Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zastanawiam się jak napisać tę recenzję, żeby nie była wulgarna. Spróbuję tak – ta książka to pierniczenie o stosunkach międzyludzkich z naciskiem na stosunki. Pięcioro starych, wypróbowanych przyjaciół spotyka się, aby we wspólnym gronie obejrzeć zaćmienie słońca. Nowym, szóstym elementem jest dziewiętnastoletnia zastępczyni żony jednego z mężczyzn, Jean-Pierra. Komiks bardzo trudno się czyta, ponieważ zapisane są w nim rozmowy przyjaciół. Niby nic złego, lecz zapis dokładnie oddaje nasze dialogi. Rwane wypowiedzi, ulotne myśli, skojarzenia, nagłe zmiany tematu. Do tego przekleństwa. Do tego alkohol wypijany podczas rozmów. Już rozumiecie? Poza tym bohaterowie mają problem z określeniem, czego tak naprawdę chcą od życia i czas spędzony razem wcale nie sprawia, że coś się zmienia. Ich wzajemne relacje pozostają napięte, pełne żalu i rozgoryczenia. Ciężka książka, dla specyficznego odbiorcy. Mnie zmęczyła zupełnie bez pożytku, ponieważ nie natchnęła ani do głębszej refleksji, ani do przemyśleń na temat własnego życia.