Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jestem ogromną zwolenniczką jedzenia intuicyjnego. Dzięki zeszłorocznemu treningowi jedzenia intuicyjnego, który przeszłam pod okiem mojej trenerki, zadziało się kilka kluczowych rzeczy: 🥦 zakończyłam wojnę z moim ciałem, akceptując je takim jakie jest - dopiero pełna akceptacja stała się siłą napędową by wytrwać na diecie i przejść transformację zarówno w głowie jak i na ciele 🥦 nauczyłam się słuchać ciała i rozumieć 10-stopniową skalę głodu i sytości (wiedzieliście, że aż tyle sygnałów wysyła nam ciało!?) 🥦 nauczyłam się rozróżniać jedzenie emocjonalne od fizycznego głodu - to było najtrudniejsze! 🥦 umiem powiedzieć: „już się najadłam” i odsunąć talerz z niedojedzony posiłkiem 🥦 pozbyłam się wyrzutów sumienia w związku z jedzeniem - mam takie same uczucia kiedy jem zupę kalafiorową jak i pizzę - oba dania lubię i cieszę się z nich jednakowo 🥦 kocham jeść i zawsze kochałam - a teraz sprawia mi to jeszcze większą frajdę 🥦 słucham mojego ciała i jem na to, na co mam ochotę 🥦 odrzuciłam kulturę diet, zakazów i nakazów, koncepcję idealnej sylwetki, czy magiczne środki, które pomogą mi osiągnąć cel 🥦 jem intuicyjnie i będąc w deficycie kalorycznym chudnę, ale kiedy przestaję liczyć kalorie, moja waga się utrzymuje, nie tyję ani grama, co dodatkowo mnie motywuje do zrzucenia wagi - bo wiem, że schudnę raz na zawsze i już nigdy nie będę musiała być na żadnej diecie Jedzenie intuicyjne to proces odczarowania naszej relacji z ciałem, jedzeniem. Samo jedzenie jest funkcją tak pierwotną i podstawową, że nie powinna nam w ogóle zaprzątać głowy. Kultura diet całkowicie odłączyła nas od intuicji, ciała, emocji. Jeżeli myślicie o sesjach z trenerem jedzenia intuicyjnego, ale się wąchacie, zacznijcie od lektury tej książki. Myśle, że lektura tej pozycji pomoże podjąć Wam najlepszą dla Was decyzję.