Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rewolucja konserwatywna, w świetle przedmowy prof. Marka Chodakiewicza jest w dużej mierze osobistym zapisem pracy amerykańskiego dziennikarza, wykładowcy akademickiego, który miał stać się nieformalnym „dziejopisem„ środowiska konserwatywnego. Opisywana przez niego aktywność polityczna ruchu w Stanach Zjednoczonych w II połowie XX wieku wpłynęła na sukces wyborczy partii republikańskiej w 1994 roku. Lee Edwards zaznacza w swoim wstępie, iż mimo realnego wpływu konserwatystów na przebieg ostatnich lat „zimnej wojny„, wielokrotnie w podręcznikach przedstawia się ich jako ”demagogów, postacie makiaweliczne lub prostaków”. Edwards prowadzi narrację w swojej pracy liniowo: od momentu zakończenia II wojny światowej i czasów pełnienia urzędu prezydenta Stanów Zjednoczonych przez Harry’ego Trumana po czasy Newta Gingricha- przewodniczącego Izby Reprezentantów- uważanego przez wielu za wizjonera politycznego, który zakończył swoją karierę spektakularnym upadkiem politycznym w 1998 roku. Dzieli te okresy podług czterech postaci, mających największy wpływ na dojście republikanów do najsiniejszej pozycji od lat: Roberta Tafta („Mr. Republican„),Barry’ego Goldwatera („Mr. Conservative„),Ronalda Reagana („Mr. President”) i wspomnianego Gingricha (”Mr. Speaker”). Zauważalne jest, że w narracji 16 rozdziałów Edwards stawia się zestawić umiejętności i możliwości sprawowania władzy przez liberałów (demokratów) i konserwatystów, zasilających partię republikańską. Oprócz ww. postaci wpływ na ostateczny sukces środowiska na początku lat 90. XX wieku miało być długofalowe odejście liberałów od koncepcji troski o zwykłego człowieka na rzecz zabiegania o interesy poszczególnych grup społecznych. Jednocześnie samo środowisko partii republikańskiej od zakończenia wojny, wedle zdania Edwardsa, za bardzo kalkulowało, nie próbując wyraźnie oddzielić się światopoglądowo od bieżących prądów politycznych, za co płaciło przegranymi w kolejnych wyborach. A gdy już osiągnęli polityczny sukces, nie potrafili go do końca scementować i potwierdzić. To falowanie sukcesów w rękach republikanów, przez czasy prezydentury Eisenhowera, Nixona po Reagana, jest uchwytnym elementem na przestrzeni całej publikacji.