolskiej nieformalnej grupy harcerek nawiązującej do dawnej Organizacji Harcerek. W VI 1949 wykonawczyni ulotek nawołujących do bojkotu zlotu organizowanego przez komunistów w święto Bożego Ciała. W 1956 uczestniczka wieców studenckich. Od 1967 uczestniczka Duszpasterstwa Nauczycielskiego (prowadzonego przez ks. Piotra Tarnowskiego). W 1967 przesłuchiwana. 1960-1984 nauczycielka w Technikum Kolejowym w Lublinie. Od wiosny 1980 wiceprzewodnicząca Rady Zakładowej w TK. Od IX 1980 w „S”, przewodnicząca Komitetu Założycielskiego, następnie KZ; od III 1981 przewodnicząca Regionalnej Sekcji Oświaty i Wychowania „S” Regionu Środkowo-Wschodniego; w X 1981 współzałożycielka niezależnego miesięcznika „Solidarność Nauczycielska”; 19 XI – 3 XII 1981 współorganizatorka strajku lubelskich nauczycieli, sygnatariuszka porozumienia z wojewodą lubelskim. Po 13 XII 1981 w ukryciu. 17 XII 1981 współorganizatorka mszy św. w rocznicę wydarzeń Grudnia ’70 w kościele oo. Kapucynów w Lublinie oraz 2 akcji ulotkowych. 4 I 1982 zatrzymana, 6 I 1982 internowana w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Olszynce Grochowskiej, od 15 I 1982 w Gołdapi, od 1 III 1982 w Darłówku, uczestniczka głodówek internowanych kobiet, zwolniona 23 VII 1982. Po wyjściu współinicjatorka podziemnej Wszechnicy Nauczycielskiej w Lublinie, współorganizatorka spotkań szkoleniowych oraz obchodów rocznicy 11 XI przy klasztorze oo. Kapucynów, następnie przy parafii Niepokalanego Poczęcia NMP; kolporterka wydawnictw podziemnych: czasopism, ulotek, znaczków poczt podziemnych, kalendarzy i in. materiałów (wydawanych m.in. przez ekipę „Solidarności Nauczycielskiej”); współorganizatorka materiałów poligraficznych oraz dystrybucji darów z zagranicy (żywność i ubrania) dla nauczycieli w trudnej sytuacji materialnej. Autorka w podziemnym piśmie „Solidarność Nauczycielska”; zaangażowana w dokształcanie szykanowanej młodzieży szkolnej; współorganizatorka Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. 1987-1989 członek Komisji Interwencji i Praworządności „S”. Kilkakrotnie przesłuchiwana. W III 1988 współinicjatorka ujawnienia Komitetu Organizacyjnego „S” Pracowników OiW w Lublinie. 1989-1990 ponownie nauczycielka w Technikum Kolejowym. We IX 1990 uczestniczka II Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w Leningradzie. 1991-1992 z-ca Kuratora Oświaty w Nowym Sączu, 1993-1994 dyr. I Społecznego LO w Lublinie, od 1994 na emeryturze. 1999-2004 wykładowca Instytutu Edukacji Narodowej w Lublinie. Od 2003 członek Koła Przyjaciół Harcerstwa. Współpracowniczka Radia Maryja (audycje dla rodziców). Współautorka opracowań Harcerki 1939-1945 (Warszawa 1973) oraz Lubelska Chorągiew Harcerek 1939-1944 (Lublin 2007). Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2000),wyróżniona odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000). 5 V 1976 – 31 V 1977 rozpracowywana przez Wydz. III KW MO w Lublinie w ramach SOS krypt. Akademik; do 6 VII 1989 w ramach KE/SOR krypt. Kwintet.
