Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Marzenie o innym świecie”, po przeczytaniu tej książki bez cienia wątpliwości mogę powiedzieć, że nie ma lepszego tytułu, który w pełni oddałby to wszystko, co Sonya Chung skreśliła na kartach swojej powieści. Sama autorka jest córką koreańskich imigrantów i czyni nią także główną bohaterkę swojej książki, Ah-jin, zwaną również Jane. Współistnienie ze sobą dwóch światów, cywilizacji Wschodu oraz Zachodu, jest cały czas odczuwalne podczas procesu lektury. Który świat wybrać, według których zasad kształtować swój światopogląd, cele, wartości i relacje z innymi ludźmi? To nie jedyne pytania, z którymi mogą się zmagać bohaterowie „Marzenia o innym świecie”. Ich kluczowym problemem jest bowiem to, co kryje się właśnie pod tytułem powieści. Bohaterowie żyją w stanie permanentnej ucieczki zapoczątkowanej w fabule powieści ucieczką Han Hyun-kyu i jego starszego brata z rodzinnej wyspy, a następnie wyjazdem Han Hyun-kyu do Stanów Zjednoczonych. Ucieczka fizyczna i realna staje się początkiem różnego rodzaju ucieczek metaforycznych i psychologicznych mających swoje ujście w bliżej nieokreślonych i niewykrystalizowanych marzeniach. Bohaterowie uciekają od bliskości, miłości, szczerości i rozmowy, uciekają od swoich prawdziwych pragnień, marzeń i dążeń, uciekają od każdego tu i teraz, czyniąc w pewnym sensie swoją ucieczkę niekończącą się historią. Przyjazd Han Hyun-kyu oraz Ah-jin do Korei Południowej, a właściwie do Han Jae-kyu, młodszego brata ojca Jane, i jego rodziny to próba stawienia czoła pierwotnym lękom inicjującym chęć poszukiwania czegoś zupełnie innego niż obecnego w rzeczywistości. Spotkanie rodzinne nie jest jednak punktem wiodącym ku szczerej rozmowie, zrozumieniu, wybaczeniu i odbudowaniu prawdziwych więzów rodzinnych. Okazuje się bowiem, że rodzina mieszkająca w Korei ma także swoje strachy i lęki, które pulsują pod skórą i są niemal odczuwalne jak przyspieszone tętno. Pojawia się mur tematów, których lepiej nie podejmować, bo wówczas opadnie zasłona i metaforyczna ucieczka od rzeczywistości zakończy się jak najbardziej realną emocjonalną eksplozją. I tak się wydarza, czego wyrazem jest punkt kulminacyjny powieści. Zresztą, dość specyficzny, bowiem jako czytelnicy w żaden sposób nie jesteśmy jego świadkami, dowiadujemy się o nim jedynie od innych bohaterów powieści, jakbyśmy co najmniej byli także w jakimś innym świecie. Dramaty rodzinne mające miejsce po obu stronach oceanu determinują zachowanie i wybory wszystkich osób zaangażowanych w tę historię. Czy marzenie o innym świecie jest możliwe? A może tym innym światem stanie się wreszcie otaczająca bohaterów rzeczywistość? Kto wie, jak potoczą się losy bohaterów powieści. Sonya Chung zadbała co prawda o jednoznaczny kierunek interpretacyjny, ale jako pisarka doceniająca czytelnika nie pozbawiła go możliwości marzenia o innym świecie, tak jak czynili to jej bohaterowie. Polecam. https://www.facebook.com/literackakorea/posts/208487804802527