D. G. Compton

Powieści Comptona są prawie zawsze osadzone w realiach niedalekiej przyszłości i przedstawiają moralny dylemat na tej płaszczyźnie: przyszłość jest potraktowana jako narzędzie perspektywy, co sprawia, że narracje skupiają się na współczesnych trendach, ukazanych precyzyjnie poprzez przeżycia bohaterów. Autor skupia się na ujawnianiu osobistych powiązań i i zachowania ludzi w stresie. Zakończenia są niejednoznaczne lub celowo nierozstrzygające. Późniejsze powieści Comptona są coraz bardziej zróżnicowane pod względem stosowanych technik narracyjnych, ale nie odbiegają znacząco od humanitarnego charakteru jego wczesnej twórczości. Nieliczne publiczne wypowiedzi Comptona potwierdzają wrażenie, że nie jest on zainteresowany podstawowymi problemami, na których skupiają się twórcy gatunkowej SF.