Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szkoda czasu. Książka mimo, że traktuje o ważnej kwestii - wrażliwości w ujęciu chrześcijańskim to jest trudna, monotonna i nudna. Samych konkretów było kilkanaście stron a cała reszta to profesorskie flaki z olejem ujęte w wysublimowanej ale i abstrakcyjnej terminologii. Małe szanse by trafiły do przeciętnego czytelnika tak by coś u niego "zatrybiło" w wyżej wymienionej materii. Ta książka jest jak przeciętny ksiądz na kazaniu (gdy znasz już Szustaka lub Pawlukiewicza) - słuchasz i czujesz, że implodujesz do środka.