Giuseppe Dessi

nieudana to książka, pozbawiona rytmu, niekonkretna, źle napisana. Autor sprawia wrażenie jakby nie wiedział, czy chce pisać o mieszkańcach Sardynii, wycince lasów, ruchu socjalistycznym, czy losach Angela. Jeśli zaś zamysł dotyczył tych wszystkich aspektów, to połączenie ich w jedną całość nie wyszło. Proporcje są tu źle rozłożone, a język narracji pozbawiony jest jakiegokolwiek wyrazu. W dodatku narrator wszystko za każdym razem dopowiada, pozbawiając czytelnika radochy, czerpanej zazwyczaj przy lekturze z pracy wyobraźni. Nie jest może beznadziejnie źle, ale raczej przeciętnie. Jak dla mnie nawet trochę poniżej. Tylko niektóre fragmenty budziły mnie ze snu podczas lektury. Większość raczej mnie nudziła.