Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo ciekawa lektura i ciężko było mi ją ocenić na tej skali 1-10. Głównie z tego powodu, że prawie nigdy nie sięgam po książki tego typu. "Niepewna godzina" to opowieść... no właśnie, tutaj już musimy się zatrzymać. Czy to w ogóle jest opowieść? Fabuły za bardzo nie ma, bo jakby nie patrzeć, od pierwszej kartki jesteśmy już na finishu życia głównego bohatera. Mamy co prawda jakieś fragmenty z przeszłości Petroniusza, ale fabuły jako takiej po prostu nie ma. Jednak, co ciekawe, to wcale nie jest wada. Ta książka jest niesamowicie intrygująca właśnie dlatego, że jest inna. Zamiast akcji i dialogów dostajemy opisy. Morze opisów. Klimat wciąga jak czarna dziura, a wejść w sandały Tytusa jest niezmiernie prosto. Wkrótce czytelnikowi śmierć dyszy na kark, mimo że ten leży bezpiecznie pod kocykiem z herbatką w ręku. Ta książka przypomina mi obraz. Niektóre obrazy opowiadają jakąś historię, ale większość raczej po prostu wywołuje u nas emocje. Tak samo mam z "Niepewną godziną". Żadnej epickiej opowieści tutaj nie ma, ale emocje same się pojawiają jakby znikąd. Jeśli chodzi o wady, to można wymienić kilka literówek, masa trudnego słownictwa (przynajmniej dla mnie),ciut za słabo rozwinięte postaci. Jeśli oczekujecie epickiej opowieści o rzymskim wojowniku - nie idźcie w to. Jeśli sięgacie po "Niepewną godzinę", żeby niczym najwierniejszy przyjaciel wyczekiwać śmierci z kompanem i poczuć wszystko to, co czuje umierający człowiek, a filozofowanie jest dla was zaletą, a nie wadą, to polecam.