Emma Woolf

Byłam bardziej zainteresowana tematem anoreksji i sięgnęłam z ciekawości. Książka przypomina pamiętnik anorektyczki, która opisuje swoją chorobę i jak się z nią zmaga. Autorka jest też dziennikarką i dzieliła się swoimi przemyśleniami, dostawała też emaile od czytelników, lekarzy i bliskich. Pozwala nam wejść w jej życie, opisuje uczucia, relacje z innymi i to jak choroba wpływa na jej decyzje. Zaczyna też rozumieć mechanizmy jakie nią kierują. Bardziej biografia, mało precyzyjnych informacji o samej anoreksji. Jest w porządku, ale nie pogłębiła tematu. Poznałam jedynie anoreksję z jednej perspektywy. Mimo oceny, bardzo cieszę się szczęściem i wyzdrowieniem autorki.