Muzykolog, teoretyk i krytyk muzyczny i wydawca. W 1970 roku ukończył studia teorii muzyki w PWSM (obecnie Akademia Muzyczna) w Krakowie. Od 1972 jej pracownik naukowy. W latach 1977–79 był słuchaczem studium doktoranckiego Akademii Muzycznej w Warszawie, tamże w 1981 roku otrzymał stopień doktora na podstawie pracy Program literacki, ekspresja i symbol w muzyce symfonicznej M. Karłowicza. W latach 1970–81 był recenzentem i redaktorem działu kulturalnego „Gazety Krakowskiej”. Od 1986 roku był redaktorem naczelnym wydania M. Karłowicz. Dzieła. W 1991 roku zrobił habilitację w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie na podstawie pracy Polski kształt sporu o istotę muzyki. Od 1987 roku był kierownikiem Katedry Teorii Muzyki i Kształcenia Słuchu, następnie w latach 1990–91 prorektorem, od 1993 roku profesorem Akademii Muzycznej w Krakowie. W latach 1991–94 pełnił funkcję redaktora naczelnego, a w latach 1995–99 dyrektora i redaktora naczelnego PWM. Po przekształceniu wydawnictwa w spółkę akcyjną do 2001 był prezesem i redaktorem naczelnym. W latach 1983–85 i 1987–88 wchodził w skład Zarządu Głównego ZKP. Był również przewodniczącym Polskiej Izby Książki w Krakowie (1998-2001).