1947-1949 i 1956-1958 drużynowa ZHP, 1959-1980 phm. i hm. ogólnopolskiej nieformalnej grupy harcerek nawiązującej do dawnej Organizacji Harcerek. W VI 1949 wykonawczyni ulotek nawołujących do bojkotu zlotu organizowanego przez komunistów w święto Bożego Ciała. W 1956 uczestniczka wieców studenckich. Od 1967 uczestniczka Duszpasterstwa Nauczycielskiego (prowadzonego przez ks. Piotra Tarnowskiego). W 1967 przesłuchiwana. 1960-1984 nauczycielka w Technikum Kolejowym w Lublinie. Od wiosny 1980 wiceprzewodnicząca Rady Zakładowej w TK. Od IX 1980 w „S”, przewodnicząca Komitetu Założycielskiego, następnie KZ; od III 1981 przewodnicząca Regionalnej Sekcji Oświaty i Wychowania „S” Regionu Środkowo-Wschodniego; w X 1981 współzałożycielka niezależnego miesięcznika „Solidarność Nauczycielska”; 19 XI – 3 XII 1981 współorganizatorka strajku lubelskich nauczycieli, sygnatariuszka porozumienia z wojewodą lubelskim. Po 13 XII 1981 w ukryciu. 17 XII 1981 współorganizatorka mszy św. w rocznicę wydarzeń Grudnia ’70 w kościele oo. Kapucynów w Lublinie oraz 2 akcji ulotkowych. 4 I 1982 zatrzymana, 6 I 1982 internowana w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Olszynce Grochowskiej, od 15 I 1982 w Gołdapi, od 1 III 1982 w Darłówku, uczestniczka głodówek internowanych kobiet, zwolniona 23 VII 1982. Po wyjściu współinicjatorka podziemnej Wszechnicy Nauczycielskiej w Lublinie, współorganizatorka spotkań szkoleniowych oraz obchodów rocznicy 11 XI przy klasztorze oo. Kapucynów, następnie przy parafii Niepokalanego Poczęcia NMP; kolporterka wydawnictw podziemnych: czasopism, ulotek, znaczków poczt podziemnych, kalendarzy i in. materiałów (wydawanych m.in. przez ekipę „Solidarności Nauczycielskiej”); współorganizatorka materiałów poligraficznych oraz dystrybucji darów z zagranicy (żywność i ubrania) dla nauczycieli w trudnej sytuacji materialnej. Autorka w podziemnym piśmie „Solidarność Nauczycielska”; zaangażowana w dokształcanie szykanowanej młodzieży szkolnej; współorganizatorka Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. 1987-1989 członek Komisji Interwencji i Praworządności „S”. Kilkakrotnie przesłuchiwana. W III 1988 współinicjatorka ujawnienia Komitetu Organizacyjnego „S” Pracowników OiW w Lublinie. 1989-1990 ponownie nauczycielka w Technikum Kolejowym. We IX 1990 uczestniczka II Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w Leningradzie. 1991-1992 z-ca Kuratora Oświaty w Nowym Sączu, 1993-1994 dyr. I Społecznego LO w Lublinie, od 1994 na emeryturze. 1999-2004 wykładowca Instytutu Edukacji Narodowej w Lublinie. Od 2003 członek Koła Przyjaciół Harcerstwa. Współpracowniczka Radia Maryja (audycje dla rodziców). Współautorka opracowań Harcerki 1939-1945 (Warszawa 1973) oraz Lubelska Chorągiew Harcerek 1939-1944 (Lublin 2007). Odznaczona Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2000),wyróżniona odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2000). 5 V 1976 – 31 V 1977 rozpracowywana przez Wydz. III KW MO w Lublinie w ramach SOS krypt. Akademik; do 6 VII 1989 w ramach KE/SOR krypt. Kwintet.
7,0/10średnia ocena książek autora
1 przeczytało książki autora
2 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Ja też będę żołnierzem - opowieść o Alinie Blaszyńskiej
Zenobia Kitówna
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2012
Najnowsze opinie o książkach autora
Poprzedził Popiełuszkę Zenobia Kitówna
7,0
Została mi polecona przez koleżankę z pracy. Zaciekawił mnie fakt, iż proboszcz jest z lubelskiego. Ks.Jan Szczepański został porwany z plebani w Brzeźnicy Bychawskiej przez nieznanych spawców w sierpniu 1948 roku, bestialsko zamordowany, a jego ciało wyrzucone do wody. Sprawców jego męczeńskiej śmierci do tej pory nie ukarano, mimo że było wiadomo kto brał w tym udział. Określono go mianem lubelskiego Popiełuszki.
Naprawdę warto przeczytać.