Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Tajemnica rytualnych zabójstw” - autorom tej krótkiej powieści bardzo zależy na tym by rozpostrzeć przed czytelnikiem nimb tajemniczości. Słowo tajemnica pojawia się nie tylko w tytule i blurbach, ale i w tytułach wszystkich rozdziałów książki, a ostatni to Tajemnica Tajemnic. Ale średnio wychodzą im te tajemnice. Ma to być taka polska produkcja powstała na fali książek demitologizujących historię typu Kod Da Vinci. I owszem jest to szybka, dość wciągająca lektura, którą można wypełnić czas między obiadem a kolacją, tyle że nie jest to zbyt oryginalne. To tylko odświeżone stare klisze znanych dobrze thrillerów krzyżujących mistycyzm i nowoczesną naukę. Ale przeczytać można.