Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zbyt wielkie wymagania wobec książki mogą odbić się czkawką. No niestety okazało się to prawdą w moim przypadku przy książce „Jutrzejsza miłość” Shirley Abbott. Jest to debiutancka powieść autorki, która wg okładkowego opisu, została doskonale przyjęta przez krytykę. Ja się pytam, którą? Potrzebuję dowodów, żeby w to uwierzyć. Bardzo zaciekawiła mnie ta książka i równie bardzo chciałam ją przeczytać. Opis „książka Abbott to subtelny gobelin utkany z miłości i apokalipsy” był dla mnie zapowiedzią bardzo ciekawej i wciągającej lektury, co niestety minęło się z rzeczywistym obrazem. Cała książka to opowieści 8 nowojorczyków, w większym lub mniejszym stopniu powiązanych ze sobą. Ich codzienność opisywana jest z niemiłosierną dokładnością, co mnie zanudzało na śmierć. Problemy natury codziennej, wyolbrzymione i ciągnące się jak rozklejona żelka bez smaku. Zwolnienie z pracy i poszukiwanie nowej, problemy finansowe. Sposób patrzenia na związki homoseksualne pojawiające się w gronie najbliższych. Ot życie, ale niestety nudne. Aż wreszcie coś się wydarzyło! – zamach terrorystyczny z 11 września 2011 roku. Nie trudno przewidzieć, że po takim wydarzeniu życie bohaterów zaczyna szaleć, pojawiają się tragiczne wydarzenia, przemyślenia i transformacje. Niby w tym momencie książka nabiera smaku, ale równie szybko go traci powrotem do dawnej formy. Owszem temat dobry, ale wg mnie autorka zbyt dokładnie go potraktowała robiąc ze swojej książki z lekka nudny „ostateczny produkt”. Nie wiem, czy to ja zbyt wiele wymagam, czy może ta książka trafiła na zły okres w moim życiu. Niestety nie przypadłyśmy sobie do gustu. Nie mogę jednak nie znaleźć tutaj plusów, one są. Język i poruszony temat jest jak najbardziej ciekawy. Dociekliwi i lubiący grzebać się w szczegółowych opisach na pewno będą zachwyceni. Nie mniej jednak Ci, którzy oczekują jakiejkolwiek rewelacji i dreszczyku zawiodą się, tak jak ja.