Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Biografia Stanisława Augusta Poniatowskiego pióra Krystyny Zienkowskiej to historia słabego charakterem idealisty, przekonanego o własnej wartości i bardzo podobnego do niego narodu- zadufanego w sobie i w tradycji, kiszącego się we własnym sosie i przekonanego o swojej sile, którego lekarstwem na wszystko była pewność, że kraj jest pod specjalną, boską opieką. Para godna siebie nawzajem, wspólnymi siłami pchająca państwo w ręce rozkwitających w owym czasie sąsiadów. Stanisław August Poniatowski, ostatni król Polski. Postać o tyle kontrowersyjna, o ile władca chciał dobrze. A chciał i próbował. Problem w tym, że do polityki nie nadawał się zupełnie, ale pchał z całych sił, wiedziony wiarą w domniemaną przypisaną sobie wielką rolę. Czy rozbiory dało się powstrzymać, cofnąć kraj z dawno obranej drogi? Nie karmy się pocieszającymi historyjkami o nieuniknionym losie. Pewnie tak. Ale do tego potrzeba by było nie tylko wielkiego króla (do których Polska nigdy szczęścia nie miała),ale całego zastępu wybitnych ludzi, skupionych na dobru kraju, których w XVIII-wiecznej Rzeczpospolitej po prostu nie było. A więc historia potoczyła się tak, jak się potoczyła. Książka pani Zienkowskiej bardzo dobrze opisuje realia przedrozbiorowej Polski i Litwy, stronnictwa polityczne, ze szczególnym uwzględnieniem Familii, kulisy rozbiorów, tworzenie Konstytucji 3 Maja, kształtowanie konfederacji targowickiej i wiele więcej. Dużo mogłoby potoczyć się inaczej. Ale się nie potoczyło. Biografia daje dużo do myślenia i to nie tylko na temat historii. Sam główny bohater przedstawiony jest jako osoba specyficzna, watra poświęcenia chwili rozmyślaniom na jej temat. Polecam.