Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Sięgnęłam po tę książkę przez pomyłkę. Niemniej jednak, gdy zorientowałam się, że to "nie ten Bułhakow", przeczytałam. Czyta się ją szybko i lekko - ja zabierałam ją na spacery z psem i czytałam małymi kawałkami. To zbiór niedługich historyjek w głównej mierze z dzieciństwa. W poruszanych tematach jest dużo humoru ale i sporo tęsknoty za minionym czasem. Pomimo, że książeczka raczej nie jest światowego formatu arcydziełem, ja znalazłam w niej interesująco uchwyconą myśl: "W dzieciństwie życie charakteryzowało się tym, że miało sens absolutny, niepodważalny. Sens naszego życia tkwił w samym życiu. [...] W dzieciństwie toczące się wokół życie pełne było głosów, dźwięków, zapachów, niczym leśna polana w upalny letni dzień. Potem wszystko to przygasa, zostaje samo wyobrażenie."