Najnowsze artykuły
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylko
1
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante Tomicia
1
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego Tuomainena
2
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytyki
13
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2019
2016
2015
2012
2012
2012
2011
2011
2001
1998
1988
1985Furta Jan Tulik
"Furta" posiada jedną z najgłupszych not okładkowych, jakie dane mi było dotąd widzieć. Składa się ona z kilku pierwszych zdań książki oraz bezsensownego stwierdzenia, że "spodziewać się można baśniowych (...) historyjek z dzieciństwa, ale jest inaczej." Niby na jakiej podstawie można się spodziewać baśniowych historyjek? Ani tytuł, ani zacytowane zdania nic takiego nie sugerują. Po co robić takie zwody, żeby zaraz potem napisać, że jest inaczej, bo "proza to gęsta, psychologiczna"? Przyznam, że kiedyś mnie ta "baśniowość" zaniepokoiła, a ponieważ książka kosztowała w Empiku całą złotówkę (a i tak leżała tam latami; żeby było ciekawiej, pierwotnie krzyczano za nią prawie 35 złotych!),nabyłem dzieło i po kilku podejściach wreszcie zmęczyłem do końca. Tylko po to, by mieć pewność, że faktycznie żadna baśniowość nie wchodzi w grę. I rzeczywiście - nie wchodzi. To miałka, nieciekawa proza stworzona bez głębszej potrzeby, nie posiadająca fabularnego kręgosłupa i zakończona w sposób lekko dyskusyjny. Jedyny plus, to gładki, chwilami nawet więcej niż przyzwoity język, jakim została napisana. Ale to za mało, by się nią zachwycić, i by o niej pamiętać. O czym zaś jest? O młodzieńcu, który poszedł do klasztoru i siedzi tam, wsiąkając w koleżeńskie układy i układziki, marząc o swojej byłej dziewczynie i zastanawiając się, czy kocha jedną z zakonnych nauczycielek. Oprócz tego odbywa jeszcze spacery w parku, obserwując pływającego po jeziorze Łabędzia Wdowca, który uparcie wyławia z dna jeziora wrzucony tam kiedyś przez bohatera nóż. I tak do samego końca, z lekkim urozmaiceniem w postaci pożaru. Doprawdy, lektura, którą można sobie swobodnie darować...Opowieści Niesamowite nr 1 (2) 2012 Andrzej Pilipiuk
Miałam mieszane uczucia czytając to pisemko. Z jednej strony są tam teksty, które moim zdaniem nie spełniają wymogów utworu nadającego się do druku. Pilipiuk (jak na siebie) jest po prostu fatalny. Z drugiej strony są tam bardzo fajne opowiadanka - nie "dzieła ambitne", ale świetne "zabijacze czasu" i jako takiemu mogę wystawić pozytywną ocenę:) "Podróż donikąd" Kyrcza jest niezła, ale zakończenie zdecydowanie mu nie wyszło, czytelnik zastanawia się, co to za ludzie, warto byłoby powiedzieć - ciotka i wujek? Pracodawcy? Całkiem podobała mi się "Księżniczka", ale są "ale". Akcja dzieje się w latach 70. Nie było wtedy komórek ani sklepów nocnych ani wreszcie prężnych lokalnych gazet. Nie wiem, po co autor umieszczał temat w realiach, o których nie ma pojęcia. Najlepszy tekst to "Mała Etopiryna" Kułakowskiej - groteskowy, mieszający grozę i humor. To lubię:)Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
